 |
| BAΓΓΕΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΑΚΗΣ |
ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΑΚΗ
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ,το μεγαλύτερο πρόβλημα που θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα κατά τον 21ο αιώνα είναι η προστασία του περιβάλλοντος και η αντιμετώπιση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής, τα αποτελέσματα και τις συνέπειες της οποίας ήδη εισπράττουμε . Η 5η Ιουνίου ορίστηκε από τον ΟΗΕ ως Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος πριν από 39 χρόνια για να θυμίζει τη σημασία της Διάσκεψης της Στοκχόλμης για το Ανθρώπινο Περιβάλλον, στις 5 Ιουνίου του 1972. Είναι ένα από τα βασικά μέσα που χρησιμοποιεί ο διεθνής οργανισμός για να δίνει κάθε χρόνο μια νέα ώθηση στον προβληματισμό, την ενεργοποίηση και τη δράση κυβερνήσεων και πολιτών για την προστασία του περιβάλλοντος. Ενδεχομένως ,τότε να μην είχε συνειδητοποιηθεί ότι μετά από 39 χρόνια η προστασία του πλανήτη θα ήταν το υπ αριθμόν ένα ζήτημα του Ο.Η.Ε, της Ευρωπαικής Ένωσης και δυστυχώς μόνο κάποιων λίγων κρατών. Η αδιαφορία, η ασυδοσία και η απληστία του παρελθόντος προκάλεσαν τεράστια υποβάθμιση και μια γιγάντια καταστροφή σε ολόκληρο τον πλανήτη, θέτοντας τελικά σε κίνδυνο την ίδια την ύπαρξη της ανθρωπότητας στο μέλλον . Και για να θυμηθούμε μια σκέψη του Γκάντι ( Ο πλανήτης επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες του ανθρώπου, αλλά όχι για να καλύψει την απίστευτη και καταστροφική απληστία του.) . Στην πραγματικότητα, η συνεχιζόμενη καταστροφή του περιβάλλοντος και η έντονη διασάλευση της οικολογικής ισορροπίας θα πρέπει να θεωρηθεί ως ένα διαρκές έγκλημα που διαπράττει η γενιά μας σε βάρος των μελλοντικών γενεών. Η αυθαίρετη καταστροφή της φύσης, η παραγωγή πυρηνικών όπλων συνεχίζεται, παρά τη γνώση, ότι αυτό που κάνουμε απειλεί την ύπαρξη τη δική μας και των παιδιών μας, ολόκληρο το μέλλον του ανθρώπινου είδους και όχι μόνο. Εξακολουθούμε να ραντίζουμε με χημικές ουσίες τον αέρα, να καταστρέφουμε δάση, να δημιουργούμε ερήμους, παραγόμενες χάρη και εν ονόματι της τεχνολογίας. Παρασιτοκτόνα, λιπάσματα, μονοκαλλιέργιες, καταστρέφουν τη γεωργική γη, που μας διατρέφει. Η ίδια η Διεθνής Τράπεζα ομολόγησε, ότι δαπανώνται τεράστια χρηματικά ποσά εν ονόματι της δημιουργίας κήπων, που οδηγούν σε ερήμους. Εντυπωσιακά νέα μας κυκλώνουν για την τρύπα στο όζον, απειλή αυξημένων ακτινοβολιών, αισθητή άνοδο της θερμοκρασίας του θερμοκηπίου με αποτέλεσμα συχνά ακραία φυσικά φαινόμενα, ισοπέδωση των αναντικατάστατων τροπικών δασών, απώλειες ειδών πανίδας και χλωρίδας, ερημοποίηση κ.λ.π. Ούτε λίγο, ούτε πολύ υπάρχει μια τρομακτική αίσθηση επιστημονικής φαντασίας στις καθημερινές ειδήσεις, που αφορούν στο περιβάλλον. Ο άνθρωπος όμως εφησυχάζει και εθελοτυφλεί. Μέσα σε 200.000 χρόνια ο άνθρωπος κατέστρεψε την εύθραυστη ισορροπία με την οποία η Γη ζούσε επί 4 δισεκατομμύρια χρόνια. Η υπερθέρμανση του πλανήτη, η εξάντληση των φυσικών πόρων, ο αφανισμός των ειδών δείχνουν ότι ο άνθρωπος θέτει σε κίνδυνο την ίδια τη ζωή του. Δεν υπάρχει καιρός όμως για θρήνους. Δεν μας απομένουν ακόμη πολλά χρόνια για να αναστρέψουμε αυτήν την πορεία. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τον αλόγιστο τρόπο με τον οποίο εκμεταλλευόμαστε τα δώρα της Γης και να αλλάξουμε τρόπο ζωής. Η κατάσταση έχει φτάσει σε ένα σημείο όπου τα ημίμετρα έχουν πάψει να έχουν την οποιαδήποτε σημασία. Απαιτείται η εκ βάθρων αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφοράς, κυρίως σε ότι αφορά την αναδιάρθρωση του παραγωγικού μας μοντέλου και μια νέα ανθρωποκεντρική και οικολογική αντίληψη, αναφορικά με το νόημα και το περιεχόμενο της οικονομικής ανάπτυξης. Η πρόσφατη πρωτοφανής οικονομική κρίση έχει τουλάχιστον ένα θετικό στοιχείο. Κατέδειξε ότι οι ακολουθούμενες μέχρι τώρα πρακτικές είναι απόλυτα εσφαλμένες και χρειάζονται ριζική αλλαγή. Στο σημείο που βρισκόμαστε τώρα ως Ελλάδα, δεν έχουμε την πολυτέλεια της καθυστέρησης και των δεύτερων σκέψεων. Επιβάλλεται η αλλαγή του μοντέλου ανάπτυξης, ώστε να κυριαρχήσει η λογική της σύνδεσης της οικονομικής ανάπτυξης με την προστασία του περιβάλλοντος. Πολλά πράγματα μπορούν και πρέπει να γίνουν άμεσα για την αποκατάσταση και βελτίωση του περιβάλλοντος:
- Στήριξη της έρευνας στις καινοτόμες τεχνολογίες χρήσης ενέργειας, στις νέες τεχνολογίες μείωσης των υγρών και αερίων ρύπων, στις φιλικές στο περιβάλλον τεχνολογίες στις μεταφορές, στις τεχνικές προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, στην εξοικονόμηση ενέργειας, στη βιοτεχνολογία.
- Προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), στη βάση της ανάπτυξης της εγχώριας παραγωγής. Απόκτηση τεχνογνωσίας, ανάπτυξη εγχώριων προτύπων και εκπαίδευση τεχνικών με στόχο να γίνουμε γρήγορα εξαγωγείς.
- Τερματισμός της υποκριτικής αντιμετώπισης της διαχείρισης των στερεών και υγρών αποβλήτων ,το κλείσιμο των ανεξέλεγκτων χωματερών ,εφαρμογή σύγχρονων τεχνολογιών επεξεργασίας των απορριμμάτων και στη συνέχεια εξαγωγή αυτής της τεχνογνωσίας σε αναπτυσσόμενες χώρες που την χρειάζονται.
- Σύνδεση οικονομίας και περιβάλλοντος,με προστασία της Ελληνικής φύσης και πολιτιστικής κληρονομιάς.
- Μάχη κατά της ρύπανσης και βελτίωση του αστικού περιβάλλοντος και του περιβάλλοντος εργασίας.
- Διοικητική, οικονομική και κοινωνική αποκέντρωση με ταυτόχρονη ανάπτυξη οικολογικού κινήματος σε κάθε γειτονιά και δημιουργία μηχανισμών προστασίας.
- Ανάπτυξη περιβαλλοντικής παιδειας και συνείδησης.
- Συνεργασία με τα διεθνή και εγχώρια οικολογικά κινήματα.
Σήμερα, ο αγώνας για την προστασία του περιβάλλοντος δεν είναι ιδεολογικός, ούτε αποτελεί απλώς μία στάση ζωής ανάμεσα στις πολλές άλλες,αποτελεί κυριολεκτικά υπαρξιακό θέμα για τον πλανήτη.
Ειδικώτερα για τους πολίτες των Άνω Λιοσίων,του Ζεφυρίου, της Φυλής και της Δυτικής Αττικής τα πράγματα είναι εξόχως σοβαρά. Από την μία πλευρά η υπερσαρακονταετής άναρχη στην ουσία λειτουργία της χωματερής( παρά τις φιλότιμες προσπάθειες βελτίωσης) με τις σοβαρότατες συνέπειες στην ποιότητα ζωής των πολιτών και από την άλλη η άναρχη βιομηχανική ανάπτυξη τού Θριασίου Πεδίου έχουν δημιουργήσει ένα δυσμενέστατο περιβάλλον που πρέπει επειγόντως να αποκατασταθεί. Από την δραματική κατάσταση που έχει περιέλθει το περιβάλλον ,φυσικά ,δεν εξαιρείται η Ανατολική Αττική που υποτίθεται ότι είναι μία προνομιακή περιοχή.Η άναρχη πολεοδομική ανάπτυξη ,η χωρίς συγκεκριμμένο σχέδιο αστικοποίηση της ,η λειτουργία δεκάδων ανεξέλεγκτων χωματερών,η περιβαντολλογική καταστροφή του Ασωπού, τα προβλήματα του Κηφισσού ,η πλήρης απουσία αγωγών αποχέτευσης ακαθάρτων λυμάτων την οδηγούν σε τραγικές καταστάσεις.Eίναι πράγματι θλιβερό το 2011 να κυκλοφορούν στους δρόμους της Ανατολικής Αττικής 60.000 βυτία μεταφοράς αστικών λυμάτων. Έχουν πλέον ωριμάσει οι συνθήκες για να λυθεί αυτό το μεγάλο ζήτημα που ταλαιπωρεί χρόνια τώρα τους πολίτες της ευρύτερης περιοχής. Τώρα με την εφαρμογή της νέας αρχιτεκτονικής δομής στην Τοπική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» που είναι πλέον νόμος του κράτους και την δημιουργία της Αιρετής Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης και των νέων ισχυρών Καλλικρατικών Δήμων ,διαμορφώνονται νέες ελπιδοφόρες συνθήκες αντιμετώπισης του προβλήματος της προστασίας του περιβάλλοντος. Ας ελπίσουμε η σημερινή επέτειος της ημέρας του Περιβάλλοντος να αποτελέσει την απαρχή της ενασχόληση όλων με την προστασία του συνεχώς και όχι μία φορά το χρόνο. Δεν πρόκειται άλλωστε για ένα απλό και τυπικό ζήτημα αλληλεγγύης,γενικώς, αλλά για την προστασία των ίδιων,των παιδιών μας και των επόμενων γενεών .
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ,το μεγαλύτερο πρόβλημα που θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα κατά τον 21ο αιώνα είναι η προστασία του περιβάλλοντος και η αντιμετώπιση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής, τα αποτελέσματα και τις συνέπειες της οποίας ήδη εισπράττουμε . Η 5η Ιουνίου ορίστηκε από τον ΟΗΕ ως Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος πριν από 39 χρόνια για να θυμίζει τη σημασία της Διάσκεψης της Στοκχόλμης για το Ανθρώπινο Περιβάλλον, στις 5 Ιουνίου του 1972. Είναι ένα από τα βασικά μέσα που χρησιμοποιεί ο διεθνής οργανισμός για να δίνει κάθε χρόνο μια νέα ώθηση στον προβληματισμό, την ενεργοποίηση και τη δράση κυβερνήσεων και πολιτών για την προστασία του περιβάλλοντος. Ενδεχομένως ,τότε να μην είχε συνειδητοποιηθεί ότι μετά από 39 χρόνια η προστασία του πλανήτη θα ήταν το υπ αριθμόν ένα ζήτημα του Ο.Η.Ε, της Ευρωπαικής Ένωσης και δυστυχώς μόνο κάποιων λίγων κρατών. Η αδιαφορία, η ασυδοσία και η απληστία του παρελθόντος προκάλεσαν τεράστια υποβάθμιση και μια γιγάντια καταστροφή σε ολόκληρο τον πλανήτη, θέτοντας τελικά σε κίνδυνο την ίδια την ύπαρξη της ανθρωπότητας στο μέλλον . Και για να θυμηθούμε μια σκέψη του Γκάντι ( Ο πλανήτης επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες του ανθρώπου, αλλά όχι για να καλύψει την απίστευτη και καταστροφική απληστία του.) . Στην πραγματικότητα, η συνεχιζόμενη καταστροφή του περιβάλλοντος και η έντονη διασάλευση της οικολογικής ισορροπίας θα πρέπει να θεωρηθεί ως ένα διαρκές έγκλημα που διαπράττει η γενιά μας σε βάρος των μελλοντικών γενεών. Η αυθαίρετη καταστροφή της φύσης, η παραγωγή πυρηνικών όπλων συνεχίζεται, παρά τη γνώση, ότι αυτό που κάνουμε απειλεί την ύπαρξη τη δική μας και των παιδιών μας, ολόκληρο το μέλλον του ανθρώπινου είδους και όχι μόνο. Εξακολουθούμε να ραντίζουμε με χημικές ουσίες τον αέρα, να καταστρέφουμε δάση, να δημιουργούμε ερήμους, παραγόμενες χάρη και εν ονόματι της τεχνολογίας. Παρασιτοκτόνα, λιπάσματα, μονοκαλλιέργιες, καταστρέφουν τη γεωργική γη, που μας διατρέφει. Η ίδια η Διεθνής Τράπεζα ομολόγησε, ότι δαπανώνται τεράστια χρηματικά ποσά εν ονόματι της δημιουργίας κήπων, που οδηγούν σε ερήμους. Εντυπωσιακά νέα μας κυκλώνουν για την τρύπα στο όζον, απειλή αυξημένων ακτινοβολιών, αισθητή άνοδο της θερμοκρασίας του θερμοκηπίου με αποτέλεσμα συχνά ακραία φυσικά φαινόμενα, ισοπέδωση των αναντικατάστατων τροπικών δασών, απώλειες ειδών πανίδας και χλωρίδας, ερημοποίηση κ.λ.π. Ούτε λίγο, ούτε πολύ υπάρχει μια τρομακτική αίσθηση επιστημονικής φαντασίας στις καθημερινές ειδήσεις, που αφορούν στο περιβάλλον. Ο άνθρωπος όμως εφησυχάζει και εθελοτυφλεί. Μέσα σε 200.000 χρόνια ο άνθρωπος κατέστρεψε την εύθραυστη ισορροπία με την οποία η Γη ζούσε επί 4 δισεκατομμύρια χρόνια. Η υπερθέρμανση του πλανήτη, η εξάντληση των φυσικών πόρων, ο αφανισμός των ειδών δείχνουν ότι ο άνθρωπος θέτει σε κίνδυνο την ίδια τη ζωή του. Δεν υπάρχει καιρός όμως για θρήνους. Δεν μας απομένουν ακόμη πολλά χρόνια για να αναστρέψουμε αυτήν την πορεία. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τον αλόγιστο τρόπο με τον οποίο εκμεταλλευόμαστε τα δώρα της Γης και να αλλάξουμε τρόπο ζωής. Η κατάσταση έχει φτάσει σε ένα σημείο όπου τα ημίμετρα έχουν πάψει να έχουν την οποιαδήποτε σημασία. Απαιτείται η εκ βάθρων αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφοράς, κυρίως σε ότι αφορά την αναδιάρθρωση του παραγωγικού μας μοντέλου και μια νέα ανθρωποκεντρική και οικολογική αντίληψη, αναφορικά με το νόημα και το περιεχόμενο της οικονομικής ανάπτυξης. Η πρόσφατη πρωτοφανής οικονομική κρίση έχει τουλάχιστον ένα θετικό στοιχείο. Κατέδειξε ότι οι ακολουθούμενες μέχρι τώρα πρακτικές είναι απόλυτα εσφαλμένες και χρειάζονται ριζική αλλαγή. Στο σημείο που βρισκόμαστε τώρα ως Ελλάδα, δεν έχουμε την πολυτέλεια της καθυστέρησης και των δεύτερων σκέψεων. Επιβάλλεται η αλλαγή του μοντέλου ανάπτυξης, ώστε να κυριαρχήσει η λογική της σύνδεσης της οικονομικής ανάπτυξης με την προστασία του περιβάλλοντος. Πολλά πράγματα μπορούν και πρέπει να γίνουν άμεσα για την αποκατάσταση και βελτίωση του περιβάλλοντος:
- Στήριξη της έρευνας στις καινοτόμες τεχνολογίες χρήσης ενέργειας, στις νέες τεχνολογίες μείωσης των υγρών και αερίων ρύπων, στις φιλικές στο περιβάλλον τεχνολογίες στις μεταφορές, στις τεχνικές προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, στην εξοικονόμηση ενέργειας, στη βιοτεχνολογία.
- Προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), στη βάση της ανάπτυξης της εγχώριας παραγωγής. Απόκτηση τεχνογνωσίας, ανάπτυξη εγχώριων προτύπων και εκπαίδευση τεχνικών με στόχο να γίνουμε γρήγορα εξαγωγείς.
- Τερματισμός της υποκριτικής αντιμετώπισης της διαχείρισης των στερεών και υγρών αποβλήτων ,το κλείσιμο των ανεξέλεγκτων χωματερών ,εφαρμογή σύγχρονων τεχνολογιών επεξεργασίας των απορριμμάτων και στη συνέχεια εξαγωγή αυτής της τεχνογνωσίας σε αναπτυσσόμενες χώρες που την χρειάζονται.
- Σύνδεση οικονομίας και περιβάλλοντος,με προστασία της Ελληνικής φύσης και πολιτιστικής κληρονομιάς.
- Μάχη κατά της ρύπανσης και βελτίωση του αστικού περιβάλλοντος και του περιβάλλοντος εργασίας.
- Διοικητική, οικονομική και κοινωνική αποκέντρωση με ταυτόχρονη ανάπτυξη οικολογικού κινήματος σε κάθε γειτονιά και δημιουργία μηχανισμών προστασίας.
- Ανάπτυξη περιβαλλοντικής παιδειας και συνείδησης.
- Συνεργασία με τα διεθνή και εγχώρια οικολογικά κινήματα.
Σήμερα, ο αγώνας για την προστασία του περιβάλλοντος δεν είναι ιδεολογικός, ούτε αποτελεί απλώς μία στάση ζωής ανάμεσα στις πολλές άλλες,αποτελεί κυριολεκτικά υπαρξιακό θέμα για τον πλανήτη.
Ειδικώτερα για τους πολίτες των Άνω Λιοσίων,του Ζεφυρίου, της Φυλής και της Δυτικής Αττικής τα πράγματα είναι εξόχως σοβαρά. Από την μία πλευρά η υπερσαρακονταετής άναρχη στην ουσία λειτουργία της χωματερής( παρά τις φιλότιμες προσπάθειες βελτίωσης) με τις σοβαρότατες συνέπειες στην ποιότητα ζωής των πολιτών και από την άλλη η άναρχη βιομηχανική ανάπτυξη τού Θριασίου Πεδίου έχουν δημιουργήσει ένα δυσμενέστατο περιβάλλον που πρέπει επειγόντως να αποκατασταθεί. Από την δραματική κατάσταση που έχει περιέλθει το περιβάλλον ,φυσικά ,δεν εξαιρείται η Ανατολική Αττική που υποτίθεται ότι είναι μία προνομιακή περιοχή.Η άναρχη πολεοδομική ανάπτυξη ,η χωρίς συγκεκριμμένο σχέδιο αστικοποίηση της ,η λειτουργία δεκάδων ανεξέλεγκτων χωματερών,η περιβαντολλογική καταστροφή του Ασωπού, τα προβλήματα του Κηφισσού ,η πλήρης απουσία αγωγών αποχέτευσης ακαθάρτων λυμάτων την οδηγούν σε τραγικές καταστάσεις.Eίναι πράγματι θλιβερό το 2011 να κυκλοφορούν στους δρόμους της Ανατολικής Αττικής 60.000 βυτία μεταφοράς αστικών λυμάτων. Έχουν πλέον ωριμάσει οι συνθήκες για να λυθεί αυτό το μεγάλο ζήτημα που ταλαιπωρεί χρόνια τώρα τους πολίτες της ευρύτερης περιοχής. Τώρα με την εφαρμογή της νέας αρχιτεκτονικής δομής στην Τοπική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» που είναι πλέον νόμος του κράτους και την δημιουργία της Αιρετής Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης και των νέων ισχυρών Καλλικρατικών Δήμων ,διαμορφώνονται νέες ελπιδοφόρες συνθήκες αντιμετώπισης του προβλήματος της προστασίας του περιβάλλοντος. Ας ελπίσουμε η σημερινή επέτειος της ημέρας του Περιβάλλοντος να αποτελέσει την απαρχή της ενασχόληση όλων με την προστασία του συνεχώς και όχι μία φορά το χρόνο. Δεν πρόκειται άλλωστε για ένα απλό και τυπικό ζήτημα αλληλεγγύης,γενικώς, αλλά για την προστασία των ίδιων,των παιδιών μας και των επόμενων γενεών .
O Bαγγέλης Δ.Χριστοφιλάκης είναι Οικονομολόγος και πρώην Δήμαρχος Άνω Λιοσίων
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου