Βλέποντας στην τηλεόραση τις συγκλονιστικές εικόνες των Αρμενίων κατοίκων της πολύπαθης περιοχής του Ναγκόρνο-Καραμπάχ που καίνε τα σπίτια τους και αποψιλώνουν τις εκκλησιές και τα μοναστήρια τους από τις εικόνες και τα ιερά σκεύη για να μην πέσουν στα χέρια των αλλόθρησκων Αζέρων και των συμμάχων τους Τούρκων, θυμήθηκα τους κατοίκους της Πάργας.
Οι Παργινοί οι οποίοι διατηρούσαν στενή σχέση με τα Επτάνησα βρίσκονταν και αυτοί υπό την κυριαρχία των Άγγλων τους οποίους θεωρούσαν προστάτες τους όπως ακριβώς οι σημερινοί Αρμένιοι πίστευαν για τη Ρωσία του Πούτιν.
Oι Άγγλοι όμως και ο τότε διοικητής Τόμας Μέτλαντ μετά την απελευθέρωση της Κέρκυρας το 1814 θέλοντας να ενισχύσει τον Αλή Πασά και με τον τρόπο αυτό να μειώσει την επιρροή των Ρώσων στην περιοχή αποφασίζει να "πουλήσει" την Πάργα στον Αλή Πασά ο οποίος για χρόνια την πολιορκούσε και δεν μπορούσε να την κατακτήσει.
Τελικά όσα δεν κατάφερε ο Τουρκαλβανός τύραννος δια της βίας, το κατάφερε με ένα πλούσιο αντάλλαγμα προς τους Άγγλους . Τότε περίπου 4.000 Παργινοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους και να καταστούν πρόσφυγες στα Επτάνησα, αφού προηγουμένως ημέρα Μεγάλη Παρασκευή, ανάσκαψαν τους πατρώους τάφους και συναθροίζοντας τα οστά των προγόνων τους τα έκαψαν στην πλατεία της αγοράς παίρνοντας την τέφρα μαζί τους, για να μη βεβηλωθούν από τους Αλβανούς που εγκαταστάθηκαν στη συνέχεια στην περιοχή,! Το απόγευμα της ίδιας ημέρας επιβιβάστηκαν σε πλοία και πέρασαν στη Κέρκυρα. Επίσης μαζί τους πήραν σε σάκους χώμα της πατρώας γης, ενώ για άλλα σκεύη εκκλησιών και οικογενειακά κειμήλια εμποδίστηκαν από τους Άγγλους .
Την
τραγική ιστορία της Πάργας περιγράφει
καταλυτικά το δημοτικό τραγούδι
ΤΗΣ
ΠΑΡΓΑΣ
Τρία
πουλιά απ' την Πρέβεζα διαβήκανε στην
Πάργα.
Το 'να κοιτάει την ξενιτιά, τ'
άλλο τον Aϊ-Γιαννάκη,
το τρίτο το
κατάμαυρο μοιριολογάει και λέει:
«Πάργα,
Τουρκιά σε πλάκωσε, Τουρκιά σε
τριγυρίζει.
Δεν έρχεται για πόλεμο,
με προδοσιά σε παίρνει.
Βεζίρης δε σ'
ενίκησε με τα πολλά τ' ασκέρια*.
Έφευγαν
Τούρκοι σα λαγοί το παργινό τουφέκι,
κι
οι Λιάπηδες*
δεν ήθελαν να 'ρτουν να πολεμήσουν.
Είχες
λεβέντες σα θεριά, γυναίκες
αντρειωμένες,
πότρωγαν*
βόλια για ψωμί, μπαρούτι για
προσφάγι.
Τ' άσπρα*
πουλήσαν το Χριστό, τ' άσπρα πουλούν και
σένα.
Πάρτε, μανάδες, τα παιδιά, παπάδες, τους
Αγίους.
Άστε, λεβέντες, τ' άρματα κι
αφήστε το τουφέκι,
σκάψτε πλατιά,
σκάψτε βαθιά όλα σας τα κιβούρια*,
και
τ' αντρειωμένα κόκαλα ξεθάψτε του γονιού
σας.
Τούρκους δεν επροσκύνησαν, Τούρκοι
μην τα πατήσουν».
Ν.
Γ. Πολίτη, Εκλογαί
από τα τραγούδια
του
ελληνικού λαού
Στο δράμα της Πάργας αναφέρεται μοναδικά και ο μέγας Ανδρέας Κάλβος στην ομώνυμη ωδή του ψάλλοντας :
«…………….
ιε´.Τὰ
συνήθη χωράφια
ἀφίνοντες ἐφύγατε
τὸν
ζυγόν, προτιμῶντες
τὴν πικρὰν
ξενιτείαν
καὶ τὴν πενίαν. 75
…………..
ιζ´.Ἐκεῖ
ὁποὺ ἐκαύσατε,
(ἑλληνικὴ φροντίδα!)
τῶν
προγόνων τὰ λείψανα,
πάλιν ᾑ πρόνοοι
χεῖρες
ἐκεῖ σᾶς φέρνουν.»
Η Ιστορία διδάσκει. Το πάθημα των Αρμενίων ας μας γίνει μάθημα γιατί εκτός από την Κύπρο ας μην ξεχνάμε ,υπάρχει και η Θράκη. Και δεν ξέρω αν και εφόσον χρειαστεί ν’ αντιμετωπίσουμε τις ορέξεις του νέο-σουλτάνου Ερντογάν ,πώς θα συμπεριφερθούν οι σημερινοί μας «φίλοι και σύμμαχοι» . Κάλβος πάντως στις μέρες μας δεν υπάρχει ούτε δημοτική μούσα, μόνο φτηνά τηλεοπτικά ριάλιτι. Δυστυχώς!
Βαρβάρα Ταβλαρίδου Μπακάλη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου