Βαθιά συγκίνηση και προβληματισμός στην εκδήλωση για την Άλωση της Κωνσταντινούπολης

Δημοσιογραφική Επιμέλεια Εύη Τριανταφύλλου 
Μια ξεχωριστή εκδήλωση που στόχο της είχε να ξυπνήσει μνήμες και να αφυπνίσει συνειδήσεις, πραγματοποιήθηκε ανήμερα της αποφράδας μέρας της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης, το βράδυ της Παρασκευής 29 Μαΐου, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου Αχαρνών. 

Την πρωτοβουλία για την επίπονη διοργάνωση της εκδήλωσης είχε ο Λαογραφικός – Χορευτικός Σύλλογος «Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΜΥΛΟΣ» στην πρόσκληση του οποίου ανταποκρίθηκαν με θέρμη ως συνδιοργανωτές, η Ιερά Μητρόπολης Ιλίου Αχαρνών και Πετρουπόλεως, ο Σύλλογος Τριτέκνων Ανατολικής Αττικής «Η Ζεστή Αγκαλιά», η Ένωση Γυναικών Ελλάδος Παράρτημα Αχαρνών, ο Όμιλος Φίλων Δημοτικής Πινακοθήκης Αχαρνών «Χρήστου Τσεβά» και η Λαογραφική Εταιρεία Θρακομακεδόνων «Αριστοτέλης». Στην εκδήλωση συμμετείχαν επίσης με μουσικές και παραδοσιακούς χορούς ο Σύλλογος Κρητών Αχαρνών «Η ΚΡΗΤΗ» η Εύξεινος Λέσχη Αχαρνών και Αττικής «Ο Καπετάν Ευκλείδης».

Μέσα από αφηγήσεις θρύλων, θεατρικά δρώμενα, τραγούδια και χορούς οι διοργανωτές πέτυχαν τον σκοπό τους που ήταν να ταξιδέψουν το κοινό τους σε αλλοτινούς καιρούς, να συγκινήσουν αλλά και να θυμίσουν πως η Κωνσταντινούπολη για τον Ελληνισμό 562 χρόνια μετά την Άλωσή της δεν έπαψε ποτέ να μιλάει στην καρδιά μας…Γιατί όπως ακριβώς το είχε πει με δάκρυα στα μάτια, ο ηθοποιός Ιεροκλής Μιχαηλίδης σε ‘κείνη τη συγκλονιστική στιγμή της ταινίας του Τάσου Μπουλμέτη «Πολίτική Κουζίνα»… «Την Πόλη την είπανε Πόλη, γιατί ήταν η ωραιότερη πόλη του κόσμου…» 

Ούτε φυσικά είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο εμπνευστής της διοργάνωσης της εκδήλωσης και χοροδιδάσκαλος του Λαογραφικού Χορευτικού Συλλόγου «Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΜΥΛΟΣ» Αχιλλέας Νταγιάντας, έδωσε στην ομιλία του τον τίτλο «ΠΟΛΙΣ ΑΕΙ ΖΩΣΑ»

Ιδού το πλήρες κείμενό της

«Θεωρώντας ότι το συγκλονιστικό γεγονός της Άλωσης της Πόλης υπήρξε καθοριστικής σημασίας για τον ελληνισμό, θα προσπαθήσουμε να σας ταξιδέψουμε, να σας συγκινήσουμε και να σας μεταδώσουμε μέσα από την αφήγηση, τα τραγούδια, τους χορούς, τα θεατρικά δρώμενα, όχι μόνο το ιστορικό του ίδιου του γεγονότος αλλά κυρίως πως το αντιμετώπισε η ελληνική λαϊκή ψυχή και το αποκρυστάλλωσε στους θρήνους, θρύλους και τις παραδόσεις της. 

Θέλουμε να περάσουμε το μήνυμα της μεταλαμπάδευσης της ιστορικής μας μνήμης των εθνικών μας ιδανικών και των παραδόσεων μας, από την παλαιά στη νέα γενιά που αποτελούν τα σημαντικότερα όπλα στην αντιμετώπιση των προκλήσεων των καιρών διότι λαός χωρίς ιστορικές μνήμες και παραδόσεις είναι καταδικασμένος σε αφανισμό. Τα ιστορικά γεγονότα δεν πρέπει να φτάνουν σε μας ως πληροφορίες ξερές, ιστορικές αλλά ως βιώματα άμεσα. 

Η εθνική άμυνα περνάει μέσα από μια εθνική Παιδεία. 

Στις δύσκολες μέρες που ζούμε πολλά θα είχαν αποφευχθεί αν υπήρχε μνήμη ιστορική, αν υπήρχε σεβασμός στην ιστορία και τον πολιτισμό μας, αν υπήρχε το εθνικό «γνώθι σ’ αυτόν» που πρωτίστως οφείλουμε να επαναφέρουμε στην μνήμη μας και στον τρόπο ζωής μας. 

Έχουμε καθήκον ιερό απέναντι σε όλους εκείνους που έδωσαν αγώνες και πότισαν με το αίμα τους τη γη που σήμερα πατούμε ελεύθεροι να υψώσουμε το ανάστημά μας και να αντισταθούμε στην παρακμή, στην άλωση του κάστρου της ψυχής μας και της μνήμης. 

Ένας ζωντανός λαός τιμά τους νεκρούς του με ό,τι κάνει, με ό,τι δημιουργεί. Οι νεκροί πεθαίνουν μόνο όταν τους λησμονούμε και ‘μεις σήμερα τιμάμε όσους αγωνίστηκαν κι έπεσαν μαχόμενοι σ’ εκείνη την άνιση μάχη της Άλωσης της Πόλης που έμεινε στην Ιστορία για να διδάσκει τους λαούς της γης ότι θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία. 

Η Πόλις έπεσε. Έπεσε σαν θρυλική ηρωίδα πολεμώντας μέχρι το τέλος. 

Η θυσία του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στην Πύλη του Ρωμανού έθεσε τις βάσεις για την επανάσταση του 1821. Τα πολλά κινήματα των υποδούλων ενάντια στον Οθωμανό δυνάστη ετράφησαν από τους θρύλους τους Μαρμαρωμένου βασιλιά και της Κόκκινης Μηλιάς. Αν οι αγωνιστές της Πόλης είχαν παραδοθεί την 29η Μαΐου του 1453, δεν θα υπήρχε αντίσταση στον κατακτητή, ούτε εθνεγερσία. Η ηρωική άμυνα γέννησε την υπομονή, την ελπίδα, την προσδοκία. 

Την πείσμονα άρνηση του Γένους να υποταχτεί υπενθύμιζε ο Γέρος του Μοριά σ’ έναν από τους λόγους του «Το Γένος ποτέ δεν υποτάχτηκε στον Σουλτάνο! Είχε πάντα τον βασιλιά του, τον στρατό του, το κάστρο του. Βασιλιάς του ο Μαρμαρωμένος βασιλιά, στρατός του οι αμαρτωλοί και Κλέφτες, κάστρα του η Μάνη και το Σούλι». 

Στις κρίσιμες ώρες που διέρχεται η πατρίδα μας είναι η ώρα της εθνικής ομοψυχίας και των μεγάλων αποφάσεων αν θέλουμε εμείς και τα παιδιά μας να επιζήσουμε στον κόσμο μας με ελληνική ταυτότητα. 

Η σημερινή μέρα επιβάλλει να μην είναι μόνο ημέρα μνήμης αλλά και μέρα περισυλλογής και φρονηματισμού, ημέρα εθνικής συγκίνησης, αξιοπρέπειας και υπερηφάνειας. 

Οι σημερινές αλώσεις είναι μικρές και καθημερινές, ύπουλες και επικίνδυνες. Οφείλουμε να αντιστεκόμαστε με κάθε τρόπο. 

29 Μαΐου 1453 – 29 Μαΐου 2015 

Έχουν περάσει 562 χρόνια από την αποφράδα εκείνη ημέρα που η αγιασμένη Πόλη έπεσε ματοβαμμένη στα χέρια των Τούρκων. 

562 χρόνια που όμως δεν στάθηκαν ικανά να σβήσουν την γλυκιά της ανάμνηση, ούτε να διώξουν από τις καρδιές των Ελλήνων τον σεβασμό στα Ιερά, στους θρύλους και στις παραδόσεις της. 

Για το ελληνικό έθνος η Άλωση σήμαινε το τέλος μιας ιστορικής πορείας 1100 ετών. Το τέλος ενός πολιτισμού και την αρχή μιας σκοτεινής περιόδου διώξεων και εξευτελισμών. Η περίοδος αυτή ήταν πολύ μεγάλη, τέσσερις αιώνες τουρκοκρατίας, και εμπόδισε το ελληνικό έθνος να ακολουθήσει την πρόοδο και τις εξελίξεις των κρατών της Δυτικής Ευρώπης. 

Με το όραμα της Πόλης ξεκίνησαν όλοι οι απελευθερωτικοί αγώνες του Γένους. Ο λαμπρός θόλος της Αγιάς Σοφιάς, ο Μαρμαρωμένος βασιλιάς κι ο Δικέφαλος Αετός ήταν και παραμένουν τα ιερά σύμβολά μας. 

Είναι παράξενο, πως μια πόλη ( η Πόλη για μας) η οποία κατοικείται από 20 εκατομμύρια Τούρκους περίπου και μια χούφτα εναπομείναντες Έλληνες, μιλά με τόση δύναμη και ζωντάνια στην ψυχή μας. Σε μια πόλη, όπου η τουρκική σημαία αναρτάται παντού, η καρδιά μας δέχεται αλλεπάλληλες δονήσεις. 

Η Κωνσταντινούπολη, όσο αποστασιοποιημένα και αν βλέπουμε τα πράγματα, μοιάζει με έναν βράχο πεσμένο στον κήπο μας, τον οποίο αδυνατούμε να πετάξουμε! Βράχος που δημιουργήθηκε από την συσσώρευση πολλών και διαφορετικών υλικών, στο διάβα όλης της ζωής μας. 

Η Κωνσταντινούπολη Ζει. Ζει στην εθνική μας συνείδηση, στο Πατριαρχείο μας, στα αγιάσματα, στα Μοναστήρια και στις εκκλησίες μας. 

Ας κρατήσουμε άσβεστη την μνήμη του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και την γενναία, αξιοπρεπή απάντηση που έδωσε στον Πορθητή, που ερχόταν από το βάθος της ελληνικής ιστορίας, από το Μολών Λαβέ του Λεωνίδα, από το ΟΧΙ του Θεμιστοκλή στη Σαλαμίνα, από τον Μέγα Αλέξανδρο και τους υπόλοιπους Έλληνες ήρωες. 

«Το δε την πόλιν σοι δούναι ούτ’ εμόν εστί ουτ’ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών» 

Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω την Ιερά Μητρόπολη Ιλίου Αχαρνών και Πετρουπόλεως, τον Σύλλογο Τριτέκνων Ανατολικής Αττικής «Η Ζεστή Αγκαλιά», την Ένωση Γυναικών Ελλάδος Παράρτημα Αχαρνών, τον Όμιλο Φίλων Δημοτικής Πινακοθήκης Αχαρνών «Χρήστου Τσεβά» και τη Λαογραφική Εταιρεία Θρακομακεδόνων «Αριστοτέλης» που ανταποκρίθηκαν στην πρόταση του Λαογραφικού Χορευτικού Συλλόγου Αχαρνών «Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΜΥΛΟΣ» να συνδιοργανώσουμε τη σημερινή εκδήλωση μνήμης, καθώς και για την άψογη συνεργασία που είχαμε. 

Ευχαριστούμε τον Σύλλογο Κρητών Αχαρνών «Η ΚΡΗΤΗ» και τον δάσκαλο του χορευτικού Νίκο Καμπουράκη καθώς και την Εύξεινο Λέσχη Αχαρνών και Αττικής «Ο Καπετάν Ευκλείδης» και τον δάσκαλο του χορευτικού Γεώργιο Μούτα για τη συμμετοχή τους. 

Ευχαριστούμε τους μουσικούς για την ευγενική προσφορά και τη συμμετοχή τους και συγκεκριμένα τον Βαγγέλη Σαραντίδη στο βιολί, τον Δημήτρη Ναυροζίδη στο κανονάκι, τον Κωνσταντίνο Κατσικογιώργο στο λαούτο, τον Κωνσταντίνο Κωστελίδη στη λύρα Πόντου, τον Νίκο Σιδηρόπουλο στο νταούλι και τον Χρήστο Μαυρίδη στο τραγούδι του Πόντου. 

Επίσης ευχαριστούμε την κ. Αθηνά Θεοδώρου που στο ρόλο της γιαγιάς αφηγήθηκε τους θρύλους της Άλωσης και την αφηγήτρια Ευροσύνη Στάβερη. 

Ευχαριστώ τους μαθητές της τάξης μου (Ε’ τάξη του 7ου Δημοτικού Σχολείου Ν. Φιλαδέλφειας) που συμμετείχαν στο ρόλο των εγγονιών δίνοντας μια ξεχωριστή νότα στην εκδήλωση. Τέλος ευχαριστούμε όλους εσάς που μας τιμήσατε με την παρουσία σας.» Δείτε live την ομιλία του Αχιλλέα Νταγιάντα

     Ακολουθούν φωτογραφικά στιγμιότυπα

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Πρόεδρος του Ομίλου Φίλων της Δημοτικής Πινακοθήκης "Χρήστος Τσεβάς Ρένα Κουμπούρη, εκπροσώπησε και την Ιστορική Λαογραφική Εταιρία Αχαρνών

Ιδού το Πρόγραμμα και οι συντελεστές της εκδήλωσης

Δείτε το εξαίσιο Video που προβλήθηκε κατά την έναρξη της εκδήλωσης Ακολουθούν ο χαιρετισμός του Μητροπολίτη κ.κ. Αθηναγόρα αλλά και ζωντανά στιγμιότυπα με τραγούδια, θεατρικά δρώμενα και χορούς