Η είσπραξη των πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων που ισχύει στη χώρα μας, βασίζεται σ' ένα καθεστώς που επιτρέπει σήμερα σε τέσσερις φορείς-ιδιωτικές επιχειρήσεις (ΑΕΠΠΙ, Απόλλων, Ερατώ, Grammo), να διεκδικούν την καταβολή αυτών των δικαιωμάτων από τους επαγγελματίες του κλάδου (εστιατόρια, μπαρ, καφετέριες, κέντρα διασκέδασης κ.λπ) με κριτήρια τελείως αυθαίρετα και υποκειμενικά Συγκεκριμένα η ΑΕΠΠΙ (Ανώνυμη Εταιρία Προστασίας Πνευματικής Ιδιοκτησίας) υπολογίζει τελείως αυθαίρετα το ποσό - για τα δικαιώματα που αναγκαστικά καταβάλλουν οι επιχειρήσεις, προκειμένου να έχουν τη δυνατότητα να αναπαράγουν στα καταστήματά τους μουσική, εικόνα και ήχο - με βάση τα τετραγωνικά μέτρα και απαιτεί επίσης να προκαταβάλλεται το ποσό για όλο το χρόνο άσχετα αν ένα κατάστημα είναι εποχιακό ή όχι. Σίγουρα τα πνευματικά δικαιώματα είναι αναπόσπαστο μέρος μιας πνευματικής δημιουργίας - είτε αυτό λέγεται τραγούδι, είτε λέγεται ταινία είτε λέγεται πρόγραμμα υπολογιστή. Έτσι όποιος "οικειοποιείται" (με την καλή έννοια) ένα πνευματικό δημιούργημα, είναι υποχρεωμένος από νομική άποψη να πάρει: (α) την συγκατάθεση/άδεια του δημιουργού και ενδεχομένως (β) να πληρώσει για αυτήν την άδεια. Αλλά το θέμα είναι αρκετά πολύπλοκο ιδιαίτερα στην εμπορική μουσική που το 90% των καλλιτεχνών δεν έχει τα δικαιώματα των τραγουδιών τους. Κανονικά πρέπει να γίνει σύσταση ενιαίου φορέα για τη διαχείριση και τον υπολογισμό των πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων. Επίσης να ορισθούν κριτήρια βάσει τοποθεσίας, εμπορικής κίνησης και είδους, να καθοριστεί σταθερή τιμολογιακή πρακτική, να απαλλαγούν τα καταστήματα των οποίων η εμπορική δραστηριότητα δεν συναρτάται με τη χρήση της μουσικής, να αποσαφηνισθεί η σχέση αντιπροσώπευσης των δικαιούχων πνευματικών δικαιωμάτων, με το φορέα διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων και τέλος να υπάρξει νομικό πλαίσιο, που να κατοχυρώνει και τους δημιουργούς και τους επαγγελματίες. Οι δημιουργοί πρέπει να αμείβονται, αλλά φτάσαμε στο άλλο άκρο, να έχει στηθεί μια ολόκληρη βιομηχανία που εισπράττει τέλη ακόμη και από μοδίστρες, επειδή έχουν στο χώρο της δουλειάς τους μια τηλεόραση.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου