Η γέννηση του παιδιού του είναι για τον καθένα το σημαντικότερο γεγονός της ζωής του κι από τον κανόνα αυτό δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί ο Σπύρος Βρεττός.
Ευτύχησε, ακριβώς πριν από ένα χρόνο, να γίνει πατέρας ενός τρισχαριτωμένου αγοριού κι από τότε η ζωή του έχει αλλάξει. Φαίνεται από τις συζητήσεις, από τις δημόσιες εμφανίσεις κι από τις αναρτήσεις του στο facebook. Ο νεαρός έχει γίνει, δικαιολογημένα, ο πρωταγωνιστής στη ζωή του Σπύρου και της συζύγου του Μαρίας.
Φυσικά το αξίζει με το παραπάνω γιατί είναι όμορφο παιδάκι, αλλά τον ευνόησε και η συγκυρία. Είδε, για πρώτη φορά, το φως του ήλιου την επομένης της πανήγυρης του Αγίου Βλασίου, επέτειο που για κάθε Μενιδιάτη, όπως ο πατέρας του, έχει ιδιαίτερη σημασία.
Ο ΜΕΝΙΔΙΑΤΗΣ αναφέρθηκε στη συγκινητική ανάρτηση του Σπύρου στο facebook, με την οποία σύνδεσε την τοπική εορτή με τη γέννηση του παιδιού του. Και τη σύνδεσε άρρηκτα πραγματοποιώντας, στα πρώτα του γενέθλια, την βάπτισή του στον Ιερό Ναό του Αγίου Βλασίου.
Η τελετή έλαβε χώρα την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2017, ενώπιον συγγενών και οικογενειακών φίλων, αφού, όπως διευκρίνισε ο Σπύρος, αποτέλεσε οικογενειακό κι όχι αυτοδιοικητικό γεγονός.
Η σύνδεση της πανήγυρης του Αγίου Βλασίου με τα γενέθλια και τη βάπτιση δεν ήταν ο μόνοι συμβολισμοί που επιφύλαξε η ζωή στο Σπύρο Βρεττό.
Ιδιαίτερης συναισθηματικής σημασίας ήταν και επιλογή του κουμπάρου με τον οποίο έχει αναπτύξει σχέση ζωής, αφοί είναι φίλοι και συνεταίροι.
Ο Γιάννης Καβαλλιέρος και η γυναίκα του Αριστέα πήραν δικαιωματικά τον πρώτο ρόλο στο μυστήριο και το απόλαυσαν δεόντως. Είτε διατυμπανίζοντάς το με την ποδιά που έγραφε « είμαι ο νονός», είτε μοιράζοντας αφειδώς χαμόγελα. Εκεί που ο Καβαλλιέρος δίστασε ήταν στο «Πιστεύω», αλλά δικαιολογείται γιατί είναι της θετικής κατεύθυνσης.
Ένα τέτοιο μυστήριο δεν θα μπορούσε να μην πραγματοποιηθεί από τον κατάλληλο ιερωμένο. Ο πατήρ Παναγιώτης Τσιλιβερδής ήταν άψογος στα καθήκοντά του, παρόλο που ο νεοφώτιστος δεν έπεσε …αμαχητί. Του πρόβαλε σθεναρή αντίσταση στην κολυμπήθρα, αρνούμενος να συμμορφωθεί. Όμως εκεί ο ιερωμένος έδειξε τη μεγάλη του κλάση, αφού τον πειθανάγκασε να δεχτεί την ευλογία του Θεού και το όνομα Ιωάννης.
Ωστόσο η αντίσταση του μικρού Ιωάννη αλλά και το έθιμο της παράδοσής του από τους νονούς στους γονείς τον αποπροσανατόλισε λίγο. Έτσι ξέχασε το πιο βασικό, δηλαδή να τον χρίσει Ολυμπιακό. Φυσικά έσπευσε μετά το τέλος της τελετής, αλλά ήταν αργά. Συνάντησε εμπόδια γιατί ο παππούς του και πατέρας του Σπύρου θέλει να τον κάνει ΑΕΚτζή.
Εν πάση περιπτώσει, ο πατήρ Γεώργιος παρηγορήθηκε γιατί, τουλάχιστον, ο μικρός δεν θα γίνει Παναθηναϊκός.
Παρόλο που τίποτε δεν αποκλείεται γιατί τα «παλιόπαιδα» τα ατίθασα δεν κάνουν πάντα αυτό που θέλουν οι γονείς και οι παππούδες, αλλά ακολουθούν τα δικά τους «πιστεύω».
Κάτι στο οποίο οφείλει την πρόοδό της η ανθρωπότητα, άλλωστε…
Δείτε στα βίντεο που ακολουθούν τις σημαντικότερες στιγμές του μυστηρίου:
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου