Υπόνοιες ότι η πρόσφατη φωτιά στη Βαρυμπόμπη οφείλεται σε εμπρησμό, εξέφρασε στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ο Δήμαρχος Αχαρνών Γιάννης Κασσαβός ΚΛΙΚ ΕΔΩ
«Η ώρα που ξέσπασε η φωτιά μας γεννά πολλές υποψίες» δήλωσε ο Γιάννης Κασσαβός. Στο ίδιο σημείο, που βρίσκεται εκτός σχεδίου πόλης, είχε πιάσει μεγάλη φωτιά και πριν από δύο χρόνια (σχεδόν ακριβώς), με αποτέλεσμα να καούν σπίτια και αυτοκίνητα. Και τότε ήταν έντονη η οσμή του εμπρησμού. Προ εικοσαημέρου, είχε ξεσπάσει κι άλλη πυρκαγιά στην περιοχή - που ευτυχώς τέθηκε γρήγορα υπό έλεγχο.
Η νύχτα του Σαββάτου προς την Κυριακή ήταν γεμάτη αγωνία, σε μια περιοχή που ζει ακόμα στη σκιά του εφιάλτη του 2007 και του blitzkrieg του «Στρατηγού Ανέμου». Όπως αναφέρει ο δήμαρχος Αχαρνών, εκφράζοντας τα συγχαρητήριά του προς το Σώμα, η πυροσβεστική είχε φτάσει στο σημείο μόλις πέντε λεπτά αφού έφτασε το πρώτο σήμα για τη φωτιά, τέσσερα λεπτά μετά τις 11 το βράδυ. Ωστόσο, όπως λέει, ο δυνατός άνεμος και το γεγονός ότι άλλαζε συνεχώς κατεύθυνση, καθιστούσαν ιδιαίτερα σύνθετη την αντιμετώπιση της πυρκαγιάς.
Στη μάχη κατά της φωτιάς ρίχτηκαν 90 πυροσβέστες με 30 οχήματα και 22 άτομα πεζοπόρο τμήμα. Τρεις υδροφόρες του δήμου συνέδραμαν το έργο της πυροσβεστικής μεταφέροντας νερό στο σημείο, ενώ το δημοτικό κατάστημα της ενότητας Θρακομακεδόνων ήταν ανοιχτό όλη νύχτα για την παροχή πληροφοριών στους κατοίκους. Οι φλόγες πλησίασαν ώς και στα 100 μέτρα από κάποια σπίτια. Επρεπε να φτάσει 4.30 τα ξημερώματα για να υπάρξει ασφαλής εκτίμηση ότι η πυρκαγιά ήταν υπό έλεγχο, σύμφωνα με τον κ. Κασσαβό. Λίγο αργότερα, με το πρώτο φως, εναέρια μέσα -ελικόπτερα- ολοκλήρωσαν το έργο της κατάσβεσης.
Ο απολογισμός, αναφέρει ο κ. Κασσαβός, ήταν 25 καμένα στρέμματα πευκοδάσους. Αξίζει να σημειωθεί ότι τον Ιούνιο του 2007 είχαν καεί 49.000 στρέμματα βλάστησης, συμπεριλαμβανομένων και 26.000 στρεμμάτων του Εθνικού Δρυμού. Το σοκ της χρονιάς εκείνης έχει γίνει έναυσμα μόνιμης επαγρύπνησης, όχι μόνο για τις αρχές, αλλά και για την τοπική κοινωνία. «Υπάρχει πολύ μεγάλη ευαισθητοποίηση» σημειώνει ο δήμαρχος Αχαρνών. «Πάρα πολλοί συμπολίτες μας προσφέρονται για βάρδιες, περιπολούν όλη νύχτα. Και όχι μόνο από τους Θρακομακεδόνες, που έχουν άμεσο ενδιαφέρον - αλλά και από τις Αχαρνές».
Μία θετική απόφαση
Χθες, εν τω μεταξύ, υπήρξε μία θετική δικαστική εξέλιξη στη διαχρονική, άνιση μάχη του δάσους με τους καταπατητές του. Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι η κατεδάφιση αυθαίρετων κτισμάτων μέσα σε δάση ή σε εκτάσεις που έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες αποτελεί δέσμια υποχρέωση της πολιτείας, απορρίπτοντας προσφυγή κατά απόφασης του γενικού γραμματέα Περιφέρειας Αττικής (της νυν Αποκεντρωμένης Διοίκησης) το 2007, με την οποία είχε δοθεί εντολή για κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών σε δασική έκταση 350 τ.μ. Οπως μετέδωσε το ΑΠΕ-ΜΠΕ, η συγκεκριμένη έκταση είχε κηρυχθεί αναδασωτέα το 2005. Σύμφωνα με στοιχεία από αεροφωτογραφίες προέκυπτε ότι το διάστημα 1937 έως 1962 ήταν δασική, πριν αρχίσει να απομακρύνεται η βλάστηση και να αντικαθίσταται, από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, από κατασκευές.
Σε έκθεση που περιλαμβάνεται στον φάκελο της υπόθεσης, αναφέρεται ότι οι φερόμενοι ως ιδιοκτήτες της εν λόγω έκτασης, προς τα τέλη της δεκαετίας του ‘80, προχώρησαν σε κατάληψή της και σε αλλαγή χρήσης, κατασκευάζοντας οικία 116 τετραγωνικών μέτρων με περίφραξη και τσιμεντόστρωση για στάθμευση αυτοκινήτων. Εχει σημασία ότι η πράξη κατεδάφισης, σύμφωνα με την απόφαση, χαρακτηρίζεται πραγματοπαγής - αφορά δηλαδή τα κτίσματα και όχι τον ιδιοκτήτη. Συνεπώς το κύρος των πράξεων δεν εξαρτάται από το ποιος μνημονεύεται ως ιδιοκτήτης του επίμαχου κτίσματος. Το δικαστήριο επίσης απεφάνθη ότι δεν χρειάζεται να έχει προηγουμένως καταρτιστεί δασολόγιο ή δασικός χάρτης προκειμένου να είναι νόμιμη η κατεδάφιση.
Υπενθυμίζεται ότι η υποχρέωση κατάρτισης δασικών χαρτών προβλέπεται από το Σύνταγμα του 1975, ενώ ο σχεδιασμός τους έχει ξεκινήσει από τα τέλη του προηγούμενου αιώνα. Παρ’ όλ’ αυτά, σήμερα έχουν κυρωθεί οι χάρτες μόλις για το 0,56% των ελληνικών δασών.
Το δέντρο και το δάσος
Ωστόσο, η απόφαση δεν αλλάζει τα δεδομένα που δημιούργησε η πρόσφατη στροφή του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου στο κεφαλαιώδες αυτό ζήτημα, που αναδεικνύει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο το εθνικό έλλειμμα διακυβέρνησης και σχεδιασμού. Είναι το δέντρο που δεν μπορεί να κρύψει το δάσος. Υπενθυμίζεται ότι τον Μάιο, ανατρέποντας νομολογία 30 και πλέον ετών, το Συμβούλιο αποφάσισε ότι η νομιμοποίηση των αυθαιρέτων του παρελθόντος είναι συνταγματικά ανεκτή. «Τα προηγούμενα “συστήματα” αντιμετωπίσεως της αυθαίρετης δομήσεως δεν απέδωσαν, διότι συναρτώντο κατά βάσιν μόνο με το κατασταλτικό μέσο της κατεδαφίσεως, το οποίο αφενός δεν εφαρμοζόταν ούτε στοιχειωδώς και αφετέρου αναιρείτο με αλλεπάλληλα νομοθετήματα», ανέφερε η σχετική απόφαση. Με τη σφραγίδα του ΣτΕ, έγινε νόμος το δίκιο του αυθαιρετούχου. Και δεν το αλλάζει αυτό μία απόφαση για ένα κτίσμα σε 350 τ.μ. αττικού δάσους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου