Ελευθερώστε τον ελέφαντα που κρύβετε μέσα σας!!!
 |
| ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΙΔΕΡΗΣ |
ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΣΙΔΕΡΗ
Έχετε δει ποτέ ελέφαντα σε τσίρκο; Πιθανότατα στα νεανικά μας χρόνια, κι όμως δεν έχετε αναρωτηθεί πώς είναι δυνατόν αυτό το πανίσχυρο, θεόρατο ζώο να ελέγχεται τόσο αποτελεσματικά από τους εξουσιαστές του, να υπακούει στις προσταγές τους, να μην αντιδρά, να μην επιχειρεί να δραπετεύσει -ποδοπατώντας τους ταυτόχρονα;
Ποιο είναι το μυστικό αυτού του ελέγχου; Όταν αιχμαλωτίζονται τα ελεφαντάκια στην Αφρική, με σκοπό την εμπορική τους εκμετάλλευση, κρατούνται σε περιφραγμένο μέρος, όπου υποβάλλονται σε μίας μορφής «πλύσης εγκεφάλου», προκειμένου να εξημερωθούν. Πώς; Αλυσοδένονται από το πόδι για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα από έναν πάσσαλο, με μέγεθος ικανό να τα κρατάει αιχμάλωτα. Παρ’ όλες τις επανειλημμένες τους προσπάθειες, τα ελεφαντάκια δεν καταφέρνουν να ξεφύγουν, μέχρι που συνηθίζουν τόσο σε αυτήν την αιχμαλωσία, ώστε και μεγάλα πλέον πιστεύουν ότι δεν θα μπορέσουν ποτέ να ελευθερωθούν και μαθαίνουν να αποδέχονται την σκλαβιά τους.
Αυτό αποτελεί κλασική περίπτωση αρνητικής «εξαρτημένης μάθησης», κατά την οποία το υποκείμενο έχει πλέον πειστεί(από τη πλύση εγκεφάλου-δύναμη συνήθειας) ότι δεν ωφελεί σε τίποτα να συνεχίσει να προσπαθεί -αγωνίζεται προς την κατεύθυνση που επιθυμεί και εγκαταλείπει κάθε προσπάθεια.
Eδώ λοιπόν είναι το μυστικό: Οι ενήλικοι αιχμάλωτοι ελέφαντες, κρατούνται πάλι δεμένοι από το πόδι, όπως στην αρχική τους αιχμαλωσία. Όμως πλέον έχουν φθάσει σε πλήρη ανάπτυξη και ζυγίζοντας πολλούς τόνους, εύκολα θα μπορούσαν να ελευθερωθούν ξεριζώνοντας τον πάσσαλο. Όμως δεν το επιχειρούν, θεωρώντας ότι αυτό δεν είναι δυνατό. Η ανάμνηση της αδυναμίας που ένιωσαν λίγο μετά τη γέννησή τους, είναι χαραγμένη βαθιά στη μνήμη τους. Και το χειρότερο είναι ότι ποτέ δεν αμφισβήτησαν σοβαρά αυτή την ανάμνηση. Ποτέ, δεν προσπάθησαν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους...
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με μας.
Στα πιο ευάλωτα χρόνια για την πνευματική μας ανάπτυξη, βομβαρδιζόμαστε -από την οικογένεια, το σχολείο, την κοινωνία- με μηνύματα του τύπου «αυτά δεν είναι για εμάς», «μην έχεις μεγάλες βλέψεις», «προσγειώσου στην πραγματικότητα», «δεν γίνεται», «δεν είναι για σένα», «δεν είναι ασφαλές», «δε μπορείς», «κατέβα από τα σύννεφα», «δεν προλαβαίνεις πια», «δεν έχεις μυαλό στο κεφάλι σου», «όλοι έτσι το κάνουν», «ποιός νομίζεις ότι είσαι», «δεν θα τα καταφέρεις», «δεν είσαι φτιαγμένος γι’αυτά», «μεγάλη ιδέα έχεις για τον εαυτό σου», τα οποία μπορεί μεν να έχουν στόχο να μας προστατέψουν από την απογοήτευση της αποτυχίας, όμως δεν παύουν να δημιουργούν αρνητικά αποτυπώματα στο μυαλό μας. Αυτά τα αποτυπώματα, λειτουργούν σαν ηχογραφημένο μήνυμα και παίζουν κατ’ επανάληψη στο υποσυνείδητό μας, χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε, υπονομεύοντας τις σκέψεις μας και φρενάροντας τις πραγματικές μας ικανότητες. Το αποτέλεσμα είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης στις δυνάμεις μας, η δημιουργία στενού τρόπου σκέψης, και νοοτροπία προσμονής λύσεων από «άλλους».
Ειδικά στον τομέα της εργασίας, η μηδενική αυτοπεποίθησή μας εμποδίζει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι δυνατότητες του μυαλού μας είναι κυριολεκτικά απεριόριστες και έτσι μας αποτρέπει από το να ρισκάρουμε, να δοκιμάσουμε τις δυνάμεις μας σε νέα αντικείμενα και πεδία και εν τέλει να γνωρίσουμε πραγματικά τον εαυτό μας και τις ικανότητες μας. Κατά μία έννοια λοιπόν, το ίδιο μας το μυαλό μάς κρατεί φυλακισμένους, βιώνουμε τη φυλακή της εξαρτημένης μάθησης. Καταλήγουμε με καταπιεσμένη δημιουργικότητα και ανεκμετάλλευτο δυναμικό, να είμαστε παγιδευμένοι μέσα σε άχρηστους περιορισμούς, τους οποίους μαθαίνουμε να αποδεχόμαστε, όπως ο ελέφαντας τη σκλαβιά του. Έτσι, όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με δύσκολες εργασιακές καταστάσεις, όπως μία απόλυση, αδυναμία εύρεσης εργασίας, μακροχρόνια ανεργία, ο εδραιωμένος φόβος και η έλλειψη εμπιστοσύνης στις δυνάμεις μας, μας κάνουν να χάνουμε τον κόσμο κάτω από τα πόδια μας, να πιστεύουμε ότι είμαστε ανεπαρκείς, αποτυχημένοι και να αδυνατούμε να δούμε εναλλακτικές λύσεις. Η λύση όμως είναι μπροστά μας. Είναι το να πιστέψουμε ότι είμαστε πολύπλευρα όντα, με ικανότητες και ταλέντα αναξιοποίητα ή ακόμη άγνωστα και σε μας τους ίδιους. Είναι το να καταλάβουμε ότι η εργασιακή μας ασφάλεια είμαστε εμείς οι ίδιοι, η αξιοποίηση της εσωτερικής μας δύναμης, των γνώσεων και των εμπειριών μας, η εκμετάλλευση του πανίσχυρου μυαλού μας, το οποίο δεν γνωρίζουμε.
Είναι καιρός πια να συνειδητοποιήσουμε ότι ανεξάρτητα από το πώς μεγαλώσαμε, ανεξάρτητα από το αν αισθανόμαστε φόβο και ανασφάλεια, ανεξάρτητα από τις όποιες αποτυχίες και δυσκολίες βιώσαμε, οφείλουμε στον εαυτό μας κυρίως, να πάρουμε πλέον τα πράγματα στα χέρια μας. Να καταλάβουμε ότι ο κόσμος της εργασίας( και όχι μόνο) αλλάζει ριζικά, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά παγκοσμίως, ότι δεν υπάρχει επιστροφή στα μοντέλα που ξέραμε, ότι η πιθανότητα να βρούμε δουλειά στέλνοντας βιογραφικά και απαντώντας σε αγγελίες, είναι εξαιρετικά μικρή. Όσο γρηγορότερα το καταλάβουμε και φροντίσουμε να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα της αγοράς, στα νέα μοντέλα εργασίας, αυτά της ευελιξίας και της κινητικότητας, τόσο περισσότερο θα ωφεληθούμε.
Είναι καιρός να επαναξιολογήσουμε τις επιλογές που κάναμε έως τώρα και να επιδιώξουμε να ανακαλύψουμε νέες προοπτικές. Και η σημαντικότερη από αυτές, είναι η ατομική επιχειρηματικότητα. Είναι πολλά πλέον τα παραδείγματα συνανθρώπων μας στην Ελλάδα, όλων των ηλικιών και προφίλ, που δημιουργούν τις δικές τους επιχειρήσεις στο διαδίκτυο, που συμπράττουν με ομοϊδεάτες τους και δημιουργούν μία πρωτότυπη μικρή συνεταιριστική επιχείρηση, που εξάγουν ελληνικά προϊόντα, που επέστρεψαν στον τόπο καταγωγής τους και δημιούργησαν επιχειρήσεις εκμεταλλευόμενοι τον φυσικό πλούτο της χώρας μας, στην ύπαιθρο, στη θάλασσα, στα ελληνικά προϊόντα, στον τουρισμό. Επέλεξαν έναν διαφορετικό, αντισυμβατικό τρόπο σκέψης και δράσης, επέλεξαν να σηκώσουν το βάρος της γραφειοκρατίας/φορολογίας/ταλαιπωρίας και των μυριάδων άλλων εμποδίων, που αντιμετωπίζει στη χώρα μας για όποιον θελήσει να επιχειρήσει, διότι βλέπουν μακριά και επενδύουν στην μακροπρόθεσμη εξασφάλιση του εργασιακού τους μέλλοντος, αυτή που καμία εταιρία δεν μπορεί να εγγυηθεί.
Του μέλλοντος της ίδιας της χώρας μας, που κάποιοι!!! (γνωστοί άγνωστοι) απ’ τον ναό της Δημοκρατίας;;;;;;(στο Σύνταγμα) μας φρενάρουν, μας κοροϊδεύουν, μας εκμεταλλεύονται.. Ελευθερώστε λοιπόν... τον ελέφαντα μέσα σας και ποδοπατείστε τις αρνητικές πεποιθήσεις και το συμβατικό, περιοριστικό τρόπο σκέψης, που σας κρατάει μακριά από την ασφάλεια του μέλλοντός σας.
Η δράση θέλει Αντίδραση…νόμος της φύσης είναι, μη γελιόμαστε!!!
Με εκτίμηση σε όλους τους Έλληνες
Ο Mιχάλης Σιδέρης του Χρήστου είναι Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος της παράταξης ΑΧΑΡΝΑΙ- Ενεργοί Πολίτες, με υποψήφιο Δήμαρχο τον Γιάννη Κασσαβό
