«Μάγεψε» το κοινό στα «Ζεφύρεια 2018» η χορωδία του τοπικού ΚΑΠΗ

Η χορωδία του ΚΑΠΗ Ζεφυρίου, άνοιξε με τον καλύτερο τρόπο την 6η ημέρα των πολιτιστικών εκδηλώσεων «Ζεφύρεια 2018», πραγματοποιώντας, την Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2018, μια εκπληκτική εμφάνιση.

Άνδρες και γυναίκες της χορωδίας, υπό την διεύθυνση του μαέστρου και δασκάλου Δαυίδ Παπαδόπουλου, ερμήνευσαν μοναδικά «δύσκολα» παραδοσιακά τραγούδια και απέσπασαν τα θερμά χειροκροτήματα των θεατών.

Τη χορωδία συνόδευσε η ορχήστρα του γνωστού παραδοσιακού τραγουδιστή Κώστα Μήτση με τον Κωνσταντίνο Λιόντο στο κλαρίνο, τον Μανώλη Κόττορο στο βιολί, το Γιάννη Σεβαστόπουλο στο λαούτο και τον Πέτρο Παπαγεωργίου στα κρουστά.

Τα μέλη του ΚΑΠΗ Ζεφυρίου, χάρη στις οδηγίες του Δαυίδ Παπαδόπουλου, χωρίς καμία πρόβα με την ορχήστρα και χωρίς να έχουν ανάλογη εμπειρία με οργανωμένη επαγγελματική ορχήστρα, κατάφεραν τον απόλυτο συγχρονισμό τους με τους μουσικούς.

 Εμφανώς ικανοποιημένος και συγκινημένος ο Αντιδήμαρχος Ζεφυρίου Γιάννης Μαυροειδάκος υπογράμμισε την εξαιρετικά καλή δουλειά που γίνεται στη χορωδία και έδωσε θερμά συγχαρητήρια στα μέλη του ΚΑΠΗ και το δάσκαλο.

Παρότι οι θεατές καταχειροκρότησαν την προσπάθεια της χορωδίας, αυτό που της έδωσε φτερά ήταν όταν η νεολαία που ήταν στην πλατεία, δεν άντεξε άλλο να χορεύει στα παρασκήνια και πλημμύρισε τη σκηνή. Οι ιαχές ενθουσιασμού και τα χειροκροτήματα των νέων παιδιών δεν άφηναν τη χορωδία να σταματήσει.

Ιδιαίτερη αίσθηση στο κοινό έκανε και η ερμηνεία στο παραδοσιακό τραγούδι «Σιώνται τα δέντρα Ζαχαρούλα», το οποίο  προσέγγισε με επιτυχία το μοναδικό στο είδος του πολυφωνικό τραγούδι της Ηπείρου.

Η χορωδία των ΚΑΠΗ του Ζεφυρίου μετρά κοντά στα 30 χρόνια ζωής. Η πορεία της είναι σταθερά ανοδική. Έχει πανελλαδικές διακρίσεις και την αμέριστη αγάπη του κόσμου του Ζεφυρίου. Όμως το τελευταίο χρονικό διάστημα υπό την διεύθυνση του Δαυίδ Παπαδόπουλου, αναβάθμισε μουσικά το επίπεδό της και  εμπλούτισε το πρόγραμμά της. Ως ζωντανός οργανισμός που είναι απέδειξε περίτρανα στα «Ζεφύρεια 2018» ότι δε φοβάται να «πειραματιστεί» ανάμεσα στην παραδοσιακή και την Βυζαντινή μουσική γιατί παρά τη δυσκολία του μουσικού αυτού δρόμου, έχει και καλό οδηγό και στέρεο υπόβαθρο.