ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ ΓΙΑ ΔΩΔΕΚΑ ΜΗΝΕΣ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΑΠΟΛΥΘΗΚΑΝ
Πρώην εργαζόμενοι του ΚΥΠΕΚΟ απέστειλαν την παρακάτω διαμαρτυρία, με την παράκληση να δημοσιευθεί και ως εκ τούτου ο "Μενιδιάτης" θεωρεί υποχρέωσή του να το κάνει:
Πρώην εργαζόμενοι του ΚΥΠΕΚΟ απέστειλαν την παρακάτω διαμαρτυρία, με την παράκληση να δημοσιευθεί και ως εκ τούτου ο "Μενιδιάτης" θεωρεί υποχρέωσή του να το κάνει:
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ
ΚΥΠΕΚΟ: Ο τίτλος τα λέει όλα. Αυτή ήταν η εργασία μας. Να ενημερώνουμε - εκπαιδεύουμε και να υποστηρίζουμε ανθρώπους που ανήκουν σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες του πληθυσμού στο Δήμο Αχαρνών. Άποροι, άνεργοι, άνθρωποι με ψυχολογικά, κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, τσιγγάνοι, καθώς και παιδιά προσχολικής, σχολικής και εφηβικής ηλικίας των οικογενειών αυτών που χρήζουν ειδικής θεραπευτικής παρέμβασης, απευθύνονταν στην υπηρεσία μας και ζητούσαν τη βοήθειά μας (ψυχολογική υποστήριξη, κοινωνική παρέμβαση, λογοθεραπεία, ειδική αγωγή, νομική υποστήριξη) την οποία αγωνιζόμασταν να παρέχουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πριν από ένα χρόνο, ενώ κυκλοφορούσαν φήμες ότι το κέντρο μας θα έκλεινε και παράλληλα, η καθυστέρηση πληρωμής των μισθών μας είχε γίνει πλέον κανόνας, εξακολουθούσαμε να εργαζόμαστε με τον ίδιο ζήλο όπως και τα προηγούμενα χρόνια. Το Δεκέμβριο του 2010, αν και μας διαβεβαίωναν οι αρμόδιοι ότι η λειτουργία του ΚΥΠΕΚΟ θα συνεχιζόταν, (που ήδη είχε συμπληρώσει 10 χρόνια ζωής) ωστόσο φάνηκε εν τέλει ότι κανείς δεν ασχολήθηκε επί της ουσίας, παρόλο που το έργο μας βοηθούσε αποτελεσματικά τους δημότες και τις οικογένειές τους. Έτσι οδηγηθήκαμε σε μαζική απόλυση, χωρίς ωστόσο να έχουμε πληρωθεί για τα δεδουλευμένα των τελευταίων μηνών πριν από το κλείσιμο του ΚΥΠΕΚΟ. Μέσα από έντονη ψυχολογική φόρτιση έπρεπε να διακόψουμε θεραπευτικές και ανθρώπινες σχέσεις με τους δημότες που προσέρχονταν στην υπηρεσία μας - και ειδικότερα με τα παιδιά, τα οποία είχαν επενδύσει στη μαθησιακή διαδικασία και στην πλειονότητά τους μας αποχαιρετούσαν με αγκαλιές και δάκρυα στα μάτια. Περισσότερο μας απασχολούσε αυτό, παρά το γεγονός ότι μέναμε χωρίς δουλειά. Εγκαταλείποντας το χώρο εργασίας μας τόσο ξαφνικά με αυτό τον οδυνηρό, αντιθεραπευτικό και αντιπαιδαγωγικό τρόπο για τους ανθρώπους που φροντίζαμε, οδηγηθήκαμε στο ταμείο ανεργίας. Από τον Ιανουάριο του 2011, αφού πήραμε τα έγγραφα απόλυσης για τον ΟΑΕΔ καθώς και τα ένσημα του ΙΚΑ, περιμέναμε ότι κάποια στιγμή θα πληρωνόμασταν τους μήνες που μας χρωστούσε ο Δήμος Αχαρνών. Στην αρχή περιμέναμε υπομονετικά βασιζόμενοι στις υποσχέσεις τους ότι θα αμειφθούμε σύντομα για την εργασία μας. Κατά μέσο όρο στον κάθε εργαζόμενο ο Δήμος Αχαρνών οφείλει 4.000 ευρώ περίπου. Η πλειοψηφία των εργαζομένων είναι απλήρωτη από τον Ιούλιο του 2010. Επειδή αντί για αμοιβή εισπράτταμε μόνο υποσχέσεις, επισκεφθήκαμε πολλάκις το Δημαρχείο, κλείναμε ραντεβού με τον Αντιδήμαρχο Οικονομικών, ακόμα και τον ίδιο το Δήμαρχο συναντήσαμε «κατά τύχη» μια μέρα, και το μόνο που πετύχαμε ήταν να γινόμαστε μπαλάκι από τη μια γραμματέα στην άλλη, σχετικά με το «πού βρίσκονται τα εντάλματα πληρωμής μας». Άλλες φορές τα εντάλματα πληρωμής για το ΚΥΠΕΚΟ βρισκόντουσαν στον «Επίτροπο», άλλες φορές βρισκόντουσαν «στο Ταμείο», αλλά ο Δήμος «δεν είχε λεφτά», άλλες πάλι στους «εκκαθαριστές», και το θέμα κολλούσε πάντα στο ότι «η Πρόεδρος δεν μπορεί να πάρει τα εντάλματα γιατί λόγω παρελθόντος κωλύματος, δεν γίνεται να πάρει φορολογική ενημερότητα. Κοινώς, μας έστελναν από τον Άννα στον Καϊάφα, με τηλέφωνα επί τηλεφώνων, συναντήσεις επί συναντήσεων τα οποία και ήταν φυσικά χωρίς αποτέλεσμα. Και δεν είναι μόνο αυτό: πέρα από τον εμπαιγμό, αντιμετωπίσαμε και την ειρωνεία και πλήρη απαξίωση της προσφοράς μας με την εξής χαρακτηριστική φράση υψηλά ιστάμενου προσώπου στο Δήμο τον περασμένο Ιούλιο: «Έχω να πληρώσω εργολάβους, προμηθευτές, με το ΚΥΠΕΚΟ θα ασχολούμαι τώρα, μη με ξαναρωτήσετε γι'αυτό το πράγμα. Το ΚΥΠΕΚΟ έχει τελειώσει, ΔΕΝ ΞΑΝΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ»! Με την κάρτα ανεργίας στο πορτοφόλι και την ελπίδα στην καρδιά, προσπαθήσαμε επανειλημμένα να τους πείσουμε ότι δεν είμαστε ζητιάνοι, απατεώνες ή ανθρωποφάγοι, αλλά άνεργοι επιστήμονες, πρώην εργαζόμενοι του ΚΥΠΕΚΟ που προσφέραμε την ψυχή μας μέχρι και την τελευταία στιγμή στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες του Δήμου Αχαρνών και πλέον διεκδικούμε το αυτονόητο: την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων μας. Η παρούσα ανακοίνωση θέλουμε να ελπίζουμε πως θα ευαισθητοποιήσει τους υπευθύνους και τον κύριο Δήμαρχο. Το «ενδιαφέρον» σας για το ΚΥΠΕΚΟ προεκλογικά και τα «εύσχημα» για την προσφορά του στο Δήμο, η οποία σας έδωσε τις ψήφους της νίκης το 2010, έχουν καταλήξει τον περασμένο χρόνο να κάνουν τη δική μας τη ζωή ποδήλατο. Αν μη τι άλλο, από τη στιγμή που μας πετάξατε σα σκασμένες σαμπρέλες ποδηλάτου, μιας και δε σας κάνουμε πια, τουλάχιστον κατεβάστε από την ιστοσελίδα του Δήμου τα σχετικά με το ΚΥΠΕΚΟ. Αφού πια δεν υπάρχουμε, μη μας διαφημίζετε άσκοπα. Περιμένουμε σύντομα τις απαραίτητες ενέργειες του Δήμου Αχαρνών, αλλιώς θα αναγκαστούμε να διαχειριστούμε την αδικία που υφιστάμεθα όλον αυτόν τον καιρό με διαφορετικά μέσα.
Οι απλήρωτοι - πρώην εργαζόμενοι του ΚΥΠΕΚΟ
Βασιλοπούλου Βασιλική Ειδική Παιδαγωγός
Γκουζιώτη Μαρία Ψυχολόγος
Ζαμπούρα Βαΐα Κοινωνική Λειτουργός
Θεοδωροπούλου Πόπη Καθαρίστρια
Καδά Γεωργία Λογοθεραπεύτρια
Καραλέκα Πηνελόπη Ψυχολόγος
Μαμμάς Ιωάννης Ιατρός - Πνευμονολόγος
Μήτσου Ιωάννα Λογοθεραπεύτρια
Μπακάρα Ντίνα Κοινωνιολόγος
Παγκοζίδου Παρθενόπη Καθαρίστρια
Παπαδοπούλου Ειρήνη Κοινωνική Λειτουργός
Παρίκου Κατερίνα Λογοθεραπεύτρια
Τσιγκελίδου Ευρυδίκη Λογοθεραπεύτρια
Φούκα Ανδριάννα Κοινωνική Λειτουργός
Με εκτίμηση
Το προσωπικό του ΚΥΠΕΚΟ
Βασιλοπούλου Βασιλική Ειδική Παιδαγωγός
Γκουζιώτη Μαρία Ψυχολόγος
Ζαμπούρα Βαΐα Κοινωνική Λειτουργός
Θεοδωροπούλου Πόπη Καθαρίστρια
Καδά Γεωργία Λογοθεραπεύτρια
Καραλέκα Πηνελόπη Ψυχολόγος
Μαμμάς Ιωάννης Ιατρός - Πνευμονολόγος
Μήτσου Ιωάννα Λογοθεραπεύτρια
Μπακάρα Ντίνα Κοινωνιολόγος
Παγκοζίδου Παρθενόπη Καθαρίστρια
Παπαδοπούλου Ειρήνη Κοινωνική Λειτουργός
Παρίκου Κατερίνα Λογοθεραπεύτρια
Τσιγκελίδου Ευρυδίκη Λογοθεραπεύτρια
Φούκα Ανδριάννα Κοινωνική Λειτουργός
Με εκτίμηση
Το προσωπικό του ΚΥΠΕΚΟ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου