Μνήμη Ελένης Πάντου

Κεριά

Του μέλλοντος οι μέρες στέκοντ’ εμπροστά μας σα μια σειρά κεράκια αναμμένα —χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.

Οι περασμένες μέρες πίσω μένουν, μια θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων· τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη, κρύα κεριά, λιωμένα, και κυρτά.

Δεν θέλω να τα βλέπω· με λυπεί η μορφή των, και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι. Εμπρός κοιτάζω τ’ αναμμένα μου κεριά.

Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω τί γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει, τί γρήγορα που τα σβηστά κεριά πληθαίνουν!

(Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ 1898.)

Της Βαρβάρας Ταβλαρίδου Μπακάλη

Πριν ακόμη στεγνώσει το μελάνι για το αφιέρωμά μου στην εκδημία της Φραντζέσκας Νίκα, ήρθε άλλη μια δυσάρεστη είδηση για την κοινωνία των Θρακομακεδόνων. Εφυγε και η Κυρία Ελένη Πάντου, άλλη μια σημαντική γυναίκα για τον τόπο μας.

Η Ελένη Πάντου υπήρξε στενή φίλη και συνοδοιπόρος της Φραντζέσκας και της αείμνηστης Ασημίνας Προέδρου στο Σύλλογο Γυναικών Θρακομακεδόνων του οποίου υπήρξε ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος με απόλυτα επιτυχημένη θητεία. Δυναμική, δημοκράτισσα, αγωνίστρια με συνέπεια και ήθος, ήταν ένας ιδιαίτερα ζεστός και ανοιχτόκαρδος άνθρωπος με μια γλυκιά κουβέντα για όλους που τη συνόδευε μ’ ένα ανεπιτήδευτο χαμόγελο. Σου έδινε την εντύπωση ότι ήταν η προσωποποίηση της χαράς.

Κι όμως. Κάτω απ’ αυτή τη γελαστή μάσκα έκρυβε με αξιοπρέπεια τον βαθύ και διαρκή πόνο που της προξενούσε το δυσβάσταχτο οικογενειακό δράμα που βίωνε με καρτερία μέχρι το τέλος της ζωής της. Ένα δράμα που δεν την εμπόδισε ποτέ να δραστηριοποιηθεί στην τοπική κοινωνία συμμετέχοντας δυναμικά στο γυναικείο κίνημα και τα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου. Μια πραγματική «ΜΑΝΑ ΚΟΥΡΑΓΙΟ», φωτεινό παράδειγμα για όλες μας που η απώλειά της φτωχαίνει πραγματικά τον τόπο μας.

Προσωπικά θα μου λείψει αφάνταστα. Γνωριστήκαμε όταν ακόμη ήμουν νεαρό κοριτσόπουλο, με αποκαλούσε τρυφερά Βαρβαρούλα κι εξακολουθούσε να με αποκαλεί έτσι παρόλα τα άσπρα μου πλέον μαλλιά. Γιατί η αγάπη κι η εκτίμηση που μας ένωνε ήταν γνήσια και γι’ αυτό διαρκής.

Καλό ταξίδι και σε σένα αγαπημένη μας Κυρία Ελένη, θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη και σεβασμό.

Θρακομακεδόνες, 25/7/2023