Στην περίπτωση της Marfin το Ελληνικό Δημόσιο έδειξε(και ορθώς) την ευαισθησία του και δεν ζήτησε να αναιρεθούν οι 4 δικαστικές αποφάσεις που επιδίκαζαν αποζημίωση συνολικού ύψους 2,2 εκ. ευρώ στους συγγενείς των θυμάτων και στους υπαλλήλους για τη βλάβη που υπέστησαν λόγω του εμπρησμού της Τράπεζας τον Μάιο του 2010.
Την ίδια ευαισθησία ωστόσο αρνήθηκε να δείξει στην περίπτωση του 11χρονου Μάριου που τον Ιούνιο του 2017 ενώ βρισκόταν σε σχολική γιορτή στο Μενίδι μία αδέσποτη σφαίρα έκοψε πρόωρα το νήμα της ζωής του.
Ασκήθηκε έφεση κατά της απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, το οποίο, για πρώτη φορά σε τέτοιας φύσεως περιστατικό, αναγνώρισε ευθύνες της Πολιτείας. Όπως είχε κρίνει, η αστυνομία δεν έπραξε, ως όφειλε, τα δέοντα σε μία περιοχή που η εγκληματικότητα παρουσιάζει έξαρση, επιδικάζοντας στην οικογένειά του περίπου 500.000 ευρώ ως αποζημίωση.
Όμως το Ελληνικό Δημόσιο στην έφεσή του αφού επισημαίνει ότι δεν «νοείται ευθύνη του Δημοσίου σε περίπτωση ζημιών που προκαλούνται εξαιτίας τυχαίων γεγονότων ή γεγονότων που οφείλονται σε ανώτερα βία» (όπως θεωρεί ότι συνέβη εν προκειμένω), εγκαλεί το πρωτόδικο δικαστήριο που κατέληξε σε ευθύνες της Ελληνικής Αστυνομίας λόγω ελλειπούς αστυνόμευσης της περιοχής. Και συγκεκριμένα αναφέρει πως τοιουτοτρόπως «υποκαθιστά ανεπίτρεπτα και αυθαίρετα την διοίκηση, και συγκεκριμένα τα όργανα της ΕΛ.ΑΣ, που δρουν υπό συγκεκριμένες συνθήκες, έχουν την τεχνογνωσία και τον επιχειρησιακό έλεγχο και εκπονούν τα σχέδια και την εποπτεία – αστυνόμευση κατόπιν γνώσεις ετών, συνθηκών και ζητημάτων που
πολλές φορές δεν είναι γνωστά και δεν μπορεί να είναι γνωστά στον μέσο κοινωνό.»
Αξιοσημείωτο δε είναι ότι πλην των άλλων λόγων, υποστηρίζει ότι πρέπει να αναιρεθεί η απόφαση και για λόγους δημοσιονομικούς… «Όπως είναι γνωστό, το Ελληνικό Δημόσιο ενόψει της δυσχερούς οικονομικής συγκυρίας και των διεθνών συμφωνιών τις οποίες έχει συνάψει (σ.σ. επικαλείται όλα τα μνημόνια και τις δεσμεύσεις ), επιδίδεται σε αγώνα για την είσπραξη δημοσίων εσόδων, προκειμένου να θεραπεύσει την υστέρηση αυτών και να εμφανιστεί συνεπές στις αναληφθείσες υποχρεώσεις, ώστε να συνεχίσουν να εκταμιεύονται οι συμφωνηθείσες δόσεις του διεθνούς δανείου κανονικώς…». Εν ολίγοις δηλαδή, κινδυνεύει η χώρα εάν πληρωθεί το ποσό που επιδίκασε το πρωτόδικο δικαστήριο στην οικογένεια του 11χρονου…
Μετά την παραπάνω εξέλιξη η οικογένεια του Μάριου δεν κρύβει την πικρία της. Όπως δηλώνει στην Realnews ο πατέρας του αδικοχαμένου αγοριού Θανάσης Σουλούκος : «Η Ελληνική Πολιτεία μας απογοήτευσε
δυστυχώς εις διπλούν. Όχι μόνο δεν έχει καταφέρει να βρει τον υπαίτιο για την τραγική απώλεια του γιου μας, αλλά προσπαθεί τώρα να αποδείξει, ότι δεν είχε και δεν έχει και καμία ευθύνη για τις τραγικές συνθήκες που βιώνουμε για δεκαετίες στην περιοχή του Μενιδίου.»
Από την πλευρά του ο νομικός παραστάτης της οικογένειας Θεόδωρος Μαντάς, σημειώνει στην «R» ότι: «Εκ διαμέτρου αντίθετη προσέγγιση από τη γνωστή υπόθεση της Marfin επεφύλαξε η Ελληνική Πολιτεία στην υπόθεση του Μάριου Σουλούκου. Συγκεκριμένα, η απόφαση του Ελληνικού Δημοσίου να ασκήσει έφεση κατά της πρωτοβάθμιας απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου, αποδεικνύει κατά τη γνώμη μας έλλειψη σεβασμού και αναλγησία της Πολιτείας απέναντι στην οικογένεια του αδικοχαμένου Μάριου. Ακόμα περισσότερο όμως, φανερώνει την αμηχανία της συντεταγμένης Πολιτείας απέναντι στο οργανωμένο έγκλημα που ελλοχεύει στην ευρύτερη περιοχή του Μενιδίου.»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου