 |
| ΙΑΚΩΒΟΣ ΠΟΘΗΤΟΣ |
Δημοσιεύουμε ένα άρθρο του Ιάκωβου Ποθητού, το οποίο απαντά στους άσπονδους φίλους που τον συκοφαντούν ανώνυμα.
Το κάνουμε όχι μόνο γιατί είναι ένα πολύ καλό κείμενο, αλλά γιατί θα το σχολιάσουμε αργότερα, με βάση το σκεπτικό ότι κάποιοι που δεν έχουν να πουν τίποτα επιχειρούν, με συκοφαντίες, να φιμώσουν αυτούς που έχουν...
Πόσο δύσκολο αλήθεια είναι να μπορεί κάποιος να γνωρίζει την σημασία της κάθε στιγμής, της όποιας συμπεριφοράς, καθώς και το γεγονός πως η ζωή συνεχίζεται μετά από την όποια διαδικασία και πως πρέπει να παραμένει σταθερός στις θέσεις και στις αρχές του;
Αφορμή για τα γραφόμενα πιο πάνω αποτέλεσε ένα μήνυμα ανώνυμου αναγνώστη. Κι επειδή ορισμένοι επιθυμούν να δείχνουν στον κόσμο εχθρούς και «σωτήρες», καλούς και κακούς, ικανούς και άχρηστους, χρησιμοποιώντας απαράδεκτες μεθόδους, καταθέτω τις σκέψεις μου για το πώς αντιλαμβάνομαι την πολιτική συμπεριφορά ενός πολίτη που ενδιαφέρεται για την πρόοδο της κοινωνίας, για την άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.
Οι πολιτικές αναμετρήσεις φέρνουν ενώπιον των πολιτών πρόσωπα, κόμματα, παρατάξεις, που έχουν όπως διακηρύσσουν, τις δικές τους θέσεις για μια καλύτερη ποιότητα ζωής.
Οι πολίτες με την ψήφο τους επιλέγουν εκείνους που πιστεύουν πως μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των καιρών, να δώσουν λύσεις σε μεγάλα προβλήματα.
Εύλογο είναι, πως κατά την διάρκεια ενός προεκλογικού αγώνα να υπάρχουν αντιπαραθέσεις. Είναι ένας αγώνας για επικράτηση, μία εκλογική μάχη όχι εχθρών αλλά ανθρώπων που έχουν διαφορετική άποψη για την διαχείριση μιας πόλης, μιας χώρας.
Όταν όμως τελειώσουν οι εκλογές, εχθροί δεν υπάρχουν. Η μάχη των ιδεών ασφαλώς και συνεχίζεται, όμως άλλο είναι η προσπάθεια για να πεισθούν οι άλλοι για την ορθότητα των απόψεων ενός πολίτη ή μιας παράταξης κι άλλο να τοποθετούνται αυθαίρετα κι αβίαστα
στην κατηγορία του εχθρού, του ακατάλληλου, του διεφθαρμένου.
Μετά την διαδικασία των εκλογών, συνεχίζεται ο αγώνας για μια καλύτερη πόλη, για μια καλύτερη ποιότητα ζωής με όλα εκείνα τα μέσα που προβλέπονται από το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Ο εμφύλιος τελείωσε το 1949! Δεν πρέπει να ενεργούμε σαν ανθρωποφάγοι, δεν πρέπει να επιτρέψουμε να κυριαρχούν μέσα μας κατώτερα συναισθήματα.
Όποιος κατηγορεί για εχθρούς της δημοκρατίας, για διεφθαρμένους, πολιτικά πρόσωπα ή πολίτες, θα πρέπει επώνυμα να παρουσιάζει στοιχεία, αναλαμβάνοντας και τις ευθύνες για τα όσα υποστηρίζει.
Όποιος κρύβεται πίσω από ανώνυμες και πολύ χαμηλού επιπέδου κατηγορίες, προσπαθώντας με αυτόν, τον αήθη τρόπο, να παρασύρει όσους μπορεί σε «εκτιμήσεις» που είναι ατεκμηρίωτες και μόνο προσωπικές, έχει «πονηρούς» σκοπούς.
Όποιος δε προσπαθεί να «φιμώσει» όποιους τολμούν να λένε την αλήθεια, έχει έλλειμμα δημοκρατικής συνείδησης, υπηρετεί το σύστημα.
Όμως, επειδή δεν είμαστε μια κοινωνία αγγέλων, αλλά μία κοινωνία με ανθρώπους που έχουν και προτερήματα αλλά κι ελαττώματα, είναι παραδεκτό πως ελάχιστοι είναι οι μπροστάρηδες, εκείνοι που ορθώνουν το ανάστημά τους απέναντι σε εκείνους που με τις ενέργειές τους προκαλούν βλάβη στο δημόσιο συμφέρον.
Αν είσαι καλός πού ’ναι οι οχτροί σου; (Μενέλαος Λουντέμης)
Οι εχθροί μου είναι πολλοί και κατά μία περίεργη σύμπτωση, βρίσκονται όλοι εντός των πολιτικών κυκλωμάτων ή στις παρυφές των δηλαδή είναι τα λεγόμενα «τσιράκια».
Αυτοί είναι που μεθόδευσαν πολλές φορές την εξόντωσή μου με κάθε τρόπο, ακόμα και με το αγαπημένο τους άθλημα, αυτό της λάσπης. Κι έριξαν εναντίον μου λάσπη όχι λίγες φορές. Αυτοί είναι που δεν σεβάστηκαν ούτε την οικογένειά μου όταν είδαν πως δεν έκανα πίσω στον αγώνα μου για διαφάνεια στον Δήμο Αχαρνών. Αυτοί γνωρίζουν πολύ καλά πως δεν «λαδώνομαι», πως δεν είμαι σαν αυτούς. Και γι’ αυτό, χρησιμοποιούν κάθε μέσον, θεμιτό ή αθέμιτο για να με πλήξουν.
Ο Τσε Γκεβάρα είχε πει: «Είναι θλιβερό να μην έχεις φίλους, αλλά είναι ακόμα πιο θλιβερό να μην έχεις εχθρούς».
Επομένως είναι θετικό το γεγονός ότι έχω εχθρούς! Είναι επιλογή! Μία επιλογή, που αν την είχαν κάνει και άλλοι, ίσως τα πράγματα στην πόλη των Αχαρνών, να ήταν διαφορετικά.
Κλείνοντας, αφιερώνω σε όλους εκείνους που αρέσκονται μόνο να βρίζουν τις πιο κάτω ρήσεις:
Έχεις εχθρούς; Καλώς! Αυτό σημαίνει ότι έχεις ορθώσει το ανάστημά σου για κάτι, κάποτε στη ζωή σου. (Ουίνστον Τσώρτσιλ)
Έχω κάνει μόνο μια προσευχή στο Θεό: «Θεέ μου, κάνε τους εχθρούς μου γελοίους». Και ο Θεός με εισάκουσε. (Βολταίρος)
Αφιερωμένο με αγάπη στους εχθρούς μου…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου