 |
| Η αποθέωση της δεξιοτεχνίας. Ο Λεονάρδος Μπουρνέλης παίζει με το μπουζούκι στον ώμο, στην εκδήλωση για τη βράβευσή του από το Δήμο Αχαρνών για την προσφορά του στο τραγούδι. Ήταν Πέμπτη, 9 Μαΐου 2013... |
Μια μεγάλη καλλιτεχνική απώλεια είχε στις 12 Αυγούστου 2017 το Μενίδι.
«Έφυγε», σε ηλικία 84 ετών, ο Λεονάρδος Μπουρνέλης, ένας σπουδαίος μουσικός και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού που έγινε γνωστός και σαν συνθέτης. Όμως η απογείωση της καριέρας του ήρθε, τη δεκαετία του ’70, από τα περίφημα τσιφτετέλια του, εξ ου και ο ΜΕΝΙΔΙΑΤΗΣ τον έχει αποκαλέσει «βασιλιά» του τσιφτετελιού.
Τη θλιβερή είδηση γνωστοποίησε με μια σεμνή και λιτή ανακοίνωση στο facebook ο γιος του Νίκος, τραγουδιστής και καθηγητής του πιάνου στο Δημοτικό Ωδείο Αχαρνών.
Ο Λεονάρδος Μπουρνέλης γεννήθηκε το 1933 και εμφανίστηκε στη δισκογραφία το 1974 με το δίσκο «Τα Διαμάντια Τραγουδούν» μαζί με τους Παναγώτη Μιχαλόπουλο και Δημήτρη Ευσταθίου στη δική του δισκογραφική «Κυκλάδες» με τραγούδια όπως Ο διαβολάκος, Τα λεφτά χαλάν τον άνθρωπο, Ψευτοαρχόντισσα, Θέλω ν' ανοίξω την καρδιά.
Έχει γράψει και έχει συνθέσει αρκετά γνωστά τραγούδια όπως Δεν ξανακάνω φυλακή, Εσύ 'σαι αριστοκράτισσα, Μοδίστρες και κομμώτριες, Μοιάζω μ' ένα δέντρο μαραμένο,Τι θες και πας στις μάγισσες, Η τρελή, Όπου πατώ το πόδι μου.
Έκανε επιτυχίες όπως Η καρδιά του Παναγιώτη, Παλαμάκια, Άντε δε μου λέτε, Σαν βγαίνει ο Χότζας στο τζαμί, Έφυγε ο Μάρκος, Τσιφτετέλι στον Χοντρό, Το τσιφτετέλι της φωτιάς, Το τσιφτετέλι του Μπουρνέλη, Το μπουζούκι μου έχει κέφια και άλλα πολλά.
Ιδιαίτερη συναισθηματική αξία είχε η συνεργασία με το γιο του Νίκο, αποτέλεσμα της οποίας ήταν ένα cd από το οποίο προέρχονται τα παρακάτω τραγούδια:
Ο Λεονάρδος Μπουρνέλης ήταν κάτοικος των Αχαρνών. Έμενε πολλά χρόνια στη συνοικία Πανόραμα, όπου διέθετε ιδιόκτητη κατοικία.
Στο πανηγύρι του 2013, επί δημαρχίας Σωτήρη Ντούρου τιμήθηκε από το Δήμο Αχαρνών, για την προσφορά του στο τραγούδι, κατά τη διάρκεια ειδικού αφιερώματος στο οποίο πήραν μέρος ο γιος του Νίκος και οι μουσικοί του Δημοτικού Ωδείου.
Ήταν μια από τις σημαντικότερες στιγμές στην καλλιτεχνική ιστορία των Αχαρνών, καθώς τιμήθηκε ένας άνθρωπος που διέπρεψε στο τραγούδι με ήθος και αξιοπρέπεια.
Στο θρόνο του ο βασιλιάς του τσιφτετελιού
 |
| ΦΩΤΟ 1:Ο Λεονάρδος Μπουρνέλης παραλαμβάνει την τιμητική πλακέτα από τα χέρια του Δημάρχου Σωτήρη Ντούρου ΦΩΤΟ 2-3: Ο Νίκος Μπουρνέλης και η ορχήστρα του Δήμου Αχαρνών παίζουν τραγούδια του Λεονάρδου Μπουρνέλη ΦΩΤΟ 4: Ο Μιχάλης Σωτηράκης παίζει στο μπουζούκι το σόλο τσιφτετέλι του Μπουρνέλη, εισπράττοντας τα συγχαρητήρια του συνθέτη ΦΩΤΟ 5: Ο Λεονάρδος αφιερώνει το "λίγο-λίγο θα με συνηθίσεις", στον Μιχάλη Μενιδιάτη. ΦΩΤΟ 6: Το μπουζούκι αναστενάζει από το ταξίμι, ενώ σε δεύτερο πλάνο ο Νίκος Μπουρνέλης παρακολουθεί συγκινημένος ΦΩΤΟ 7: Έκσταση και δεξιοτεχνία με το μουζούκι επ' ώμου...ΦΩΤΟ 8: Ο Λεονάρδος Μπουρνέλης, με τον Πρόεδρο της Κοινωφελούς Σταύρο Κοπαλά, που ανέλαβε την πρωτοβουλία να τον βραβεύσει, χωρίς, προς τιμήν του, να μπει στον πειρασμό της προσωπικής του προβολής... |
Μια από τις λαμπρότερες σελίδες στην ιστορία των πολιτιστικών εκδηλώσεων του Μενιδιάτικου πανηγυριού, γράφτηκε το βράδυ της Πέμπτης, 9 Μαΐου, με τη βράβευση του γνωστού μουσικοσυνθέτη Λεονάρδου Μπουρνέλη.
Κάτοικος και δημότης των Αχαρνών, εδώ και πολλά χρόνια και γνωστός σαν βασιλιάς του τσιφτετελιού, ο καλλιτέχνης έχει συνθέσει μεγάλες λαϊκές επιτυχίες και μερικά από τα πιο γνωστά τσιφτετέλια.
Παρά ταύτα, η οφειλόμενη αναγνώριση του έργου του, από την πόλη της καρδιάς του, καθυστέρησε πολλά χρόνια. Καθυστέρηση που τελικά του βγήκε σε καλό, καθώς είχε το μεγάλη εύνοια της τύχης να ζήσει σπάνιες στιγμές συγκίνησης και σαν πατέρας: Την απονομή της τιμητικής πλακέτας από το Δήμαρχο Αχαρνών Σωτήρη Ντούρο, ακολούθησε ένα αφιέρωμα στο έργο του, από τη λαϊκή ορχήστρα της Κοινωφελούς Επιχείρησης, στην οποία μετείχε και ο μοναχογιός του Νίκος.
Επαληθεύοντας το γνωμικό ότι το μήλο πέφτει κάτω από τη μηλιά ή ότι το σόι πάει βασίλειο, ο Νίκος Μπουρνέλης βαδίζει στα χνάρια του πατέρα του και είναι ήδη ένας γνωστός λαϊκός τραγουδιστής και καθηγητής μουσικής στο Δημοτικό Ωδείο Αχαρνών, με πολύ καλές σπουδές στη μουσική.
Το αποκορύφωμα της συγκίνησης ήταν όταν ο βασιλιάς του τσιφτετελιού ανέβηκε στην πίστα για να τραγουδήσει, δίπλα στο γιο του. Πατώντας το σανίδι, φρόντισε να τελέσει καλλιτεχνικό μνημόσυνο στο Μιχάλη Μενιδιάτη, αφιερώνοντάς του το «λίγο-λίγο θα με συνηθίσεις». «Ο Μιχάλης ήταν σπουδαίος καλλιτέχνης και πολύ καλός φίλος», τόνισε καταχειροκροτούμενος, πριν πιάσει στα χέρια του το μπουζούκι για να δείξει τι σημαίνει δεξιοτεχνία. Ξεκίνησε με ένα ταξίμι κι αφού περιπλανήθηκε σε μυστικά ρεμπέτικα μονοπάτια, το γύρισε αναπάντεχα σε τσιφτετέλι, αναγκάζοντας τον κόσμο να σηκωθεί όρθιος, εις ένδειξη σεβασμού, σε έναν από τους γνήσιους εκφραστές μιας μεγάλης γενιάς μουσικών. Φυσικά δεν ξέχασε να κάνει το αγαπημένο του τρυκ, που πάντα ενθουσίαζε τους θαυμαστές του, παίζοντας με το μπουζούκι στον ώμο.
Το νόημα της μεγάλης αυτής καλλιτεχνικής βραδιάς συμπύκνωσε σε μια φράση ένας μουσικόφιλος, που ήξερε τα τραγούδια του, αλλά όχι τον ίδιο. «Έμεινα κατάπληκτος από αυτό που είδα στη σκηνή», είπε στον ΜΕΝΙΔΙΑΤΗ ο Λαμπρινός Πλατυπόδης, που σαν Επτανήσιος, έχει μεγάλη τρέλα με τη μουσική. Και δεν είχε άδικο…
Κάτοικος και δημότης των Αχαρνών, εδώ και πολλά χρόνια και γνωστός σαν βασιλιάς του τσιφτετελιού, ο καλλιτέχνης έχει συνθέσει μεγάλες λαϊκές επιτυχίες και μερικά από τα πιο γνωστά τσιφτετέλια.
Παρά ταύτα, η οφειλόμενη αναγνώριση του έργου του, από την πόλη της καρδιάς του, καθυστέρησε πολλά χρόνια. Καθυστέρηση που τελικά του βγήκε σε καλό, καθώς είχε το μεγάλη εύνοια της τύχης να ζήσει σπάνιες στιγμές συγκίνησης και σαν πατέρας: Την απονομή της τιμητικής πλακέτας από το Δήμαρχο Αχαρνών Σωτήρη Ντούρο, ακολούθησε ένα αφιέρωμα στο έργο του, από τη λαϊκή ορχήστρα της Κοινωφελούς Επιχείρησης, στην οποία μετείχε και ο μοναχογιός του Νίκος.
Επαληθεύοντας το γνωμικό ότι το μήλο πέφτει κάτω από τη μηλιά ή ότι το σόι πάει βασίλειο, ο Νίκος Μπουρνέλης βαδίζει στα χνάρια του πατέρα του και είναι ήδη ένας γνωστός λαϊκός τραγουδιστής και καθηγητής μουσικής στο Δημοτικό Ωδείο Αχαρνών, με πολύ καλές σπουδές στη μουσική.
Το αποκορύφωμα της συγκίνησης ήταν όταν ο βασιλιάς του τσιφτετελιού ανέβηκε στην πίστα για να τραγουδήσει, δίπλα στο γιο του. Πατώντας το σανίδι, φρόντισε να τελέσει καλλιτεχνικό μνημόσυνο στο Μιχάλη Μενιδιάτη, αφιερώνοντάς του το «λίγο-λίγο θα με συνηθίσεις». «Ο Μιχάλης ήταν σπουδαίος καλλιτέχνης και πολύ καλός φίλος», τόνισε καταχειροκροτούμενος, πριν πιάσει στα χέρια του το μπουζούκι για να δείξει τι σημαίνει δεξιοτεχνία. Ξεκίνησε με ένα ταξίμι κι αφού περιπλανήθηκε σε μυστικά ρεμπέτικα μονοπάτια, το γύρισε αναπάντεχα σε τσιφτετέλι, αναγκάζοντας τον κόσμο να σηκωθεί όρθιος, εις ένδειξη σεβασμού, σε έναν από τους γνήσιους εκφραστές μιας μεγάλης γενιάς μουσικών. Φυσικά δεν ξέχασε να κάνει το αγαπημένο του τρυκ, που πάντα ενθουσίαζε τους θαυμαστές του, παίζοντας με το μπουζούκι στον ώμο.
Το νόημα της μεγάλης αυτής καλλιτεχνικής βραδιάς συμπύκνωσε σε μια φράση ένας μουσικόφιλος, που ήξερε τα τραγούδια του, αλλά όχι τον ίδιο. «Έμεινα κατάπληκτος από αυτό που είδα στη σκηνή», είπε στον ΜΕΝΙΔΙΑΤΗ ο Λαμπρινός Πλατυπόδης, που σαν Επτανήσιος, έχει μεγάλη τρέλα με τη μουσική. Και δεν είχε άδικο…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου