Τελευταια Νεα
Φόρτωση...

Δυνατή η σχέση του σπουδαίου Έλληνα Ποιητή Τίτου Πατρίκιου με το Μενίδι…









Της Εύης Τριανταφύλλου

Ήταν μια βραδιά σκέτη ποίηση. Όχι μόνο γιατί ο εκ των κορυφαίων Ελλήνων Ποιητών Τίτος Πατρίκιος βρέθηκε στο Μενίδι το βράδυ της Κυριακής 4 Μαρτίου καλεσμένος της Φιλότεχνης Λέσχης Αχαρνών, αλλά και γιατί πέρα από τα ποιήματα του, είχε πολλά να πει… 

Μέσα από ένα χειμαρρώδη, αυθόρμητο και ουσιαστικό λόγο γεμάτο αυτοσαρκασμό και αγάπη για τη ζωή και τον άνθρωπο, ο Τίτος Πατρίκιος απέδειξε πως για να διατηρείσαι νέος  στα 90 σου, δεν χρειάζονται πολλά… Αυτό που σίγουρα χρειάζεται είναι να κάνεις αυτό που αγαπάς. Και να το κάνεις με πάθος! 

Για το βιογραφικό και τη λογοτεχνία του, δεν χρειάζεται να γράψουμε τίποτα γιατί το έχουν κάνει άλλοι πολύ καλά  και κυρίως ο ίδιος μέσα από το τεράστιο έργο του. 

 Για το ότι είναι πρόκληση τα βιβλία του και το "Ποιήματα Α’  (1943 – 1959)"που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις ΚΙΧΛΗ εν αναμονή και του Β’ τόμου, δεν τίθεται λόγος.  Σας τα προτείνουμε ανεπιφύλακτα! 

Εκεί που θέλουμε να σταθούμε καρέ – καρέ είναι στα δυνατά σημεία της βραδιάς που έτρεχαν όπως οι λέξεις ενός συγκλονιστικού ποιήματος που ξεκίνησε το 1928 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα… 

Η βραδιά άνοιξε με το καλωσόρισμα του ποιητή από την πρόεδρο της Φιλότεχνης Λέσχης Αχαρνών Ειρήνη Μπαϊρακτάρη και τους φίλους που είχαν κατακλύσει τον φιλόξενο χώρο της ΦΙΛΕΑ,  να κρέμονται κυριολεκτικά από τα χείλη του. 

Κι όμως! Η αφήγησή του ξεκίνησε από το Μενίδι. Το Μενίδι που για κείνον αποτελούσε αγαπημένο προορισμό προς την Πάρνηθα καθώς ήταν δεινός ορειβάτης! Κι εκεί κάπου τα μάτια του έβγαλαν σπίθες καθώς όπως είπε θα θελε πολύ να ξαναβρεθεί στα μονοπάτια της Πάρνηθας… 

Όταν ωστόσο κάποιος από το κοινό προσφέρθηκε να τον πάει ξανά στους αγαπημένους του προορισμούς και στο καταφύγιο ΜΠΑΦΙ δεν έδειξε να ενθουσιάζεται με την πρόταση. «Μα θα ήθελα να πάω με τα πόδια» είπε. 

Η σύνδεσή του όμως με τον τόπο δεν ήταν μόνο η Πάρνηθα αλλά και ο Γιάννης ο «Βουτυράς» από το Μενίδι. Ήταν ο άνθρωπος που ξεκινούσε από τις Αχαρνές  και μια φορά το μήνα κατέληγε στη Μάρνη όπου ζούσε με την οικογένειά του, προκειμένου να την προμηθεύσει με φρέσκο βούτυρο… 

Ακούστε τη διήγηση του … είναι μοναδική

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου