… με αφορμή τον εορτασμό της εθνικής
επετείου
 |
Ο Μήτσος Βησσαράκης στο
εξοχικό του κέντρο που λειτουργούσε για πολλά χρόνια στην Πάρνηθα
|
Γιορτάζουμε σήμερα την επέτειο της 28ης
Οκτωβρίου 1940,κατά την οποία η Ιταλία κήρυξε τον πόλεμο στην Ελλάδα. Λίγο-πολύ
όλοι ξέρουμε τι ακολούθησε . Η ηρωική
απόκρουση της επίθεσης ,η μεγαλη
νίκη του Ελληνικού στρατού στην Αλβανία ,η επίθεση της Γερμανίας ,η κατοχή που
ακολούθησε (1941-1944) τα δεινά που πέρασε ο Ελληνικός λαός, η πείνα, οι
κακουχίες, η αντίσταση, οι εκτελέσεις πατριωτών και του άμαχου πληθυσμού από τις κατοχικές δυνάμεις και άλλα
πολλά. Παράλληλα
όμως, με τη γενική ιστορία της Ελλάδος, υπάρχει και η τοπική κάθε περιοχής, που
πρέπει κι αυτή με αντικειμενικότητα να λέγεται και κυρίως να γράφεται για να
την γνωρίσουν όσοι δεν την έζησαν και ιδιαίτερα οι νεότερες γενιές.
Τα τελευταία χρόνια η
ΙΛΕΑ, πολύ σωστά, παρουσιάζει σε
εκδηλώσεις ιστορικής μνήμης, κομμάτια
της ιστορίας του Μενιδίου ,με κείμενα, φωτογραφίες, προσωπικές αφηγήσεις, αλλά
και την κατασκευή μνημείων εκτελεσθέντων (Πάρνηθα) και την τέλεση μνημοσύνων .
Νομίζω ότι είναι ώριμες οι συνθήκες για μια συνολική
καταγραφή και παρουσίαση των γεγονότων, είτε
συλλογική (από ομάδες εργασίας,)είτε ατομική (ερευνητές).Σημαντικό στοιχείο
είναι η πρόσβαση στο αρχείο της ΙΛΕΑ,που δεν είναι ακόμα εύκολη και
λειτουργική.
Ως μια γενική και
αντικειμενική διαπίστωση για την κατοχική
περίοδο στο Μενίδι, είναι ότι η ομοψυχία, η κοινή στάση των κατοίκων
απέναντι στους κατακτητές, απέτρεψε, με λίγες εξαιρέσεις, εκτελέσεις και συμφορές,.
Όμως πάντοτε τα πρόσωπα
παίζουν το ρόλο τους.
Οι δυο πρωταγωνιστές της
κατοχής στο Μενίδι ήταν ο γραμματέας του τοπικού ΕΑΜ, Μήτσος Βησσαράκης και ο
γερμανός φρούραρχος Άρνολντ Σόπχμαν .
Ο Βησσαράκης μετριοπαθής
και ανθρώπινος, αποσόβησε συγκρούσεις, και διαφύλαξε την ενότητα του
Μενιδιάτικου λαού,
Παράλληλα ο φρούραρχος
Σόπχμαν ,ο Αυστριακής καταγωγής, αρχαιολόγος Ελληνολάτρης, που ήταν μια ευλογία
για το Μενίδι, έκανε ότι ήταν δυνατόν να
αποτρέψει τις εκτελέσεις, ιδιαίτερα στο μπλόκο του 1943 στο β΄δημοτικό
σχολείο. ΄Ηταν τότε που ο κοινοτάρχης
Αναστάσιος Νίκας ή «κουφός» αρνήθηκε
όταν του ζήτησαν οι Γερμανοί να υποδείξει 10 άτομα για εκτέλεση και τους απάντησε πατριωτικά “ δεν μπορώ να διαλέξω κανέναν, ο ένας να είμαι εγώ ,τους
άλλους βρείτε τους εσείς”. Μέσα στο
συγκεντρωμένο πλήθος βρισκόντουσαν
Μενιδιάτες Εαμίτες που κανείς δεν κατέδωσε.
Θανάσης Κατάρας
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου