Θωμάς Ταβλαρίδης (1918-2014)
Κλείσαν οι βρύσες τ’ ουρανού
τα σύννεφα σκορπίσαν
του ήλιου η φλόγα ξάτμισε
κάθε δροσιά της φύσης.
Γίναν καμίνια οι ρεματιές
στερέψαν τα ποτάμια.
Κιτρίνισε η βατομουριά
ξεράθηκεν ο χόρτος.
Δεν τραγουδούν οι πέρδικες
δεν κελαηδούν τ’ αηδόνια.
Φωτιές τριγύρω στα βουνά
μαύρες καψάλες, στάχτες.
Ρίξε ουρανέ δυο-τρεις βροχές
-Να νοτιστεί η ξερή γης
-Να πιουν νερό τα δέντρα
-Να ξαναζήσουν οι πηγές
-Να δροσιστούν τα βράχια
-Οι λίμνες να γεμίσουνε
-Να κοάξουν τα βατράχια
-Ποτάμια με τις θάλασσες
-Να δροσοφιληθούνε
-Να χορταριάσει πάλι η γης
-Κυκλάμινα ν’ ανθίσουν
-Αηδόνια, Σπίνοι, πέρδικες
-Να κελαηδήσουν πάλι
Και τα ρυάκια τα βουβά να ξανακελαρύσουν.
Κάμε Μεγαλοδύναμε δεκτή την αίτησή μας
Θεόσημο η ψυχή μας. "
Βαρβάρα Ταβλαρίδου Μπακάλη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου