... της Βαρβάρας - Ταβλαρίδου - Μπακάλη
ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ
--------------------------------------------------------------------------------------
Οι Θρακομακεδόνες διαθέτουν μια
από τις μεγαλύτερες - αν όχι τη μεγαλύτερη -
και ωραιότερες πλατείες της Αττικής, την Πλατεία Αριστοτέλους. Μια
πλατεία που όπως όλες γνώρισε πολλές «αναπλάσεις» πριν καταλήξει στη σημερινή
βιοκλιματική μορφή της με το άφθονο
φυσικό πράσινο, τις λιμνούλες, την
παιδική χαρά, τα λιθόστρωτα δρομάκια, και το θεατράκι.
Αυτό το τελευταίο ειδικά , όλα αυτά τα χρόνια έχει φιλοξενήσει πολλές
και σημαντικές πολιτιστικές εκδηλώσεις και αποτελεί έναν ιδανικό τόπο
συγκέντρωσης και ψυχαγωγίας για τους
κατοίκους και τους πολυπληθείς επισκέπτες των Θρακομακεδόνων και γενικότερα του
Δήμου Αχαρνών.
Δυστυχώς και αυτό όπως και όλα τα κτιστά μέρη της πλατείας, δεν απέφυγε
τη μοίρα των δημόσιων χώρων της πατρίδας μας που στο όνομα της «έκφρασης»
κάποιων ανεγκέφαλων και κάποιων μοντέρνων «καλλιτεχνών» έγιναν και εξακολουθούν
να γίνονται θύματα βανδαλισμού και πεδίο
εξάσκησης της τέχνης (;;;) του γκράφιτι, αποκορύφωμα του οποίου υπήρξε η πρόσφατη βεβήλωση του
κτιρίου του Πολυτεχνείου.
Και το μεν Πολυτεχνείο ευτυχώς
αποκαταστάθηκε άμεσα και προς το παρόν
τουλάχιστον παραμένει καθαρό. Η Πλατεία Αριστοτέλους όμως και ειδικότερα ο χώρος του θεάτρου
εξακολουθεί να είναι απαράδεκτα μουτζουρωμένη από τα εν λόγω «έργα» που την
ασχημίζουν, την πληγώνουν και προσβάλλουν την αισθητική του όμορφου τόπου
μας χωρίς κανείς μέχρι τώρα να έχει
ενδιαφερθεί να την αποκαταστήσει.
Και δεν μιλώ μόνο για τη Δημοτική Αρχή που είναι αρμόδια για τη
συντήρηση και λειτουργικότητα και των
άλλων στοιχείων της πλατείας ( λιμνούλες, παιδική χαρά, φωτισμός κλπ) αλλά και
για τους πολιτιστικούς φορείς του τόπου
που κατά την ταπεινή μου γνώμη θα ’πρεπε
να’ χαν προ πολλού κινητοποιηθεί. Κυρίως όμως θα περίμενα να έχει
ενδιαφερθεί ο ιδιοκτήτης του BEST FRIENDS, η επιχείρηση του οποίου ανθεί
εκμεταλλευόμενη τον κόσμο που προσελκύει η ομορφιά της πλατείας, πόσο μάλλον
που, ως γνωστόν, έχει τύχει λίαν ευνοϊκής (για να μην πω σκανδαλώδους)
μεταχείρισης από την προ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ
Δημοτική Αρχή. Τόσο δύσκολο είναι να πληρώσει έναν μπογιατζή να ασπρίσει
με μια… μπαντανόβουρτσα έστω το χώρο του θεάτρου;
Πληροφορήθηκα πρόσφατα ότι ένας συμπολίτης μας, προφανώς ένας απ’ τους
λίγους εν δυνάμει ευεργέτες που έχουν σήμερα απομείνει στη χώρα μας, έχει εκδηλώσει την πρόθεση να
τοποθετήσει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΜΕ ΔΑΠΑΝΗ ΤΟΥ στην Πλατεία Αριστοτέλους μια σειρά γλυπτών φυσιολατρικού ύφους, συμβατού με το τοπίο των
Θρακομακεδόνων και έχει υποβάλει στο Δήμο σχετικό αίτημα. Προτίθεται επίσης να
τοποθετήσει ανάλογο γλυπτό και στις παρυφές της Πάρνηθας και έχει ήδη αποταθεί
στον οικείο Σύνδεσμο Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού.
Δεν γνωρίζω αν το Δημοτικό
Συμβούλιο έχει επιληφθεί ούτε αν και τι έχουν απαντήσει στο δωρητή συμπολίτη
μας. Θέλω να πιστεύω ότι η απάντηση θα
είναι καταφατική και ότι σύντομα η πλατεία
μας θα εξωραϊστεί και εμπλουτιστεί με έργα τέχνης που θα την ομορφύνουν κι άλλο
έτσι ώστε να μη προσελκύει μόνον περαστικούς επισκέπτες αλλά να καταστεί ένας
χώρος εκδηλώσεων τέχνης και πολιτισμού που θα προβάλλει το Δήμο μας σε
πανελλήνια κλίμακα.
Κι ακόμα ευελπιστώ ότι η ομορφιά
και η «αύρα» αυτών των έργων θα συγκινήσουν τους υποψήφιους «βανδάλους» και θα
τους αποτρέψουν από το να επαναλάβουν τις ίδιες ασχήμιες. Εξάλλου όπως έχει πει
ο μέγας Πάμπλο Πικάσο:
«Η τέχνη ξεπλένει
από την ψυχή τη σκόνη της καθημερινότητας.»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου