Ανακαλύψτε το μυστικό μιας από τις κορυφαίες παραστάσεις της σαιζόν
Πιστός στα διαχρονικά του ραντεβού του με τον συντοπίτη μας, εξαίρετο ηθοποιό Νίκο Νίκα, ο ΜΕΝΙΔΙΑΤΗΣ βρέθηκε για μια ακόμη φορά απέναντι από την σκηνή. Αυτή τη φορά του Κέντρου Πολιτισμού “Ελληνικός Κόσμος” εκεί όπου ο “Κόντες” της ηθοποιίας, Νίκος Νίκας παίζει σε πρωταγωνιστικό ρόλο τον γιο της Κοντέσσας Βαλέραινας (Νένα Μεντή) του κλασικού αριστουργήματος του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Πρόκειται για μια από τις σπουδαιότερες παραστάσεις της θεατρικής σαιζόν που θα διαρκέσει ως την Κυριακή των Βαΐων 28 Απριλίου. Απλά μην τη χάσετε!
Το Μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας
Λίγες ακόμα παραστάσεις
του Γρηγορίου Ξενόπουλου
Η νέα παραγωγή του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού
σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια
Στον ρόλο της Κοντέσσας Βαλέραινας,
η μεγάλη πρωταγωνίστρια Νένα Μεντή
Το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού παρουσιάζει το θεατρικό έργο «Το Μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας» του Γρηγορίου Ξενόπουλου στο «Θέατρον» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος». Τη σκηνοθεσία του κλασικού ελληνικού έργου, που θεωρείται το αριστούργημα του Γρηγορίου Ξενόπουλου υπογράφει ο Πέτρος Ζούλιας και τον ρόλο της Κοντέσσας Βαλέραινας υποδύεται η διακεκριμένη ηθοποιός Νένα Μεντή.
Η Μαρία Κανελλοπούλου κρατά τον ρόλο της οικονόμου, ο Νίκος Νίκας τον γιο Κόντε Βαλέρη, ενώ η Βασιλική Τρουφάκου ερμηνεύει τον ρόλο της νεαρής νύφης. Μαζί τους, οι ηθοποιοί: Δημήτρης Καπετανάκος, Δημήτρης Αριανούτσος, Μαριάννα Τουντασάκη, Γιώργος Λόξας, Φαίη Φραγκαλιώτη, Άννα-Μαρία Κατσουλάκη.
Λίγα λόγια για το έργο
Το έργο διαδραματίζεται στη Ζάκυνθο και αποτελεί τη θεατρική διασκευή ενός μικρού θεατρικού διηγήματος, με τον ομώνυμο τίτλο. Στην άλλοτε αρχοντική οικογένεια των Βαλέρηδων, μόνο η γριά Βαλέραινα γνωρίζει τη συνταγή που γιατρεύει μια αρρώστια των ματιών. Έχει ορκιστεί ότι θα την κρατήσει μυστική και θα παρέχει το φάρμακο αφιλοκερδώς σε όποιον το έχει ανάγκη. Μόνο από Βαλέραινα σε Βαλέραινα μπορεί να κληρονομηθεί το γιατρικό, η παράδοση του οποίου κρατάει πάνω από διακόσια πενήντα χρόνια και για να τεθεί σε ισχύ θα πρέπει να δοθεί πριν πεθάνει η Βαλέραινα.
Η φτώχεια όμως έρχεται να κλονίσει την οικογένεια και να δοκιμάσει τη στάση των ηρώων απέναντι στο χρήμα και τις ηθικές αξίες. Η Βαλέραινα δέχεται σωρεία δελεαστικών προτάσεων για την πώληση του μυστικού. Μία εσωτερική πάλη μεταξύ ανάγκης και ηθικού χρέους ξεκινάει, με το γιατρικό να αποτελεί την αιτία σύγκρουσης των ηρώων και τον Ξενόπουλο να δίνει μία μεγαλοφυή λύση.
Η στάση των ηρώων απέναντι στα ηθικά ιδεώδη αποτελεί τον κεντρικό άξονα του ζακυνθινού, γεμάτου σασπένς και με ανατροπές, αστικού δράματος. Στις δύσκολες στιγμές, η αξία της τιμής και της αξιοπρέπειας έρχεται αντιμέτωπη με την ανάγκη και το χρήμα. H απόφαση της Κοντέσσας Βαλέραινας είναι καθοριστική για το μέλλον της οικογένειας των Βαλέρηδων. Το ζήτημα που θίγει ο Ξενόπουλος στο έργο του παραμένει επίκαιρο, με την αρετή της αξιοπρέπειας από τη μία πλευρά και τη διαφθορά του χρήματος από την άλλη να βρίσκονται στο επίκεντρο του έργου.
Ο ίδιος ο συγγραφέας έχει χαρακτηρίσει «Το Μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας» ως «το καλύτερο έργο της ζωής του». Σπουδαίες ηθοποιοί του ελληνικού θεάτρου, όπως η Ευαγγελία Παρασκευοπούλου, η Μαρίκα Κοτοπούλη, η Κυβέλη και η Άννα Συνοδινού έχουν ερμηνεύσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο και το έργο έχει σημειώσει τεράστια επιτυχία.
«…Το Μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας το συνέλαβα νέος, το έγραψα άντρας, το ξανάγραψα μεσόκοπος, το τελείωσα σχεδόν γέρος. Είναι το έργο όλης μου της ζωής.
Ό,τι μ’ αρέσει προπάντων σ’ αυτό, είναι η ευγένεια κι η πρωτοτυπία του μύθου, -ποτέ μου δεν ξαναβρήκα θέμα παρόμοιο ούτε στη Φιλολογία μας υπάρχει, ούτε στο ξένο Θέατρο θα μπορούσε κανείς να βρει εύκολα κάτι που να του μοιάζη- κι η αυστηρότης, η συμμετρία της δραματικής μορφής. Είναι κάτι βαθιά Ζακυνθινό, μα συγχρόνως και βαθιά Ελληνικό. Και μπόρεσα να το σφικτοδέσω, να το βάλω όλο σε μιά μεγάλη πράξη, χωρισμένη απλά και φυσικά σε τρία μικρά μέρη, γιατί το δράμα αρχίζει το πρωΐ, στον ίδιο πάντα τόπο, τελειώνει το βράδυ. Εκείνο που λέμε «σκηνική οικονομία» σε κανένα μου έργο δε φαίνεται τελειότερο· και μπορεί κανείς να προσέξη μόνο στα μπαινοβγάλματα των προσώπων στη σκηνή που είναι ο σκόπελος όχι μόνο των αρχαρίων…
Έπειτα δεν έχει ούτε μια λέξη παραπάνω, που να μη χρειάζεται δηλαδή απολύτως στην εξέλιξη του μύθου, στην πρόοδο του δράματος και συγχρόνως στο χαρακτηρισμό των προσώπων. Όλ’ αυτά χωρίς περιττό στολίδι, χωρίς θεατρικό κόλπο κανένα. «Με τα λιτότερα δραματικά μέσα», παρατηρεί ένας κριτικός…»
Γρηγόριος Ξενόπουλος, Από τον Πρόλογον του 1918
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου