ΤΟΥ ΑΡΓΥΡΗ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
Είναι τραγικό, όμως η αδυναμία του Κράτους να βάλει τέλος
στην γκετοποίηση ολόκληρων συνοικιών του Μενιδίου, του Ζεφυρίου και των Άνω
Λιοσίων, οφείλεται σε μια φράση.
Μια φράση που εδώ και τρεις δεκαετίες αποτελεί τη
δικαιολογία των αρχών για το γεγονός ότι αρνούνται, συνειδητά, να κάνουν το
χρέος τους απέναντι στους πολίτες.
Την είπε στις κάμερες, φανερά πιεσμένος, από το τραγικό
συμβάν της απώλειας του 11χρονου στο Μενίδι, που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής
των πολιτών, ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Τόσκας.
«Δεν είναι εύκολη υπόθεση και δε λύνεται με επιχειρήσεις της
μιας μέρας ή μόνο με αστυνομικές δράσεις» τόνισε.
Αυτή είναι η «καραμέλα» με την οποία οι αστυνομικές και
δικαστικές αρχές αποφεύγουν να κάνουν το χρέος τους εδώ και χρόνια. Την ώρα που
οδηγούν στις αίθουσες των δικαστηρίων μεροκαματιάρηδες που χρωστούν στην
Εφορία, μετά από 8 χρόνια βαθειάς οικονομικής κρίσης, υποδύονται τους ιεραποστόλους
μποροστά στο οργανωμένο έγκλημα.
Τι θέλει να πει, αλλά δεν είπε ο Υπουργός; Ότι, τάχα, δεν πρόκειται για οργανωμένο
έγκλημα, αλλά για μια ευπαθή κοινωνική ομάδα που απλά παραβαίνει το νόμο λόγω
των ιδιαίτερων συνθηκών υπό τις οποίες διαβιώνει; Κι ότι για την αντιμετώπιση
του φαινομένου δεν αρκεί η αστυνομική παρουσία και δράση, αλλά η εφαρμογή κοινωνικών
προγραμμάτων και δράσεων;
Δεν θα προκαλούσε απορία αν τη φράση αυτή την έλεγαν οι
Υπουργοί Παιδείας ή Κοινωνικής
Αλληλεγγύης, γιατί όντως χρειάζονται κοινωνικές δράσεις. Δεν έχει όμως καμιά
δουλειά να την ξεστομίζει ο εκάστοτε Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, ως
δικαιολογία, επειδή το Υπουργείο του δεν κάνει αυτό που πρέπει. Ο Υπουργός
Προστασίας του Πολίτη οφείλει, στο πλαίσιο της κατασταλτικής λειτουργίας του
Κράτους, να συλλαμβάνει τους διακινητές ναρκωτικών και όπλων και να τους στέλνει
στην Δικαιοσύνη για να δικαστούν στο Όνομα του Ελληνικού Λαού. Τόσο απλά.
Ναι, αλλά πως γίνεται να χρησιμοποιούν ως δικαιολογία την
ίδια φράση όλοι οι, κατά καιρούς, Υπουργοί Προστασίας του Πολίτη; Πως γίνεται να
λένε τα ίδια ο στρατιωτικός Νίκος Τόσκας, ο πανεπιστημιακός Γιάννης Πανούσης, ο
δικηγόρος Νίκος Δένδιας, ο γιατρός Βασίλης Κικίλιας και τόσοι άλλοι πριν από αυτούς;
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι δεν την επινόησαν οι ίδιοι, αλλά
η γραφειοκρατία των Υπουργείων Προστασίας που Πολίτη και Δικαιοσύνης. Όπως και
την επιδέξια εμπλοκή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μέσω των Συμβουλίων κατά της Παραβατικότητας
και των Μνημονίων Συνεργασίας, επιδιώκοντας να την καταστήσουν συμμέτοχη στις ευθύνες.
Απώτερος στόχος να
δοθεί, μέσω της αδράνειας, ασυλία στις παραβατικές οικογένειες ΡΟΜΑ που δρουν
με μαφόζικα πρότυπα και αποκομίζουν τεράστια χρηματικά ποσά από τις αγοραπωλησίες
ναρκωτικών, όπλων, ανταλλακτικών αυτοκινήτων κά.
Τίποτε στη ζωή δεν είναι τυχαίο. Όπως δεν είναι τυχαίο ότι
σύμφωνα με Έκθεση που δημοσιοποίησε το 2011 το UNODC (United Nations Office on
Drugs and Crime - Γραφείο ΟΗΕ για τα ναρκωτικά και το Εγκλημα) η διακίνηση
ναρκωτικών, με ετήσιο τζίρο 400 δις δολάρια αποτελεί την πλέον κερδοφόρα
δραστηριότητα του οργανωμένου εγκλήματος, καθώς αντιστοιχεί στο 20% των εσόδων
του και το 0,4% έως 0,6% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Χρήματα που σε ποσοστό 75% ξεπλένονται και απορροφώνται από
το Παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Το υπόλοιπο 25% δηλαδή 100 δις δολάρια
μπορούμε να υποθέσουμε που διοχετεύεται. Και είναι πολλά τα λεφτά…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου