Η πτώση της Τοπικής Αυτοκρατορίας

Ιάκωβος Ποθητός 

Γράφει ο Ιάκωβος Ποθητός

Πως διαβάζουμε στην ιστορία «Η πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας»; Έτσι σήμερα ζούμε την πτώση της Τοπικής Αυτοκρατορίας!

Ούτε ο Χίτσκοκ δεν θα μπορούσε να φανταστεί τέτοιο σενάριο!

Μέσα σε λίγες ώρες ήρθαν τα πάνω – κάτω!

Πανίσχυροι πολιτικοί παράγοντες, που για χρόνια διαφέντευαν την περιοχή, είδαν τον λαό να τους «ξηλώνει» τα γαλόνια.

Όχι ότι θα αντιμετωπίσουν οικονομικά προβλήματα. Αυτό το θέμα το έχουν τακτοποιήσει αρκετά καλά. Τόσα χρόνια στην εξουσία, φρόντισαν για τα γεράματά τους. 

Όμως, ποτέ δεν φανταζόντουσαν πως θα έπεφταν έτσι.

Πιστεύανε, πως μπορεί για λίγο να έχανε το βασίλειό του ο ένας, αλλά θα διατηρούσανε τα σκήπτρα οι άλλοι βασιλείς και βασίλισσες, με αποτέλεσμα, όλοι να βολευόντουσαν! Μεγαλόσχημοι, αυλικοί, παρατρεχάμενοι, όλοι όσοι προσκυνούσαν την μεγαλειότητά τους, ήταν πάντα οι ευεργετημένοι. Ο καθένας ανάλογα με το αντικείμενο εργασίας του, έπαιρνε το κάτι τις του. Αλλά κι αντικείμενο να μην είχε, πάλι δεν έμενε κάποιος ρέστος! Το σύστημα τον τροφοδοτούσε με τα απαραίτητα. Ήταν ένα από τα γρανάζια της μηχανής που για να λειτουργεί ομαλά, χρειαζόταν «λάδωμα»! 

Έτσι κυλούσε η ζωή στη μπανανία της περιοχής.

Υπήρχαν οι αφέντες που αποφάσιζαν ποιος θα δουλέψει και ποιος όχι, σε ποιους θα ασκούσαν ασφυκτικό οικονομικό αποκλεισμό για να τον εξαφανίσουν από μπροστά τους, με ποιους θα συνεργαζόντουσαν προκειμένου τα βράδια, σε ταβέρνα της περιοχής, να τραγουδούσανε όλοι μαζί το άσμα «το μερτικό μου από τη χαρά».

Ήρθε όμως το πλήρωμα του χρόνου! Και η κάλπη της 25ης Μαΐου, απέδωσε δικαιοσύνη!

Η κάλπη της 25ης Μαΐου ήρθε για να γκρεμίσει κάστρα, ήρθε για να ξηλώσει δυναστείες, ήρθε για να αποκαταστήσει αδικίες.

Οι βασιλείς, με τους αυλικούς τους και τους παρατρεχάμενους, ηττημένοι κατά κράτος και χωρίς σκήπτρα εξουσίας, γυμνοί από αξιώματα, με κουρελιασμένη την αλαζονεία τους και λαβωμένο τον εγωισμό τους, κατηγορούν τους ψηφοφόρους που αποφάσισαν να τους ανατρέψουν.

Δεν κατάλαβαν πως το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν η ολοκλήρωση μιας κοινωνικής επανάστασης που υπόβοσκε όλα αυτά τα χρόνια και που καρτερούσε υπομονετικά αυτή ακριβώς τη στιγμή. Να τους δει να γκρεμίζονται. Να τους δει να καταρρέουν.

Ποτέ δεν αφουγκράστηκαν τις ανάγκες των «υπηκόων». Ποτέ δεν έσκυψαν πάνω στα προβλήματα των αδυνάτων. Κοίταζαν την πάρτη τους και μόνο. Κι ο λαός το έβλεπε. Κι αγανακτούσε. Κι εξοργιζότανε.

Οι πολίτες, στις εκλογές της 25ης Μαΐου, στείλανε προς κάθε κατεύθυνση πολλαπλά μηνύματα. Και στα κόμματα, και στους βουλευτές και στους τοπικούς άρχοντες. Ποιοι τα έλαβαν και ποιοι τα διάβασαν;

Τα έλαβαν όλοι, όμως κανείς δεν τα διάβασε. Όχι γιατί είναι αγράμματοι. Απλά θεωρούν τους ανθρώπους αριθμούς, οργανισμούς για την επίτευξη των στόχων τους, θεωρούν τους πολίτες μια ασχημάτιστη μάζα που αυτοί μπορούν να τη διαμορφώσουν και να την κατευθύνουν όπως θέλουν.

Η πτώση της Τοπικής Αυτοκρατορίας! Σπουδαίο κατόρθωμα της τοπικής κοινωνίας! Απελευθερώθηκε από τους δυνάστες του που για δεκαετίες ενεργούσαν στην περιοχή σαν κατακτητές. Η τοπική κοινωνία απέδειξε ότι μπορεί να ανατρέψει και να συντρίψει το πιο ισχυρό σύστημα που φαντάζει ανίκητο. Φτάνει να το πιστέψει, φτάνει να το θέλει.

Θλίβομαι γιατί τα κόμματα, η πολιτικοί μας, αυτό δεν το κατάλαβαν. Και αναλώνονται στα τηλεοπτικά παράθυρα σε ανοησίες.

Όμως η κοινωνία άρχισε να μην «υπακούει» σε πατερούληδες και σε τοπάρχες. Και δεν θα υπακούσει και σε μεγαλύτερους αξιωματούχους που θα θελήσουν αύριο, χαρίζοντας στους «ιθαγενείς» καθρεφτάκια, να τους υφαρπάξουν την ψήφο τους.

Η πτώση της Τοπικής Αυτοκρατορίας!

Ποιος άραγε θα το φανταζότανε αυτό λίγες μόλις μέρες πριν;