 |
| Kι όμως, η φωτό είναι από τον Κηφισό, απέναντι από το αμαξοστάσιο των τρόλεϊ |
ΑΠΟ ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΣΕ ΕΣΤΙΑ ΜΟΛΥΝΣΗΣ
Kι όμως. Υπάρχουν ειδυλλιακά τοπία στις Αχαρνές και εκτός Πάρνηθας, Θρακομακεδόνων και Βαρυμπόπης. Στον πολύπαθο Κηφισό, για παράδειγμα, που η αδιαφορία της Πολιτείας, τον έχει μετατρέψει σε εύκολη λεία για τους καταπατητές και σε χαβούζα για τους ασύδοτους βιοτέχνες και βιομήχανους που δραστηριοποιούνται στις όχθες του. Ο φυσικός δίαυλος εξαερισμού του λεκανοπεδίου, που πνίγεται καθημερινά στο καυσαέριο, το κανάλι απορροής των ομβρίων υδάτων μιας πολύ μεγάλης περιοχής, ένας σπάνιος βιότοπος, μια περιοχή εξαιρετικού φυσικού κάλλους έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη της, με απρόβλεπτες οικολογικές συνέπειες για τη ζωή των κατοίκων της παρακηφίσιας ζώνης. Ο περίφημος Φορέας αποτελεί, εδώ και δεκαετίες το άλλοθι για την απραξία της Πολιτείας, που ουδέποτε φρόντισε για τη λειτουργία του και κυρίως για την εφαρμογή του Διατάγματος για την προστασία του Κηφισού. Δεκαετίες μετά την υπογραφή του, το Ελληνικό Κράτος δεν έχει ακόμα καταφέρει ή δεν θέλησε να προχωρήσει στην αυτονόητη οριοθέτηση του ποταμιού, που αποτελεί την προϋπόθεση για την εφαρμογή των διατάξεων του Διατάγματος προστασίας. Τα πάντα έχουν εγκαταλειφθεί στον πατριωτισμό(;) των ελλήνων, ενώ οι μετρημένες, στα δάκτυλα του ενός χεριού, παρεμβάσεις των κρατικών φορέων και υπηρεσιών, μόνο αποτελεσματικές δεν είναι, αν κρίνουμε από την εικόνα που προβάλλει μπροστά μας. Γεμάτες από σκουπίδια οι όχθες του και βρώμικα, από τα βιομηχανικά απόβλητα τα νερά που κυλούν ή λιμνάζουν στην κοίτη του. Ο Κηφισός, από επίγειος παράδεισος έχει μετατραπεί σε εστία μόλυνσης, που εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία των κατοίκων. Τι μέλλει γενέσθαι; Τίποτα, μάλλον. Ιδιαίτερα τώρα που η φοβέρα του μεσοπρόθεσμου σκιάζει και πλακώνει τα πάντα στο ΥΠΕΚΑ, δηλαδή το πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ, το οποίο εποπτεύει τη λειτουργία των Φορέων Διαχείρισης των περιοχών με ιδιαίτερο οικολογικό ενδιαφέρον.
Kι όμως. Υπάρχουν ειδυλλιακά τοπία στις Αχαρνές και εκτός Πάρνηθας, Θρακομακεδόνων και Βαρυμπόπης. Στον πολύπαθο Κηφισό, για παράδειγμα, που η αδιαφορία της Πολιτείας, τον έχει μετατρέψει σε εύκολη λεία για τους καταπατητές και σε χαβούζα για τους ασύδοτους βιοτέχνες και βιομήχανους που δραστηριοποιούνται στις όχθες του. Ο φυσικός δίαυλος εξαερισμού του λεκανοπεδίου, που πνίγεται καθημερινά στο καυσαέριο, το κανάλι απορροής των ομβρίων υδάτων μιας πολύ μεγάλης περιοχής, ένας σπάνιος βιότοπος, μια περιοχή εξαιρετικού φυσικού κάλλους έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη της, με απρόβλεπτες οικολογικές συνέπειες για τη ζωή των κατοίκων της παρακηφίσιας ζώνης. Ο περίφημος Φορέας αποτελεί, εδώ και δεκαετίες το άλλοθι για την απραξία της Πολιτείας, που ουδέποτε φρόντισε για τη λειτουργία του και κυρίως για την εφαρμογή του Διατάγματος για την προστασία του Κηφισού. Δεκαετίες μετά την υπογραφή του, το Ελληνικό Κράτος δεν έχει ακόμα καταφέρει ή δεν θέλησε να προχωρήσει στην αυτονόητη οριοθέτηση του ποταμιού, που αποτελεί την προϋπόθεση για την εφαρμογή των διατάξεων του Διατάγματος προστασίας. Τα πάντα έχουν εγκαταλειφθεί στον πατριωτισμό(;) των ελλήνων, ενώ οι μετρημένες, στα δάκτυλα του ενός χεριού, παρεμβάσεις των κρατικών φορέων και υπηρεσιών, μόνο αποτελεσματικές δεν είναι, αν κρίνουμε από την εικόνα που προβάλλει μπροστά μας. Γεμάτες από σκουπίδια οι όχθες του και βρώμικα, από τα βιομηχανικά απόβλητα τα νερά που κυλούν ή λιμνάζουν στην κοίτη του. Ο Κηφισός, από επίγειος παράδεισος έχει μετατραπεί σε εστία μόλυνσης, που εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία των κατοίκων. Τι μέλλει γενέσθαι; Τίποτα, μάλλον. Ιδιαίτερα τώρα που η φοβέρα του μεσοπρόθεσμου σκιάζει και πλακώνει τα πάντα στο ΥΠΕΚΑ, δηλαδή το πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ, το οποίο εποπτεύει τη λειτουργία των Φορέων Διαχείρισης των περιοχών με ιδιαίτερο οικολογικό ενδιαφέρον.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου