Δύο συνδημότες μας, ο Γιώργος Διαμάντης και η Λιώ Χρήστου κατάφεραν να μας κάνουν περήφανους, με τη συμμετοχή τους σε ένα διεθνές εικαστικό γεγονός.
Πρόκειται για το Open Art Link 2025, μια νέα διεθνή πλατφόρμα για τη σύγχρονη τέχνη, που, από τις 22 έως τις 26 Οκτωβρίου 2025, μετέτρεψε τον Πειραιά σε ζωντανό κέντρο παγκόσμιας δημιουργικότητας, ενώνοντας καλλιτέχνες και επιμελητές σε έναν πρωτοφανή εορτασμό καλλιτεχνικής καινοτομίας.
Εγκαινιάζοντας στο «Κτίριο Ιωάννου Αλεξίου», στην οδό Αθηνών 8-12, το Open Art Link ανακάλυψε ένα κτίριο, πρώην Σχολικό Εργαστηριακό Κέντρο (ΣΕΚ), που μπορεί να αποτελέσει μια νέα εκδοχή πολιτιστικού κτιρίου στον Πειραιά και να ανοίξει νέους δρόμους στην αξιοποίηση του κτιριακού πλούτου των αστικών κέντρων.
Πάνω από 70 επιμελημένες εκθέσεις, παραστάσεις, προβολές και παρουσιάσεις τέχνης από περισσότερους από 340 διεθνείς καλλιτέχνες και επιμελητές εκτυλίχθηκαν σε τρεις ορόφους και 3.000 τετραγωνικά μέτρα εκθεσιακού χώρου.
Συνδυάζοντας τις ιδιότητες του μηχανικού και της εικαστικού οι Γιώργος Διαμάντης και Λιώ Χρήστου δημιούργησαν, για την έκθεση, ένα πρωτότυπο βίντεο, μέσα στο οποίο αποτυπώνουν το αστικό τοπίο των Αχαρνών, με τη δική τους ματιά.
Χωρίς να απαρνείται τις καλλιτεχνικές του καταβολές και χωρίς να δραματοποιεί καταστάσεις, το βίντεο, χωρίς να παραγνωρίζει τα ιδιαίτερα πολεοδομικά χαρακτηριστικά διαφόρων περιοχών, καταλήγει σε ένα, όχι και τόσο ευχάριστο, συμπέρασμα: Καταγράφει την απουσία του στοιχείου το οποίο, υποτίθεται, ότι υπηρετεί το αστικό τοπίου, δηλαδή του ανθρώπου και μάλιστα του πεζού.
Στις εικόνες που ενώνονται, με αριστοτεχνικά κολάζ, αποτυπώνεται η ανθρώπινη απουσία, ανοίγοντας, παράλληλα, τον έντονο προβληματισμό για τις αιτίες. Φταίει η αποξένωση, η εξάρτηση από την οθόνη, η έλλειψη προσβασιμότητας ή ελεύθερου χρόνου; Όλα αυτά μαζί ή χωριστά ή κάτι άλλο;
Όπως και να είναι, οι δύο συντοπίτες μας πέτυχαν το στόχο τους να ανοίξουν ένα προβληματισμό με ποικίλους αποδέκτες. Που δεν είναι, σώνει και καλά, οι αυτοδιοικητικοί και οι πολιτικοί, αλλά οι ψυχολόγοι, οι κοινωνιολόγοι και όλοι εμείς.
Συμπερασματικά, ο Γιώργος Διαμάντης και η Λιώ Χρήστου εναρμονίστηκαν, πλήρως, με τη θεματική ενότητα «Αστικές Συστάδες: Περιπλανήσεις στον Αόρατο Χάρτη της Πόλης». Γιατί όπως πολύ σωστά αναφέρεται στην τεκμηρίωση της θεματολογίας “η πόλη δεν είναι μόνο δρόμοι, κτίρια και χάρτες. Είναι ίχνη ανθρώπων, ψίθυροι ιστοριών, τόποι μνήμης, αντίστασης και επιθυμίας. Γι’ αυτό και είναι απόλυτα αναγκαίος ένας πολυφωνικός και πολυμεσικός διάλογος γύρω από τον τρόπο που κατοικούμε, βιώνουμε και επανανοηματοδοτούμε τον αστικό χώρο”.
Το πιο σημαντικό είναι ότι ο Γιώργος και η Λιώ απέδειξαν, για ακόμα μια φορά, ότι διαθέτουμε, ως πόλη, πολύτιμο ανθρώπινο δυναμικό. Που όχι μόνο προβληματίζεται, αλλά έχει τη δυνατότητα να συμβάλει, μέσα από τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες, σε ένα διάλογο που μπορεί να εισφέρει σε κάτι πολύ βασικό: Με ποιο τρόπο μπορεί ο καθένας μας να συμβάλει ώστε να έχουμε καλαίσθητες και βιώσιμες πόλεις στο μέλλον...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου