ΦΩΤΟ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΩΡΑΣ
Τον λόγο της ημέρας έγραψε κι εκφώνησε ο Αχιλλέας Νταγιάντας ο οποίος είχε και την επιμέλεια της τελετής
8 Ιουνίου – Ημέρα Μνήμης
2 χρόνια από την τραγική δολοφονία του Μάριου
Πανοσιολογιώτατε .κ.Πρόεδρε του Δημοτικού Αυμβουλίου.κ.Επικεφαλής των Δημοτικών Παρατάξεων ,κ.,Δημοτικοί σύμβουλοι,εκπρόσωποι συλλόγων και φορέων του Δήμου μας,κ.κ.εκπρόσωποι του τοπικού Τύπου και Μέσων ενημέρωσης,αγαπητοί μας προσκεκλημένοι,αγαπημένα μας παιδιά,αγαπητή οικογένεια του Μάριου,του Μάριου της καρδιάς μας.
Σας καλωσορίζουμε στην τελετή και τα αποκαλυπτήρια αναθηματικών πλακών, εις μνήμην της απρόσμενης και άδικης απώλειας του μαθητή, του 6ου Δημοτικού Σχολείου Αχαρνών ΜΑΡΙΟΥ – ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΟΥΛΟΥΚΟΥ.
Λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων του υπευθύνου των πολιτιστικών εκδηλώσεων του Δήμου μας,ανετέθη σε μένα η επιμέλεια της ολοκλήρωσης της τελετής και των αποκαλυπτηρίων αναθηματικών πλακών καθότι ήμουν ο δάσκαλος του Μάριου στον Λαογραφικό Χορευτικό Σύλλογο Αχαρνών ''Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΜΥΛΟΣ'' και διότι σήμερα υλοποιούνται οι προτάσεις του εν λόγω συλλόγου που είχαν υποβληθεί στις 3/10/2017 και ψηφίστηκαν ομόφωνα από το Δημοτικό συμβούλιο κατόπιν εισήγησης του Δημάρχου κ.Γιάννη Κασσαβού στη συνεδρίαση της 18ης Μα΄ί'ου 2018.
Όποιος ξεχνάει χάνεται, ραγίζει όποιος θυμάται...
Δεν το χωράει ανθρώπου νους,αυτό που συνέβη στον 11χρονο Μάριο το βράδυ της Πέμπτης 8 Ιουνίου 2017 και ώρα 9.30 στο 6ο δημοτικό Σχολείο Αχαρνών, όπου μπροστά στα μάτια της μητέρας του και δασκάλας του, αλλά και στους φίλους και συμμαθητές του άφησε την τελευταία του πνοή στη γιορτή του σχολείου του, μετά από αδέσποτη σφαίρα που δέχτηκε στο κεφάλι του.
Η πρωτοφανής αυτή τραγωδία , μας συγκλόνισε όλους , ράγισε τις καρδιές μας , προκάλεσε θλίψη και οδύνη , αλλά και οργή και αγανάκτηση για τον τόσο πρόωρο, τόσο άδικο και τραγικό θάνατο ενός 11χρονου παιδιού την ώρα που συμμετείχε αμέριμνος στη γιορτή του σχολείου του…
Το τραγικό αυτό συμβάν δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία! Δεν ήταν «μια στραβή». Από τύχη ή ως εκ θαύματος δεν έχουμε θρηνήσει κι άλλα θύματα από αδέσποτη σφαίρα. Είναι χρόνια τώρα που σε ορισμένες περιοχές στον Δήμο Αχαρνών και στη Δυτική Αττική οι πυροβολισμοί, οι διαμάχες, το εμπόριο ναρκωτικών, η παραβατικότητα και εγκληματικότητα είναι καθημερινά φαινόμενα, με τον φόβο και την ανασφάλεια να κυριαρχούν στα σπίτια των πολιτών. Τέτοια περιστατικά αποτελούν σημάδι παρακμής για την κοινωνία και την χώρα μας.
Για την ανεξέλεγκτη αυτή κατάσταση υπάρχουν ευθύνες.
Το κράτος δεν μπορεί να είναι παρατηρητής ή να δείχνει αδύναμο να πατάξει την παραβατικότητα , την έξαρση της βίας , την οπλοφορία και οπλοχρησία.
Δύο χρόνια έχουν περάσει από το τραγικό συμβάν κι ακόμη ο δράστης δεν έχει συλληφθεί… Όμως και η σύλληψή του από μόνη της δεν επαρκεί.Οι αιτίες που γεννούν και θρέφουν την εγκληματική δραστηριότητα είναι ακόμα εδώ.
Είναι ευθύνη της πολιτείας να θωρακίσει τις πόλεις μας από την εγκληματικότητα και να αποκαταστήσει άμεσα το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών όχι μόνο στην περιοχή μας αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα. Πρέπει επιτέλους να δοθεί ένα τέλος στην ανοχή κάθε μορφής παραβατικότητας και με αποφασιστικότητα, σχέδιο, μέθοδο, αποτελεσματικότητα να χτυπηθούν ριζικά αυτά τα φαινόμενα και να ληφθούν μέτρα προστασίας της ζωής των παιδιών μας και της ζωής μας.
Το μήνυμα των γονιών του Μάριου είναι ηχηρό «Το μόνο που ζητάμε ως γονείς από την Πολιτεία είναι να ακούσει με σοβαρότητα την φωνή αυτών των ανθρώπων που και οι ίδιοι είναι γονείς και ζητούν την προστασία της, έτσι ώστε στο μέλλον να μην βρεθεί καμία οικογένεια σε παρόμοια θέση με την δική μας».
Χιλιάδες πολίτες του Δήμου μας σε ειρηνικές συγκεντρώσεις τους κατήγγειλαν την ανομία και την εγκληματικότητα στην οποία είναι αναγκασμένοι να ζουν και ζητούν το αυτονόητο: να μπορούν να πηγαίνουν με ασφάλεια τα παιδιά στο σχολείο τους αλλά και να ζουν στο σπίτι τους με ασφάλεια.
Όμως εκτός από την ευθύνη της Πολιτείας υπάρχει και η δική μας προσωπική ευθύνη στον αγώνα για την αντιμετώπιση αυτών των φαινομένων. Αυτή την ευθύνη , μας την υποδεικνύει ο Νίκος Καζαντζάκης : «Να αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Άμα δεν σωθεί εγώ θα φταίω». Ο καθένας μας ας σκεφτεί...Κι αν ο Μάριος ήταν το δικό σου παιδί;
Δύο χρόνια πέρασαν από τη στιγμή που ο 11χρονος Μάριος – Δημήτριος Σουλούκος έπεσε νεκρός από αδέσποτη σφαίρα κατά τη διάρκεια σχολικής γιορτής στο 6ο Δ.Σ.Αχαρνών.
Η μητέρα του Μάριου με χθεσινή ανάρτησή της, μάς συγκλονίζει:"Δεν υπάρχουν λέξεις να περιγράψουν αυτά που νιώθουμε, εγώ, ο Θανάσης και η Βάλια.Μας βασανίζει το γιατί, μας βασανίζει η αδιαφορία των αρχών, μας βασανίζει η αντιμετώπισή μας ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας."Το μήνυμά της ηχηρό, αληθινό, πονεμένο, δυνατό...
Τιμώντας τη μνήμη του Μάριου, έχουμε χρέος να αγωνιζόμαστε καθημερινά για μια καλύτερη Παιδεία και Πολιτισμό, για μια καλύτερη κοινωνία, για τη δημιουργία ενός καλύτερου αύριο για τα παιδιά μας.
Έχουμε χρέος να κρατήσουμε άσβεστη τη μνήμη του Μάριου και η θυσία του να αποτελέσει σύμβολο αφύπνισης και ευθύνης όλων μας στον αγώνα ενάντια στην παραβατικότητα και εγκληματικότητα.
Πεθαίνει κάποιος όταν ξεχνιέται και συ Μάριε δεν θα ξεχαστείς…
Πάντα θα είσαι στη σκέψη μας και στην καρδιά μας! Αθάνατος!!!
Ακολουθούν χαρακτηριστικά φωτογραφικά στιγμιότυπα
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου