ΤΟΥ
ΑΡΓΥΡΗ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
Ήταν, αναμφίβολα, μια συνέντευξη απ’ τις καλύτερες που έχω πάρει κι αυτό οφειλόταν στη Μαίρη. Άλλωστε, την καλή συνέντευξη την κάνει ο συνεντευξιαζόμενος. Αν είναι ενδιαφέρον άτομο, θα προκαλέσει το δημοσιογράφο και θα δώσουν, μαζί, ένα καλό αποτέλεσμα. Το ιδανικό είναι μια συνομιλία που θα κερδίσει τον αναγνώστη και θα τη θυμάται για χρόνια. Αυτό μου συνέβη με τη Μαίρη. Την πείραζα, ότι δεν έχει το κουράγιο να πει, δημόσια, αυτά που μου έλεγε κατ’ ιδίαν και με είχε προκαλέσει. “Γιατί δε δοκιμάζεις να μου πάρεις μια συνέντευξη;"
Ήταν Φλεβάρης του 2006, στο μαγαζί της κόρης της, στη διασταύρωση των οδών Φιλαδελφείας και Αγίου Κωνσταντίνου. Ο Τάκης, από το 2003, είχε αφήσει το Δημαρχείο κι είχε επιστρέψει στο Πολυτεχνείο της Πάτρας, αλλά παρέμενε μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου κι ενεργός πολίτης. Δεν ήταν, πλέον, Δήμαρχος κι η Μαίρη, απελευθερωμένη, έβγαλε τα εσώψυχά της. Είπε τα πράγματα, όπως δεν τα έχει πει κανείς μέχρι σήμερα. Όχι μόνο στο Μενίδι, αλλά και παραέξω...
Παράλληλα, έδειξε ότι ήταν άτομο συγκροτημένο, συνειδητοποιημένο, παρεξηγήσιμα ειλικρινές και με πλατιές δημοκρατικές αντιλήψεις.
Το δοκίμασα, λοιπόν και το αποτέλεσμα ήταν η συνέντευξη που θα δείτε, παρακάτω. Σταχυολόγησα μερικές ατάκες, για να σας διευκολύνω, αλλά αν θέλετε, μπορείτε να τη διαβάσετε ολόκληρη.
“Νιώθω διχασμένη προσωπικότητα. Ζω εγκλωβισμένη σε μια κοινωνία που δεν με εκφράζει. Είναι μια κοινωνία που ενώ όλα γίνονται κρυφά, της αρέσει το κουτσομπολιό. Παλιά γίνονταν σκοτωμοί για ένα κομμάτι γης. Δε θέλω να μειώσω κανέναν. Όμως θα έλεγα ότι ενώ περισσεύει η λογική, λείπει η συναισθηματική νοημοσύνη”.
“Έχω εκλεγεί δύο φορές Δημοτική Σύμβουλος, μια στην Πάτρα, το ‘75, με Δήμαρχο τον Άνινο και μια στο Μενίδι, το ‘82 με Δήμαρχο το Ντίνο Βρεττό. Όμως νιώθω μια βαθειά απέχθεια για την πολιτική”.
“Θεωρώ τους πολιτικούς απόλυτα εξαρτημένα άτομα. Εξαρτώνται από τα ΜΜΕ κι από τους συνεργάτες τους. Το τραγικό είναι ότι, αν δεν είχαν ασχοληθεί με την πολιτική, δεν θα έλεγαν ούτε καλημέρα σε αυτές τις δύο κατηγορίες ανθρώπων. Το τίμημα της πολιτικής είναι βαρύ. Οι πολιτικοί παρατούν σπίτι και οικογένεια. Είναι να τη λυπάσαι τη γυναίκα του πολιτικού, όχι να την ζηλεύεις”.
“Ανήκω στο χώρο που αποκαλούμε Αριστερά. Με συγκινούν οι ιδέες της. Με συγκινεί ιδιαίτερα να παίρνω μέρος σε ένα συλλαλητήριο, σε μια πολιτική συγκέντρωση. Θα ήθελα λ.χ. να έχω πάει στη Γένοβα, την οποία θεωρώ σταθμό στην πορεία για την κατοχύρωση των κοινωνικών δικαιωμάτων, μέσα στην Παγκοσμιοποίηση”.
“Δεν είμαι επαναστάτρια. Μην κάνουμε τον επαναστάτη εκ του ασφαλούς. Εξαγοράστηκα από την καλοπέραση, για να γεράσω ήσυχη. Θέλει κότσια να είσαι αριστερός. Και δεν ξέρω πως τα καταφέρνουν κάτι γεροντάκια, που κατεβαίνουν στις πορείες σερνάμενα. Εγώ δεν αντέχω βιολογικά. Το παραδέχομαι”.
“Υπάρχει ζήτημα ισότητας ανδρών και γυναικών. Αλλά δεν υπήρξα φεμινίστρια και πιστεύω ότι το φεμινιστικό κίνημα, απλά εξυπηρετεί τα συμφέροντα των επικεφαλής του. Οι γυναίκες πρέπει να σταθούν στα πόδια τους. Να παλέψουν για την οικονομική τους ανεξαρτησία. Από εκεί εξαρτώνται πολλά. Τα υπόλοιπα εξαρτώνται από τις επιλογές στα προσωπικά τους. Μια γυναίκα πρέπει να παντρεύεται όταν έχει προϋποθέσεις οικονομικές ή άλλες. Είναι λάθος να βασίζεται στον άντρα ή στην οικογένειά της. Και κυρίως δεν πρέπει να αναζητά καταξίωση μέσα από το γάμο. Πρέπει να προσέχουμε τις επιλογές μας, ιδιαίτερα στα προσωπικά. Λάθος επιλογές οδηγούν σε συμβιβασμούς κι αυτό δεν αρέσει σε κανέναν”.
“Οι άντρες δεν είναι άγρια θηρία. Και από βιολογική άποψη να το δεις, ο άντρας είναι πιο αδύναμος. Έχει μικρότερο μέσο όρο ζωής και το θηλυκό είναι πιο ανθεκτικό, για λόγους διαιώνισης του είδους. Όμως, είναι γεγονός ότι καταπίεζε τη γυναίκα. Και την καταπιέζει ακόμα. Μέσα από αυτή τη διαδικασία υπέφερε κι υποφέρει κι ο ίδιος. Γιατί ο άντρας ήταν υποχρεωμένος να τα φέρνει βόλτα μόνος του. Σκοτωνόταν στη δουλειά. Γι αυτό πρέπει οι γυναίκες να σταθούν στα πόδια τους. Μια ισότιμη σχέση είναι καλύτερη και για τους δύο. Λατρεύω τους άντρες. Άντρες είναι οι παρέες μου. Με ελάχιστες γυναίκες μιλάω. Αποδίδω αυτή την επιλογή στο γεγονός ότι ήμουν δίδυμη με τον αδερφό μου”.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου