Το Μεγάλο Σάββατο 4 Μαΐου 2024, κίνησε για το τελευταίο της ταξίδι η Γεωργία Αλεπίδου – Θεοφιλάκου.
Γεννημένη το 1938 στην ηρωική και πολύπαθη Μάνη και παιδί πολύτεκνης οικογένειας, ορφάνεψε από πατέρα πολύ μικρή, σε ηλικία μόλις 5 ετών. Το όνομα του πατέρα της Νίκου Θεοφιλάκου βρίσκεται σε μνημείο που δεσπόζει λίγο έξω από τη γενέτειρα της, το Γύθειο.
Ωστόσο το μεγάλο κενό κάλυψε η μητέρα της Ευγενία , που μάνα και πατέρας πλέον, όπως συνέβαινε εκείνα τα χρόνια, μεγάλωσε την Γεωργία με αγάπη και δύναμη.
Κι έτσι πορεύτηκε. Με τσαγανό και όρεξη για δουλειά και δημιουργία, μαζί με τον αγαπημένο της σύζυγο Δημήτρη Αλεπίδη που δυστυχώς τον έχασε νωρίς, κατάφερε να φτιάξει κι εκείνη την δική της όμορφη οικογένεια, με τέσσερα παιδιά κι οκτώ εγγόνια.
Ανήσυχο και καλλιτεχνικό πνεύμα η Γεωργία παράλληλα με την οικογένεια ασχολήθηκε με τα κοινά, αναλαμβάνοντας, αμισθί επί σειρά ετών, τις Χορωδίες των ΚΑΠΗ του Δήμου Αχαρνών.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός, ότι με το μεράκι , το ταλέντο και τον συντονισμό της γνώρισαν ξεχωριστή αίγλη, βραβεύτηκαν σε σημαντικές διοργανώσεις ακόμα κι εκτός συνόρων του Δήμου και συμμετείχαν σε δεκάδες εκδηλώσεις, Συλλόγων, Κοινωνικών Φορέων και Σχολείων του τόπου, όπου πραγματοποιήθηκαν υπέροχες μελωδικές συμπράξεις.
Πολλοί εξάλλου θα τη θυμούνται και θα την μνημονεύουν με αγάπη και ως την ψυχή – ξεναγό σε οργανωμένα γκρουπ με ταξίδια θρησκευτικού Τουρισμού σε Ελλάδα και Εξωτερικό.
Γιατί η Γεωργία Αλεπίδη πάνω απ΄όλα ήταν ένας μεγαλόκαρδος και καλός άνθρωπος από το στόμα του οποίου δεν έβγαινε ποτέ κακή κουβέντα.
Λένε πως εκείνοι που φεύγουν τις μέρες της Ανάστασης είναι οι άνθρωποι που βρίσκονται κοντά στο Θεό. Στη δική της περίπτωση είναι μεγάλη αλήθεια!
Η Γιωργίτσα όπως την αποκαλούσαν συγγενείς και φίλοι, ήταν μια καλή Χριστιανή μια αληθινή Κυρία…
Για υστερόγραφο αφήνω μια προσωπική πινελιά με μεγάλη αξία. Για μένα υπήρξε «μητέρα». Η καλύτερη πεθερά του κόσμου. Εκείνη που αν και δεν ήταν εξ αίματος, αποκαλούσε τις κόρες μου « εγγονάκια της» και τις συμπεριλάμβανε σε αυτά. Γιατί έτσι ήξερε να αγαπάει και να μετράει τους ανθρώπους.
Καλό ταξίδι «μαμά»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου