Το μήνυμα των μηχανόβιων στο …Χρηστάρα είχε τη δική του ιστορία

Το φοβερό είναι ότι οι υπηρεσίες
κοινοποίησαν ένα απλό, ανθρώπινο
μήνυμα σε κάθε ...πικραμένο

Όπως είναι φυσικό, με την ανάληψη των καθηκόντων της, κάθε νέα δημοτική αρχή δέχεται συγχαρητήρια. Από τον κανόνα αυτό δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί η νέα διοίκηση του Δήμου Φυλής, ιδιαίτερα επειδή ο Δήμαρχος Χρήστος Παππούς είναι λαϊκός τύπος κι έχει οικειότητες με κόσμο που άλλοι αιρετοί δεν θα καταδέχονταν να δουν. 

Το τι μηνύματα συγκέντρωσε στο γραφείο του ο Χρηστάρας δε λέγεται. Θείες του έδωσαν την ευχή τους, θεοσεβούμενοι από την Ενορία του ευχήθηκαν να τον φυλάει ο Θεός, οι ταβερνιάρηδες από τη Χασιά τον κάλεσαν για κοψίδια με την πρώτη ευκαιρία. 

Όμως το συγχαρητήριο μήνυμα των μοτοσικλετιστών ήταν εκείνο που θύμισε στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι ο Παππούς έχει και παρελθόν. Παρελθόν στους δύο τροχούς, αφού μαζί με τις άλλες «αμαρτίες» των εφηβικών του χρόνων ήταν και μηχανόβιος. 

Όταν οι δικοί του είδαν κι έπαθαν να τον απομακρύνουν από τις μηχανές, στέλνοντάς τον να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, ο Παππούς αποκόπηκε από τις μοτοσικλέτες κι όπως το συνηθίζει αναζήτησε αμέσως νέες ασχολίες. Όμως διατήρησε τις επαφές του με το χώρο κι εξακολούθησε να παρακολουθεί τα μοτοσικλετιστικά δρώμενα. 

Έτσι, όταν κάποιοι φίλοι του πρότειναν, στη διάρκεια της πρώτης δημαρχιακής του θητείας στο Δήμο Άνω Λιοσίων, να δημιουργήσει μια πίστα για εκτός δρόμου μηχανές, στο Λατομείο Μουσαμά, τον βρήκαν σαν έτοιμο από καιρό. Ο Χρηστάρας, εκείνη την εποχή, ζοριζόταν επειδή το λατομείο είχε καταντήσει Χωματερή κι ο κόσμος διαμαρτυρόταν. Από την άλλη δεν είχε την αρμοδιότητα να κάνει τον …έξυπνο στο νταμάρι. Όμως το πήρε απόφαση να συνδυάσει το τερπνόν μετά του ωφελίμου και μετά από περιπέτειες, …άθλους και ηρωϊσμούς το νταμάρι όχι μόνο ευπρεπίστηκε, αλλά, κατά τόπους, φύεται και χαμομήλι, που λέει κι ο ποιητής.

Βέβαια, το όνειρό των εμπνευστών της ιστορίας να χωροθετηθεί στο Λατομείο Μουσαμά πιστοποιημένη πίστα δεν έχει ακόμα υλοποιηθεί λόγω των συνηθισμένων εμποδίων που θέτει η ελληνική γραφειοκρατία. Όμως σίγουρα αποτελεί ένα χώρο για γρήγορες χωμάτινες βόλτες, πολύ κοντά στην πόλη, όπου οι μηχανόβιοι μπορούν να βγάλουν το ...άχτι τους χωρίς να κινδυνεύουν οι ίδιοι ή ο κόσμος. 

Να λοιπόν γιατί θυμήθηκαν τον Παππού οι θείες και οι μοτοσικλετιστές. Προφανώς γιατί μαζί του κάνουν όνειρα…