Ένα μπαράζ συναντήσεων του Κασσαβού με την πολιτική ηγεσία ακολούθησε το τραγικό συμβάν με το μικρό Μάριο, που έβγαλε όλο το Μενίδι στους δρόμους.
Το ερώτημα που ανέκυψε ήταν αν οι συναντήσεις του στα Υπουργεία Εσωτερικών, Προστασίας του Πολίτη και Δικαιοσύνης και με τους ηγέτες της αντιπολίτευσης Κυριάκο Μητσοτάκη, Σταύρο Θεοδωράκη και Βασίλη Λεβέντη χρειάζονταν ή ήταν επικοινωνιακό τρικ.
Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι είναι η πρώτη φορά που Δήμαρχος Μενιδίου έχει συναντήσει τόσες πολλές φορές τα μέλη της Κυβέρνησης και την ηγεσία της αντιπολίτευσης.
Ως προς τη χρησιμότητα των συναντήσεων, θα πρέπει να διακρίνουμε ανάμεσα σε αυτές με τα μέλη της κυβέρνησης και σε αυτές με τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Από τις συναντήσεις με την κυβέρνηση προέκυψαν συγκεκριμένα πράγματα:
Από τα Υπουργεία Εσωτερικών Προστασίας του Πολίτη ο Κασσαβός «κέρδισε» το νέο Τμήμα Αστυνομικών Επιχειρήσεων που θα εδρεύει στο Μενίδι και το οποίο, αναμφίβολα, θα ενισχύσει την αστυνομική παρουσία στην πόλη.
Από το Υπουργείο Δικαιοσύνης απέσπασε δεσμεύσεις ότι θα γίνει προσπάθεια να πληγεί το εμπόριο ναρκωτικών και όπλων, μέσω του ελέγχου του μαύρου χρήματος που προέρχεται από τις συγκεκριμένες δραστηριότητες. Επίσης έθεσε επίσημα το θέμα της αυστηροποίησης του νομικού πλαισίου για τη διατάραξη της κοινής ησυχίας, κάτι που πρέπει να γίνει για να ανοίξει ο δρόμος της αυτόφωρης διαδικασίας, που μπορεί να βάλει τέλος στα βάσανα των κατοίκων του Μενιδίου και των γειτονικών Δήμων, τουλάχιστον, στο θέμα της ηχορύπανσης.
Αλλά αν υποτεθεί ότι ο Κασσαβός είχε να πάρει πράγματα από την κυβέρνηση, από την αντιπολίτευση τι γύρευε; Αναμνηστικές φωτογραφίες ή κάτι άλλο;
Η άποψή μας είναι ότι είχε να πάρει κι από την αντιπολίτευση. Όπως εύστοχα έχει γραφτεί στο ΜΕΝΙΔΙΑΤΗ, η καραμέλα που αναμασούν οι εκάστοτε υπουργοί είναι ότι για την καταπολέμηση της παραβατικότητας δεν αρκούν οι αστυνομικές δράσεις. Αυτό ισοδυναμεί με τη μισή αλήθεια, γιατί η άλλη μισή είναι ότι οι αστυνομικές δράσεις και η εμπέδωση της τάξης αποτελούν την προϋπόθεση πάνω στην οποία θα στηριχτεί το δίχτυ κοινωνικής προστασίας που μπορεί, μελλοντικά, να οδηγήσει στην κοινωνική ένταξη των ΡΟΜΑ.
Ε λοιπόν αυτό πρέπει να μάθουν οι νυν και οι μελλοντικοί υπουργοί. Ότι δηλαδή δε μασάμε την καραμέλα της καταπολέμησης της παραβατικότητας, μόνο με κοινωνικές δράσεις. Κι ότι, όταν απειλούν τη ζωή σου ή πουλάνε ναρκωτικά και όπλα μπροστά στην πόρτα σου δεν καταλαβαίνεις από θεωρίες.
Να λοιπόν γιατί χρειάζονταν οι συναντήσεις και με την αντιπολίτευση. Για να μην βρίσκουν σε αυτή καταφύγιο οι παραβατικοί, καταγγέλλοντας, υποκριτικά, την αστυνομική βία, με την ελπίδα ότι θα βρουν πολιτικά ερείσματα.
Γιατί, κακά τα ψέματα, οι ΡΟΜΑ αποτελούν αξιοσημείωτο πολιτικό παράγοντα, που είναι δύσκολο να αγνοήσουν τα κόμματα.
Τα οποία, όπως έχει αποδείξει η ζωή, δεν αποτελούν πάντα αυτό που έχουμε στο μυαλό μας ως «όμορφο κόσμο ηθικό, αγγελικά πλασμένο».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου