Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΚΑΝΤΖΗΣ ΠΡΟΛΟΓΙΣΕ ΤΑ «ΞΥΛΙΝΑ ΧΑΛΚΙΝΑ ΚΡΟΥΣΤΑ» ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ
ΣΚΟΥΡΟΛΙΑΚΟΥ
 |
| Αντώνης Γκάντζης |
Διαβάζοντας στην πρόσκληση της ομάδας «Πολιτιστική Δημιουργία» ότι ο ποιητής Αντώνης Γκάντζης θα προλόγιζε το βιβλίο του Πάνου Σκουρολιάκου στον Δήμο Αχαρνών, άρχισα ν’ αναζητώ μια φωτογραφία του στο διαδίκτυο, προκειμένου να «προπαγανδίσω» την παρουσία του στην πόλη των Αχαρνών. Σερφάροντας λοιπόν στο Google, βρήκα κείμενα και δημοσιεύματα του, εξώφυλλα και τίτλους βιβλίων του κι ένα σύντομο βιογραφικό. Φωτογραφία του όμως, πουθενά! Όταν στη συνέχεια τον άκουσα να μιλάει στην εκδήλωση, ένιωσα να με παίρνει και να με χώνει - ήθελα δεν ήθελα - στο βιβλίο του Πάνου Σκουρολιάκου. Να με κάνει ένα με τους θιάσους και τους ήρωες των διηγημάτων του. Μου είναι αδύνατον να μεταφέρω τον ενίοτε ποιητικό κι άλλοτε πεζό, λόγο με τον οποίο περιέγραψε το βιβλίο. Εγώ δεν είμαι ποιητής… ούτε ο λυγμός του. Για χάρη του όμως έγινα φωτογράφος. Γιατί θέλω να καταχωρηθεί η μορφή του στο διαδίκτυο. Να πατάει o ενδιαφερόμενος τ' όνομά του στο Google και να τον βλέπει. Γιατί εκτός από καθαρό λόγο, ο ποιητής Αντώνης Γκάντζης έχει και καθαρή ματιά. Πραγματικά τον θαύμασα.
Εύη Τριανταφύλλου
 |
| Ο ποιητής Αντώνης Γκάντζης από αριστερά προλόγισε το βιβλίο του Πάνου Σκουρολιάκου |
 |
| Ο ποιητής Αντώνης Γκάντζης |
Ο Αντώνης Γκάντζης γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια, στις 26 Δεκεμβρίου του 1952. Πατέρας του υπήρξε ο Ιταλός πιανίστας Giorgio Francesco Gangi και μητέρα του η Ελένη Παρίση - Γκάντζη, ελληνικής καταγωγής. Το 1961 μετοίκησε με την οικογένειά του στην Αθήνα. Τελειώνοντας το εξατάξιο γυμνάσιο της δεκαετίας του 1960 εργάστηκε ως διορθωτής σε μεγάλους εκδοτικούς οίκους της εποχής, ενώ παράλληλα άρχισε ν' ασχολείται με την ποίηση και σποραδικά με την πεζογραφία. Κείμενά του φιλοξενήθηκαν κατά καιρούς σε εφημερίδες και περιοδικά.
Μερικά από τα έργα του:
Υ.Σ. Λάτρης του Πολιτισμού και της Ποίησης και καλά διαβασμένη η Πρόεδρος του φορέα για την ανάδειξη του Αρχαίου Θεάτρου Αχαρνών "Επισκήνιον" Μαρία Μίχα, μόλις της ποστάρισα το θέμα αυτό, στη σελίδα της στο FB γνωρίζοντας τις καλλιτεχνικές της ευαισθησίες, κοιτάξτε με ποιόν τρόπο σχολίασε...
Μικρό κορίτσι με τα μαύρα μάτια, ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΚΑΝΤΖΗΣ
Μικρό κορίτσι με τα μαύρα μάτια και τα σγουρά
μαλλιά ξέρω τον φόβο που σαν αράχνη γνέθει
το νήμα του σφιχτά στα χέρια στα πόδια στον
λαιμό σαν βγάζει ο ουρανός νύχια γαμψά και με φωτιές
τον ύπνο μας στοιχειώνει Θυμάμαι κάμαρες μ' όλα τα
φώτα τους σβηστά μπλε κόλλες τετραδίου στα παρά-
θυρα κι ένα κερί στη μέση να το κοιτάζουν οι μεγάλοι
σκεφτικοί σαν την ελπίδα που πεθαίνει τελευταία
Θα μεγαλώσεις κι οι δάσκαλοι θα σου τα πουν σ' άλλους
καιρούς καλύτερους της νέας σου πατρίδας
Οι εφιάλτες θα διπλώσουν τα φτερά τις Χίλιες και
μιά Νύχτες πια να ζήσεις κι έτσι ν' ανθίζεις (μ' όλα
τα παιδιά) σαν ακριβό λουλούδι της ερήμου Είθε
λοιπόν τούτα τα λόγια μου να δεις στης γλώσσας σου
ζωγραφισμένα τα πλουμιστά πουλιά και χάρτινα
βαρκάκια που μια φορά κι έναν καιρό στον ουρανό
μ' ανέβαζαν ή πέρα στου Νείλου με φέρναν τα
νερά κει που κοιμούνται οι βασιλιάδες Τούτα τα λό-
για κάποτε να φθάσουν ώς εσένα (τάχα πως έπραξα
κάτι κι εγώ στις ώρες της οδύνης) Μα τώρα
Τα δύσκολα μπροστά και θέλω να σου κρατώ το χέρι
να σου μιλώ μη νοιώθεις μόνη Ασε με να σου μιλώ
που κανέναν δεν έχω να μ' ακούσει Ξέρεις εδώ
τρέχουν αλλόφρονες οι άνθρωποι ολημέρα Και
συλλέγουν Δεν βάζει ο νους σου τι: Επιπλα συσκευές
εργαλεία μυριάδες αντικείμενα μικρά-μεγάλα
σε κουτιά Ρούχα παπούτσια κουρέλια όλα σε
κουτιά (δεν τ' ανοίγουν ποτέ - δεν θυμούνται γιατί τ'
αγόρασαν) Απ' τα παράθυρα αιωρούνται τα πράγματα
τις νύχτες λουσμένα στο φως των προβολέων Δεν
έχουν χώρο να κοιμηθούν οι άνθρωποι χρόνο να
μιλήσουν ούτε ν' αγαπηθούν Γιατί βεβαίως
Ετσι κελεύουν οι Γραμματείς της εξουσίας μικρέμποροι
ραδιουργοί που χειρίζονται τις τύχες
μας Φορούν αυτοί ενδύματα πολυτελή των Φαρισαίων
και φέρουν σφραγιδόλιθους στο μεσιανό το
δάχτυλο Κατέχουν δε την τέχνη της πομφόλυγος: Σε
ψηλά βγαίνουν μπαλκόνια και τραυλίζουν εκβάλλοντας
από το στόμα σαπουνόφουσκες χρωματι-
στές Κάποιοι (πιο ρητορικοί) και σερπαντίνες που
να νομίζεις πως κάθε μέρα είν' ο καρνάβαλος η γελαστή
Αποκριά [...]
Απόσπασμα από την ποιητική σύνθεση Ωδή στο νέο Μεσολόγγι,
Eκδόσεις Αρμός 2009
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου