Ο Λεωνίδας Ζωγράφος δεν κατοικεί πια εδώ...

   

ΜΝΗΜΗ ΛΕΩΝΙΔΑ ΖΩΓΡΑΦΟΥ

Της Βαρβάρας Ταβλαρίδου Μπακάλη

Θρακομακεδόνες, 16 Μαϊου 2022

Πριν λίγες μέρες αποχαιρέτησε ξαφνικά τον μάταιο αυτό κόσμο ένας ξεχωριστός συμπολίτης μας. Ο γνωστός κι αγαπητός σ’ όλους οφθαλμίατρος και μουσικολόγος δρ. Λεωνίδας Ζωγράφος. Έφυγε ανώδυνα, ανεπαίσχυντα κι ειρηνικά έχοντας ζήσει μια ζωή γεμάτη από κάθε άποψη. Ζωή τις χαρές της οποίας ρουφούσε με δίψα αιώνιου έφηβου μέχρι την τελευταία στιγμή.

Εγώ δεν θα μιλήσω για τον εκλεκτό και καταξιωμένο επιστήμονα ούτε για τον άψογο οικογενειάρχη ούτε για τον μοναδικό μύστη της κλασσικής μουσικής. Θα μιλήσω για τον φίλο Λεωνίδα Ζωγράφο, τον πολυαγαπημένο μας «Λεούλη». Τον καλοκάγαθο, σεμνό και γνήσια ευγενή άνθρωπο, τον εκλεπτυσμένο και καλλιεργημένο κοσμοπολίτη με τη μεγάλη κι ανοιχτή καρδιά. Τον πάντα πρόθυμο να παράσχει απλόχερα τις ασύγκριτες μουσικές του γνώσεις σ’ όποιον ζητούσε τη βοήθειά του χωρίς διαχωρισμούς και προϋποθέσεις. Τον ανιδιοτελή αρωγό και συμπαραστάτη σε κάθε συλλογική και φιλανθρωπική δράση στον τόπο μας.

Τι να πρωτοθυμηθώ; Τις ανεπανάληπτες μουσικές βραδιές στο Πνευματικό Κέντρο; Τις εκλεκτές κινηματογραφικές προβολές; Τις ψυχαγωγικές προβολές στα Χριστουγεννιάτικα γεύματα του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ για τα χειμαζόμενα παιδιά του Ολυμπιακού Χωριού; Ο Λεωνίδας ήταν πάντα και παντού παρών με το πηγαίο κι αστείρευτο κέφι του, φάρος φωτεινός ανθρωπιάς κι αισιοδοξίας.

Αλλά μια απ’ τις σημαντικότερες προσφορές του στην κοινωνία των Θρακομακεδόνων υπήρξε η δημιουργία του «Παραπνευματικού Κέντρου» όπως είχε ονομάσει αρχικά με το μοναδικό του χιούμορ την κατοπινή «Φωλιά Γραμμάτων και Τεχνών ΛΕΩΝΙΔΑΣ». Μια πραγματική φωλιά γραμμάτων και τεχνών που λειτουργούσε για πάρα πολλά χρόνια κάθε Πέμπτη στο φιλόξενο σπίτι του στην οδό Καρατάσου συγκεντρώνοντας όχι μόνο όσους συμπολίτες μας αγαπούσαν την κλασσική μουσική αλλά κι όσους αναζητούσαν μια γνήσια ποιοτική πνευματική τροφή. Ήταν τέτοια η απήχηση αυτού του εγχειρήματος που πολλές φορές τα καθίσματα του σπιτιού δεν επαρκούσαν για τους συνδαιτημόνες, γεγονός που τον γέμιζε χαρά κι υπερηφάνεια.

Ο Λεωνίδας Ζωγράφος δεν κατοικεί πια εδώ. Άνοιξε φτερά για τα ουράνια δώματα όπου σίγουρα τον περιμένει μια χορωδία αγγέλων για να τους οργανώσει καλλιτεχνικές βραδιές με θεϊκές μουσικές σαν αυτές όπου αξιωθήκαμε να μυηθούμε και ν’ απολαύσουμε στο γήινο κατάλυμά του. Κι είμαι σίγουρη, κάθε φορά που θα τον μνημονεύουμε, ο αιθέρας θα γεμίζει με ασύγκριτες μελωδίες από κονσέρτα και όπερες . Κι εκείνος κρυμμένος κάπου στα σύννεφα, θα μας βλέπει και θα χαμογελά με χαρά κι ικανοποίηση.

Καλό σου ταξίδι στον κόσμο των πνευμάτων Λεούλη μας