Την περασμένη Κυριακή (16 Μαϊού) η πρωινή κυριακάτικη βόλτα στην πλατεία της πόλης ήταν περίεργη, με κάποια μόνο ανοιχτά μαγαζιά -στην πλειοψηφία τους αλυσίδες με πολυκαταστήματα-. Σχεδόν όλα τα συνοικιακά καταστήματα δεν άνοιξαν την περασμένη Κυριακή και ούτε θα ανοίξουν την προσεχή στις 23 Μαϊού. Το άνοιγμα των καταστημάτων για τις Κυριακές του Μαΐου ήταν βάσει νόμου προαιρετικό λόγω των ενδιάμεσων εκπτώσεων που μεταφέρθηκαν αργότερα κατά συνέπεια της καραντίνας.
Η κίνηση στην Αγορά των Αχαρνών ήταν ελάχιστη γεγονός που μεταφράζεται θετικά, αν λάβει κανείς υπόψη του πως η πανδημία έπληξε θανάσιμα τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Οι τοπικές επιχειρήσεις που τώρα μένουν κλειστές τις Κυριακές δεν διέθεταν τα μέσα και το προσωπικό ούτε για να δραστηριοποιούνται εν μέσω καραντίνας με το εμπόριο μέσω διαδικτύου όπως οι μεγαλύτερες.
Στις αλυσίδες καταστημάτων εργαζόμενοι θορυβούνται μαθαίνοντας από τους ανωτέρους τους πως συζητιέται τον προαιρετικό άνοιγμα των καταστημάτων για όλες τις Κυριακές του Ιουνίου και του Ιουλίου. Δεν είναι βέβαια και τόσο προαιρετικό οι προϊστάμενοι να υποχρεώνουν τους υπαλλήλους να δουλέψουν Κυριακή, θυσιάζοντας ένα ρεπό την εβδομάδα για πενιχρά χρήματα.
«Στο lock-down δεν μπορούσαμε να ανταγωνιστούμε τις αλυσίδες αφού τα μικρά μαγαζιά δεν είχαμε e-shop για να στέλνουμε παραγγελίες μέσω ίντερνετ. Ούτε τώρα μπορούμε να μένουμε ανοιχτά και τις Κυριακές. Το μαγαζί μου είναι μικρό, το δουλεύω μόνη μου. Δεν γίνεται να δουλεύω 365 μέρες τον χρόνο, όμως χάνω τζίρο όταν άλλα μεγαλοκαταστήματα ανοίγουν τις Κυριακές. Αυτό είναι αθέμιτος ανταγωνισμός!» σχολίασε σχετικά στον Μενιδιάτη ιδιοκτήτρια συνοικιακού καταστήματος με τσάντες και αξεσουάρ.
«Όταν μάθαμε με τους συναδέλφους μου για τις Κυριακές κοντέψαμε να βάλουμε τα κλάματα. Δουλεύουμε χωρίς ρεπό για δέκα ή και περισσότερες μέρες. Πώς μπορούμε να είμαστε έτσι καλοί στη δουλειά μας και να εξυπηρετούμε τον κόσμο με όρεξη; Εγώ δουλεύω και παράλληλα σπουδάζω. Σε λίγο η εξεταστική μου ξεκινά και χάνω έτσι πολύτιμο χρόνο ξεκούρασης και διαβάσματος. Άλλοι συνάδελφοι συνηθίζουν να περνούν μια Κυριακή την εβδομάδα με τις οικογένειες τους και τώρα τη στερούνται.» δήλωσε εργαζόμενος σε κατάστημα-αλύσιδα αθλητικών ειδών.
Σωματεία, εμπορικοί σύλλογοι και εργαζόμενοι σε όλη τη χώρα, όπως και η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αττικής και ο Σύνδεσμος Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Αχαρνών(ΣΕΒΑ) αντιδρούν έντονα στη λειτουργία της Κυριακής με καταγγελίες και κινητοποιήσεις.
Εμείς από την πλευρά μας ως καταναλωτές και πάνω από όλα άνθρωποι μπορούμε να στηρίξουμε έμπρακτα τους εργαζόμενους και τις μικρές επιχειρήσεις: Δεν ψωνίζουμε τις Κυριακές όσο κι αν η δουλειά μας ή κάποιο έκτακτο γεγονός μας πιέζουν ή μας έχουν αναβάλει τις αγορές μας. Ακόμη δεν μπαίνουμε σε καταστήματα με σκοπό να χαζέψουμε, γιατί αυτό μεταφράζεται ως κίνηση στην Αγορά ή και ζήτηση. Σκεφτόμαστε πως και σε εμάς τους ίδιους δεν θα άρεσε -όποια κι αν είναι η δουλειά μας- να εργαστούμε μια μέρα παραπάνω την εβδομάδα και πόσο μάλλον Κυριακή ή αργία. Ο πωλητής που μας εξυπηρετεί την Κυριακή μπορεί να είναι ο μπαμπάς μας που δεν έχει χρόνο να μας μαγειρέψει, η μαμά μας που δεν προλαβαίνει να μας πάει βόλτα, ο γιος μας που χάνει το εξάμηνο γιατί δεν έχει χρόνο να διαβάσει ή το εγγόνι μας που δεν ήρθε να μας δει. Φυσικά πολλής κόσμος εργάζεται την Κυριακή ή τις αργίες, από τους σερβιτόρους και τα ζαχαροπλαστεία ως τους νοσοκόμους και τους γιατρούς, αλλά τα προβλεπόμενα σε κάθε επάγγελμα αλλάζουν και κανονικά η αμοιβή πρέπει να είναι ανάλογη. Τα μαγαζιά θα είναι εκεί και τη Δευτέρα!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου