Γιατί τα «τσούγκρισαν» πριν το Πάσχα στην παράταξη Κασσαβού

Οι αποστασιοποιήσεις, οι διαφωνίες, οι ανεξαρτητοποιήσεις και οι διαγραφές αποτελούν σύνηθες φαινόμενο στις πλειοψηφίες των Δήμων. Γι’ αυτό και ο Κώδικας δίνει στην πλειοψηφία τα 2/3 των εδρών του Δημοτικού Συμβουλίου. Για να εξασφαλίσει τη διοίκηση των Δήμων, ακόμα κι αν ξεσπάσει εμφύλιος.

Υπ’ αυτές τις συνθήκες η «ανταρσία» των εννέα από την κρίσιμη συνεδρίαση της Μεγάλης Τρίτης 26 Απριλίου 2016, κατ’ αρχήν, δεν εκπλήσσει αυτούς που παρακολουθούν τα αυτοδιοικητικά πράγματα. Για όσους δεν θυμούνται να πούμε ότι η παράταξη Ντούρου έφτασε αποδεκατισμένη στις εκλογές του 2014, αφού τα περισσότερα μέλη που συγκρότησαν το συνδυασμό του 2010 αποχώρησαν. Το ίδιο είχε συμβεί, το 2006, με την παράταξη Φωτιάδη. Σημειωτέον ότι τόσο ο Φωτιάδης όσο κι ο Ντούρος δεν μπόρεσαν να αντισταθμίσουν αυτές τις απώλειες κι έχασαν εύκολα τις εκλογές.

Στην περίπτωση του Κασσαβού τα πράγματα διαφέρουν. Η αποστασιοποίηση άρχισε από πολύ νωρίς και μάλιστα από αυτούς που δεν έπρεπε να είναι παραπονούμενοι, αφού κατέχουν θέσεις ευθύνης. Συνήθως οι γκρίνιες αρχίζουν μετά το δεύτερο μισό της δημοτικής περιόδου, από αξιωματούχους που αντικαθίστανται από συναδέλφους. Όμως εδώ στασίασαν τέσσερις εν ενεργεία αξιωματούχοι και συγκεκριμένα η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Μαρία Χαριτίδου και οι Αντιδήμαρχοι Αναστάσιος Χίος, Μπάμπης Ορφανίδης και Θεόφιλος Αφουξενίδης. Αλλά και τέσσερις  νέοι Δημοτικοί Σύμβουλοι που, λογικά, θα απόφευγαν να δυσαρεστήσουν το Δήμαρχο, ενόψει ενδεχόμενης αξιοποίησής τους στο δεύτερο μισό της δημοτικής περιόδου.

Οι αιτίες είναι πολλές με πρώτη και καλύτερη την φτώχεια, που αποτελεί την πρωταρχική αιτία κάθε γκρίνιας. Με την εφαρμογή του μνημονίου οι αμειβόμενες θέσεις αιρετών (και συνεργατών) στους Δήμους μειώθηκαν αισθητά. Από τους οκτώ Αντιδημάρχους του Δήμου Αχαρνών αμείβονται μόνο οι έξι, ενώ οι περισσότερες θέσεις αιρετών είναι από καθόλου έως χαμηλά αμειβόμενες. Αυτό σημαίνει ότι οι περισσότεροι από τους Δημοτικούς και Τοπικούς Συμβούλους πληρώνουν ακριβά το έδρανο, αφού εκτός από τον προσωπικό τους χρόνο επιβαρύνονται και με κοινωνικά έξοδα. Σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία, σαν τη σημερινή, η κατάσταση προκαλεί εκνευρισμό ιδίως γιατί ουδείς μπορεί να κατανοήσει πως είναι δυνατό να αμείβεται ο υπάλληλος κι όχι ο Αντιδήμαρχος ή ο  Πρόεδρος ενός Δημοτικού Νομικού Προσώπου. Φυσικά δεν υπάρχει δυνατότητα εξυπηρέτησης στελεχών και φίλων που βοήθησαν στις εκλογές αλλά δεν εκλέχτηκαν. Ούτε λόγος.

Ο δεύτερος λόγος είναι η έλλειψη παραταξιακής συνοχής εξαιτίας της ευκαιριακής συγκρότησης του συνδυασμού, λίγο πριν από τις εκλογές του 2014. Βέβαια η παράταξη του Δημάρχου διατήρησε έναν κορμό από τους υποψηφίους του 2010 όμως είναι γεγονός ότι οι υπόλοιποι ανέβηκαν στο τρένο μόλις είδαν ότι η πλάστιγγα έγερνε υπέρ του Κασσαβού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι τρεις από τους σημερινούς αντιρρησίες αξιωματούχους, δηλαδή η Μαρία Χαριτίδη, ο σύζυγός της Θεόφιλος Αφουξενίδης, ο Αναστάσιος Χίος αλλά και αρκετοί ακόμα εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι. Εκ των πραγμάτων δεν είναι εύκολο να συνεργαστεί μια ετερόκλητη ομάδα ανθρώπων πολλοί από τους οποίους ακόμα και σήμερα δεν έχουν βρει χρόνο να γνωριστούν. Την κατάσταση επιδεινώνει η έλλειψη προγραμματικών θέσεων και η προέλευσή τους από διαφορετικές περιοχές, πληθυσμιακές ομάδες, αλλά και παρατάξεις, καθώς με τους Δημοτικούς Συμβούλους του Κασσαβού αθροίζονται και αυτοί που εκλέχθηκαν με το Θανάση Κατσιγιάννη, ο οποίος ανέλαβε Γενικός Γραμματέας.

Ο τρίτος και σημαντικότερος λόγος είναι ο ίδιος ο Κασσαβός. Οι συνεργάτες του παραπονούνται ότι ο συγκεντρωτισμός που τον διακρίνει τους στερεί κάθε πρωτοβουλία και τους δημιουργεί την αίσθηση ότι δεν τους εμπιστεύεται.

Παράλληλα τον εγκαλούν  για κακή διαχείριση του ανθρώπινου κεφαλαίου της παράταξής του. Δηλώνουν ενοχλημένοι από το γεγονός ότι ενώ δεν έχει μοιράσει την πίτα εντός της παράταξης, επιδιώκει την διεύρυνσή της με Δημοτικούς Συμβούλους ή στελέχη άλλων συνδυασμών, παρέχοντας μάλιστα και ανταλλάγματα.

 Η αλήθεια είναι ότι ο Κασσαβός σε όλη του τη σταδιοδρομία, στηρίχθηκε σε ευκαιριακές σχέσεις και συμμαχίες, όμως αυτή τη φορά ξεπέρασε και τον εαυτό του, θυμίζοντας τον άνδρα που ενώ έχει όμορφη γυναίκα, προτιμάει τις γυναίκες των άλλων, παρόλο που είναι λιγότερο όμορφες από τη δική του.

Ιδιαίτερη εντύπωση έχει προκαλέσει η στάση του απέναντι στον Μπάμπη Ορφανίδη, έναν άνθρωπο που, παρά την ιδιορρυθμία του, τον στηρίζει, ανελλιπώς και παντοιοτρόπως, από το 2009 με αντάλλαγμα μια Αντιδημαρχεία τιμητική και άμισθη, την οποία μάλιστα του πήρε πίσω. Αίσθηση επίσης προκαλεί το γεγονός ότι καταφέρεται δημοσίως εναντίον του στο διαδίκτυο ο Βαγγέλης Ζάχαρης που τον στηρίζει από τον καιρό που έδινε μάχη για να εκλεγεί με την παράταξη του Μουστακάτου.

Κασσαβός και Ορφανίδης έδωσαν τα χέρια το 2009
κι ο Μπάμπης τήρησε το λόγο του μέχρι τέλους

 Αποτέλεσμα του συγκεντρωτισμού είναι και η κακή επικοινωνιακή διαχείριση του δανείου. Ο Κασσαβός είχε δίκιο ότι το δάνειο για την κάλυψη ενός ελλείμματος που δεν δημιουργήθηκε επί της δικής του θητείας ήταν αναπόφευκτο, αλλά οι αντίπαλοί του κατόρθωσαν να του δημιουργήσουν πρόβλημα εκμεταλλευόμενοι την φοβία που έχει δημιουργήσει στον κόσμο ο υπερδανεισμός της Χώρας.  Προκάλεσαν εκ του μη όντος μεγάλα ηθικά διλήμματα στη δημοτική του ομάδα, κάνοντας πολλούς δημοτικούς συμβούλους να πιστεύουν ότι με την ψήφο τους μπορούν να γίνουν υπαίτιοι της καταστροφής του Δήμου. 

Στο Δημοτικό Συμβούλιο ο Κασσαβός κατέθεσε πειστικά επιχειρήματα υπέρ της λήψης του δανείου, μόνο που οι δημοτικοί του σύμβουλοι δεν ήταν εκεί για να τα ακούσουν. Δεν είχε προλάβει να τα επικοινωνήσει στον κόσμο αλλά ούτε καν στην παράταξή του. Άπειροι οι περισσότεροι αισθάνθηκαν ενοχές, επηρεασμένοι από την προπαγάνδα του Ντούρου, που ανέβαζε ευφυολογήματα στο διαδίκτυο ενώ στη θητεία του οι υποχρεώσεις εξυπηρέτησης των δανείων του Δήμου αυξήθηκαν, φτάνοντας τις 250 χιλ. μηνιαίως.  

Έτσι το δάνειο επιτάχυνε τις εξελίξεις κι αποτέλεσε την αφορμή για να βγει στην επιφάνεια η δυσαρέσκεια που σοβούσε εδώ κι αρκετούς μήνες στην παράταξη του Κασσαβού. Η ιστορία διδάσκει ότι αυτό ακριβώς συμβαίνει. Οι κρίσεις ξεσπούν από μια αφορμή αλλά οι αιτίες προϋπάρχουν. 

Η χειραψία Κασσαβού-Χίου τη Μ. Πέμπτη.
Η έκφραση του Κασσαβού δείχνει το μέγεθος της ρήξης

Η διαχείριση της κρίσης από τον Κασσαβό ήταν εξίσου αποτυχημένη με τη μέχρι σήμερα διαχείριση του δυναμικού της παράταξής του. Παρόλο που τελικά κατάφερε να ψηφιστεί το δάνειο και να πάρει ανάσα, εκνευρίστηκε.  Έτσι ενώ οι επερχόμενες αργίες του Πάσχα και της Πρωτομαγιάς του έδιναν πίστωση χρόνου για να βρει πεδίο συνεννόησης με τους διαφωνούντες, εκείνος έκανε επίδειξη πυγμής με σπασμωδικές κινήσεις. 

Η αντικατάσταση του Μπάμπη Ορφανίδη αποτελεί λάθος όχι γιατί ο Μπάμπης είναι αναντικατάστατος ή ο Γκαγκάριν που πήρε τη θέση του λίγος, αλλά γιατί επιβεβαιώνει τη διαχρονική φήμη της αχαριστίας του Κασσαβού απέναντι στους ανθρώπους που, κατά καιρούς, τον έχουν στηρίξει.

Σε λάθος συγκυρία επέλεξε να αφαιρέσει και την αντιμισθία από τον Αφουξενίδη, για να τη δώσει στον Τοπαλίδη. Παρουσίασε σαν τιμωρία κάτι που έπρεπε να έχει γίνει από καιρό, καθώς ο Θεόφιλος, αφενός μπορεί να τα φέρει βόλτα κι αφετέρου γιατί δύο αντιμισθίες σε ένα σπίτι είναι πρόκληση τη σήμερον ημέρα.

Εξίσου ατυχής ήταν και η έμπνευση της προσχώρησης Τραμπάκολου στην παράταξη του Κασσαβού για να διασκεδασθούν οι αρνητικές εντυπώσεις από την «ανταρσία» των εννέα. Θα πρέπει να θεωρείς ηλίθιους τους άλλους για να πιστεύεις ότι θα εντυπωσιασθούν με την προσθήκη 86 σταυρών στην παράταξή σου, όταν κινδυνεύεις να χάσεις τουλάχιστον 3,5 χιλιάδες.

Το ερώτημα είναι τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Αν η κατάσταση είναι δύσκολη σήμερα, τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα για τον Κασσαβό τους επόμενους μήνες και οι δυσκολίες θα κορυφωθούν τον επόμενο Μάρτη, που ολοκληρώνεται το πρώτο μισό της δημοτικής περιόδου. Αποτελεί το χρονικό σημείο που θα πρέπει να μοιρασθεί εκ νέου η πίτα ανάμεσα στα μέλη της δημοτικής ομάδας και να εκπληρωθούν οι υποσχέσεις για Αντιδημαρχοποιήσεις.  Στις περισσότερες των περιπτώσεων οι παλιοί αντιδρούν, αποστασιοποιούνται κι αναζητούν νέες πολιτείες, ιδίως αν η παράταξη δίνει την αίσθηση ότι φυλλοροεί και δεν έχει ελπίδα να κερδίσει τις εκλογές.

Θα μπορέσει ο Κασσαβός να ελέγξει τις κεντρόφυγες τάσεις, εξασφαλίζοντας τη συνοχή της παράταξής του,  μέχρι το Μάρτη που θα ξαναμοιράσει την τράπουλα;

Σε ότι εξαρτάται από τον ίδιο μπορεί να ξαναδιαμορφώσει ισορροπίες, τόσο μέσα, όσο κι έξω από αυτήν. Από τη μέχρι σήμερα πορεία του έχει δείξει ότι διαθέτει πολιτική αντίληψη κι  ότι μπορεί να αλλάξει αμέσως το συγκρουσιακό κλίμα. Αν διατηρήσει την ψυχραιμία του και δείξει γενναιοψυχία θα αναστρέψει την εσωστρέφεια και την απογοήτευση που επικρατούν στο στρατόπεδό του.

Η προϊστορία δεν είναι με το μέρος του, αλλά εδώ δεν μιλάμε για ποδοσφαιρικό αγώνα. Άλλωστε στη ζωή και στην αυτοδιοίκηση, δηλαδή στην πολιτική, ο βασικός κανόνας είναι «ποτέ μη λες ποτέ».