Τεράστιο ψυχολογικό ζόρι τραβούν Μπουραΐμης και Ντούρος

ΣΩΤ. ΝΤΟΥΡΟΣ-ΔΗΜ. ΜΠΟΥΡΑΪΜΗΣ

Κοινά σημεία παρουσιάζει η συμπεριφορά των πρώην Δημάρχων Σωτήρη Ντούρου και Δημήτρη Μπουραΐμη, δύο μήνες μετά την εγκατάσταση νέων διοικήσεων στους Δήμους Αχαρνών και Φυλής. Αισθάνονται ότι είναι ακόμα Δήμαρχοι. Τηλεφωνούν στα διευθυντικά στελέχη των Δήμων με ύφος πολιτικών προϊσταμένων και μονοπωλούν τη συζήτηση στις συνεδριάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων προσπαθώντας να κερδίσουν τις εντυπώσεις.

Η κοινή ψυχολογική τους στάση οφείλεται στο γεγονός ότι οι «Ιταλοί» έχουν πολλά κοινά. Γεννήθηκαν στην ίδια περιοχή. Έκαναν τις εγκύκλιες σπουδές τους χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία κι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν για να αποκτήσουν πτυχίο. Επιστρέφοντας «σπούδασαν» πολιτική στο Γραφείο του Θεόδωρου Πάγκαλου και χάρη στην υποστήριξή του έγιναν Δήμαρχοι.

Η εύκολη αναρρίχηση τους έκανε να υπερεκτιμήσουν τους εαυτούς τους. Έτσι η ανώμαλη προσγείωση, στις εκλογές του περασμένου Μάη τους επηρέασε ψυχολογικά. Για την ακρίβεια υπέστησαν μια ψυχολογική ψυχρολουσία, που έγινε ακόμα πιο οδυνηρή επειδή είχαν ταυτιστεί με την εξουσία. Την έκαναν κομμάτι της ύπαρξής τους...

Γι αυτό, τώρα, παραπαίουν...Αδυνατούν να μπουν σε μια διαδικασία αναζήτησης των αιτίων της ήττας, γιατί θα αποδειχθεί ότι το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης, για το αποτυχημένο εκλογικό αποτέλεσμα το φέρουν οι ίδιοι. Περιέργως, επιμένουν να θεωρούν τους εαυτούς τους αδιαφιλονίκητους κι ελέω Θεού (;) ηγέτες κι εχθρεύονται τον κόσμο, επειδή δεν τους επανεξέλεξε. Κι επιχειρούν να κρύψουν την προσωπική τους αποτυχία πίσω από ένα πέπλο αυτοπεποίθησης και τσαμπουκά.

Όλα τα παραπάνω οφείλονται στην έλλειψη πολιτικής κουλτούρας. Αν διέθεταν, έστω και στοιχειώδη, θα γνώριζαν ότι πολλά από τα ζητήματα που αφορούν στην εξουσία έχουν απαντηθεί, εδώ και δυόμιση χιλιάδες χρόνια.

Όπως ότι η εξουσία μπορεί να είναι γλυκιά (1), αλλά ο άρχοντας δεν θα άρχει για πάντα (2).Ιδίως όταν οι πολίτες αισθάνονται ότι τους εξουσιάζει κάποιος χειρότερός τους (3).

1. Αριστοτέλης (384-322): Το άρχειν ήδιστον

2. Αγάθωνας (450-400 πχ): Τον άρχοντα τριών δει μέμνησθαι: Πρώτον ότι ανθρώπων άρχει. Δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει. Τρίτον ότι ουκ αεί άρχει.

3. Δημόκριτος (470-370): Χαλεπόν άρχεσθαι υπό χερείονος.