Τελευταια Νεα
Φόρτωση...

Το παιδί της διπλανής πόρτας έδωσε ρέστα

O Mπάμπης Στόκας με τον παλιό του κιθαρίστα και συντοπίτη μας, Νίκο Παναγιωτάτο, τον ημιμενιδιάτη μπουζουξή του και τον μερακλή θεατή που σηκώθηκε για μια ζεϊμπεκιά...
Όπως ο παλιός είναι αλλιώς, έτσι κι ο ντόπιος έχει τις άκρες του. Μπορεί στο Γιώργο Μαργαρίτη ο κόσμος να ήταν λιγότερος του αναμενομένου, όμως στον Μπάμπη Στόκα η παρουσία του ήταν ικανοποιητική. Η εντοπιότητα και το είδος του τραγουδιού που υπηρετεί ο Μπάμπης έφεραν στο Αμφιθέατρο ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ τους φίλους του από το Μενίδι, αλλά κι από την ευρύτερη περιοχή, κάτι που εκτίμησε ο καλλιτέχνης, που μπαίνοντας στη σκηνή χαιρέτισε τον κόσμο με το «καλώς σας βρήκα». 
Δεν παρέλειψε, ακόμα, να αναφερθεί στην παλιά του γειτονιά, τονίζοντας ότι έχει αδελφικούς φίλους στο Μενίδι. Ευχαρίστησε μάλιστα δημόσια κάποιον συνονόματό του, Μπάμπη, που του έκανε χρηματοδοτικές …ενέσεις στα πρώτα δύσκολα χρόνια της καριέρας του και τίμησε τον παλιό του κιθαρίστα Νίκο Παναγιωτάτο καλώντας τον να παίξει μαζί του στη σκηνή. Ο τελευταίος δεν ήθελε πολλά για να ανέβει και να αρχίσει να κεντάει με την τελεκάστερ που του δάνεισε ο κιθαρίστας του συγκροτήματος, κερδίζοντας το αυθόρμητο χειροκρότημα όλων…
Ο Μπάμπης Στόκας και ο Νίκος Παναγιωτάτος σε ένα σόλο από τα παλιά...
Αναφορικά με το πρόγραμμα της συναυλίας θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ως ένα μουσικό-βιωματικό show, δηλαδή έναν συναισθηματικό αχταρμά λόγου και μουσικής που σύνδεσε τον Μπάμπη Στόκα on line με το κοινό, που όχι μόνο ανταποκρίθηκε, αλλά πήρε θάρρος, δίνοντας και …παραγγελιές. «Χαλαρώστε, θα τα παίξουμε όλα», τους καθησύχασε ο Μπάμπης. «Αλλά όχι πολύ, γιατί χαλαρώσαμε και μας γαμί…νε», διευκρίνισε. 
Και τήρησε την υπόσχεσή του. Έκανε ένα ευρύτατο μουσικό αφιέρωμα, σε όλο σχεδόν το φάσμα της ελληνικής μουσικής, αρχίζοντας από τον Άλκη Αλκαίο, το Μάνο Ελευθερίου, και το Λευτέρη Παπαδόπουλο, συνεχίζοντας με τους Κατσιμιχαίους, το Σαββόπουλο , τον Πλιάτσικα και τους Πυξ Λαξ και διανθίζοντας με τον Μπαγάσα του Νικόλα Άσιμου. Ο τελευταίος τον ταλαιπώρισε λίγο, γιατί έχασε, προς στιγμήν την παρτιτούρα, αλλά όταν τη βρήκε του έστειλε θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό, στον Παράδεισο όπου, αναπαύεται μακαρίως, εδώ και χρόνια…
Παρεμπιπτόντως, ο Μπάμπης αφιέρωσε σημαντικό μέρος του προγράμματος στα τραγούδια τεθνεώτων, στους οποίους έκανε συγκινητικές αναφορές, αν και διανθισμένες με χιούμορ. Σε μια από αυτές το κοινό γέλασε με την καρδιά του, καθώς ο Μπάμπης πριν παίξει ένα τραγούδι του Μάνου Ξυδούς, θυμήθηκε μια πρόταση γάμου που ο μακαρίτης είχε κάνει στην καλή του στο Άμστερνταμ…Όσο για την μπάντα δεν χρειάζονται πολλά σχόλια. Σφιχτοδεμένο σύνολο με εξαιρετικούς μουσικούς δομημένο με την παλιά καλή συνταγή: Δύο κιθάρες, πλήκτρα, μπάσο και τύμπανα, αλλά επειδή το ρεπερτόριο είναι ευρύτατο επιστρατεύτηκε και το μπουζούκι, που στις πολύ ροκ καταστάσεις, ο συντοπίτης μας το γύριζε στο πάντσο. 
Όλα ήταν μαγικά κι ονειρεμένα λοιπόν κι ο κόσμος που σιγοτραγουδούσε σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας, πραγματικά το απόλαυσε. Το ίδιο κι ο Μπάμπης Στόκας, που είχε να μας επισκεφθεί, για μουσικό σκοπό από το 2007, όταν τον είχε καλέσει στο Χριστουγεννιάτικο Χωριό, ο και συμμαθητής του, Παύλος Γεροντίδης. 
Κι αποχαιρέτισε τον κόσμο με μια φράση που έκρυβε πολύ συναίσθημα μέσα της. 
Σας ευχαριστώ για την υπέροχη βραδιά που μου χαρίσατε, είπε. 
Στο καλό φίλε. Και στο επανιδείν…

Aδικήθηκε από τον Αύγουστο και το εισιτήριο ο Γιώργος Μαργαρίτης

Το βαλάντιο των κατοίκων της περιοχής δε σηκώνει εισιτήριο κι αυτός ήταν ένας από τους λόγους που τα πλάγια διαζώματα του αμφιθεάτρου ήταν σχεδόν άδεια...
Η πρεμιέρα του Φεστιβάλ «Νύχτες Πολιτισμού» επεφύλαξε μια δυσάρεστη έκπληξη στους διοργανωτές, αλλά και στο Γιώργο Μαργαρίτη, που άνοιξε την αυλαία των εκδηλώσεων. Ο κόσμος ήταν πολύ λιγότερος του αναμενομένου, για ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του λαϊκού πενταγράμμου. Γύρω στα τριακόσια άτομα, μαζί με τους παρατρεχάμενους και τους εξ επαγγέλματος τζαμπατζήδες. Ο διαχειριστής τηρώντας ευλαβικά το επαγγελματικό απόρρητο, δεν απάντησε στον ΜΕΝΙΔΙΑΤΗ για τον αριθμό των εισιτηρίων που κόπηκαν. Ωστόσο ο Γιωργάρας, που έχει τα έχει δει όλα στη ζωή και στη δουλειά, δεν πτοήθηκε. «Δεν είμαστε πολύ δυνατοί απόψε, αλλά αυτά είναι μέσα στη ζωή» είπε πριν ξεκινήσει καταχειροκροτούμενος με το «όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά» του Μάρκου.
Ακολούθησε ένας καταιγισμός επιτυχιών του Τσιτσάνη τραγουδισμένες από την πιο αυθεντική ρεμπέτικη φωνή που έχουμε σήμερα, πριν φτάσει στην κορύφωση με το «πεθαίνω για σένα» και το «οι δρόμοι του πουθενά», τα δύο σπουδαία τραγούδια που έχει ερμηνεύσει με μοναδικό τρόπο. Μεγάλες στιγμές από ένα μεγάλο καλλιτέχνη που σίγουρα άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στο Αμφιθέατρο «ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ». Το πιο σημαντικό όμως ήταν ότι κατέκτησε τις καρδιές όσων είχαν την τύχη να ακούσουν τον τελευταίο μάγκα του ελληνικού τραγουδιού, σε μια πραγματικά μεγάλη στιγμή του…
 

Μπουρδέλο χαρακτηρίζει την Αυτοδιοίκηση ο μέντορας του Ντούρου

Προσυπογράφουμε το παρακάτω δημοσίευμα που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα ota.news ΚΛΙΚ ΕΔΩ, με αφορμή τη συνέντευξη του Θεόδωρου Πάγκαλου στο περιοδικό CRASH. Σημειωτέον ότι ο πρώην Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης υπήρξε ο μέντορας του Δημάρχου Αχαρνών. Αναρωτιόμαστε επίσης για τα εξής: 
1) Αφού ο πρώην Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης κάνει αυτές τις κατηγορηματικές δηλώσεις σημαίνει ότι γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα. Μήπως πρέπει να τον καλέσει ο εισαγγελέας για να τον ρωτήσει, αφού δεν πάει μόνος του;
2) Γιατί τις καταγγελλόμενες ατασθαλίες τις χρεώνει συλλήβδην στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και μάλιστα σε μια περίοδο που βάλλεται πανταχόθεν. Μήπως στρώνει το χαλί για τις επαπειλούμενες νέες απολύσεις εργαζομένων; 

Η πρώτη φορά του Ντούρου…

Για όλα υπάρχει η πρώτη φορά, λέει το γνωμικό. Το ίδιο και για το Φεστιβάλ του Δήμου Αχαρνών, που ξεκινάει στις 28 Αυγούστου, με τη συναυλία του μεγάλου Γιώργου Μαργαρίτη. Μόνο που δεν πρόκειται για «το πρώτο μας φεστιβάλ», όπως διαφημίζεται, κατά κόρον, από το Δήμο. Για τον απλούστατο λόγο ότι η πρώτη φορά υπήρξε πριν από δεκαπέντε χρόνια, επί Δημαρχείας Τάκη Παπανίκα, όταν λήφθηκε, η απόφαση να διοργανώνεται, στο τέλος του καλοκαιριού, ο κύκλος εκδηλώσεων «Πολιτιστικός Σεπτέμβρης», με επίκεντρο το Αμφιθέατρο του Προφήτη Ηλία. 
Ήταν μια τολμηρή πρόταση για τα δεδομένα της εποχής, αφού μέχρι τότε όλες οι εκδηλώσεις πραγματοποιούνταν στην Πλατεία Αγίου Βλασίου. Η προσπάθεια θεωρήθηκε πετυχημένη και η παρουσία μεγάλων ονομάτων του θεάματος προσέλκυσε τον κόσμο. Γι αυτό καθιερώθηκε και στηρίχθηκε και από τους μετέπειτα Δημάρχους Σπύρο Στριφτό και Παναγιώτη Φωτιάδη. Μάλιστα στη θητεία του τελευταίου το αμφιθέατρο πήρε το όνομα του μεγάλου μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, κατά τη διάρκεια μουσικής εκδήλωσης στην οποία παρευρέθηκε κι ο μεγάλος δημιουργός. Την επόμενη χρονιά διοργανώθηκε και ο τελευταίος πολιτιστικός Σεπτέμβρης, καθώς η διοίκηση του σημερινού Δημάρχου θεώρησε σκόπιμο να καταργήσει ένα θεσμό με παρουσία τουλάχιστον δέκα ετών στην πολιτιστική ζωή του τόπου.
Μεγάλοι καλλιτέχνες, όπως ο Μάριος Φραγκούλης, ο Μίμης Πλέσσας και η Κάτια Δανδουλάκη εμφανίστηκαν στον Πολιτιστικό Σεπτέμβρη, επί θητείας
Παπανίκα, Στριφτού και Φωτιάδη
 Κι αίφνης, δέκα μήνες πριν από τις εκλογές, ο Δήμαρχος αλλάζει ρότα. Εγκαταλείπει τις κορώνες περί πανηγυριών και διαφημίζει την διοργάνωση του «πρώτου μας φεστιβάλ», με τίτλο «Νύχτες Πολιτισμού». Με ανακοίνωσή του μάλιστα δήλωσε ότι η προσφορά του Δήμου στον Πολιτισμό είναι τεράστια, επειδή διοργάνωσε το Φεστιβάλ αγροτικών προϊόντων και την Αεροπορική Εβδομάδα.
 
«Η πολιτιστική αναζωογόνηση της πόλης ήταν ένας από τους πρωταρχικούς στόχους, του οποίου η επιτυχής έκβαση έγινε ιδιαίτερα επιτακτική την σημερινή εποχή.
Για όλους εμάς, ο πολιτισμός ποτέ δεν μπήκε σε δεύτερη μοίρα γιατί τον θεωρούμε αναπόσπαστο στοιχείο του ευρύτερου όρου «ανάπτυξη».
Ενδεικτικά αναφέρουμε την θέσπιση και τεράστια αποδοχή του Φεστιβάλ Αγροτικών Προϊόντων και Πολιτισμού, την αναβίωση αποκριάτικων εθίμων, τα Χριστούγεννα στην Ονειροχώρα, την αναγέννηση του παιδικού φεστιβάλ και του πανηγυριού της Ζωοδόχου Πηγής, τη συνδιοργάνωση του Athens Flying Week και πλήθους άλλων πολιτιστικών δρώμενων», τόνισε χαρακτηριστικά. Χωρίς, βέβαια, να μπει στον κόπο να εξηγήσει πως και θυμήθηκε τις εκδηλώσεις, στον τρίτο χρόνο της θητείας του…
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι, αν μη τι άλλο, ο Δήμαρχος είναι βαθειά νυχτωμένος αν πιστεύει ότι θα μας πείσει πως «οι Νύχτες Πολιτισμού» είναι το πρώτο μας Φεστιβάλ…
Το δικό του, ίσως... 

Είχε δει το …όνειρο στην Αμυγδαλέζα ο Συνήγορος του Πολίτη…

Δεν αποτέλεσε κεραυνό εν αιθρία η εξέγερση των κρατουμένων στην Αμυγδαλέζα. Αυτό προκύπτει από τις αυτοψίες που είχε διενεργήσει στο Κέντρο Κράτησης ο Συνήγορος του Πολίτη, αρκετούς μήνες πριν κι από τις οποίες αναδεικνύονται οι αιτίες της εξέγερσης που αναφέρθηκαν στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Η έλλειψη καθαριότητας και ειδών ατομικής υγιεινής και κυρίως η παράταση της κράτησης αυτών που ζήτησαν πολιτικό άσυλο και οι οποίοι αποτελούν το 2/3 των κρατουμένων αποτέλεσαν τις βασικές αιτίες της εξέγερσης, στις οποίες προστέθηκε και μια αναπάντεχη: Η απαγόρευση της λειτουργίας των κλιματιστικών και μάλιστα στο κατακαλόκαιρο, όπως κατήγγειλε μερίδα κρατουμένων. 
Από τις εκθέσεις αυτοψίας του Συνήγορου προκύπτουν και παρεμπίπτουσες διαπιστώσεις, ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες για το ρεπορτάζ. Όπως οι δουλίτσες για το κέτεριγκ που σιτίζει τους κρατουμένους και για την Μη Κυβερνητική Οργάνωση που έχει αναλάβει την ιατρική και ψυχολογική παρακολούθηση των κρατουμένων. Αλλά και η τεράστια σπατάλη πολύτιμου αστυνομικού δυναμικού, αφού τη φύλαξη των κρατουμένων έχει αναλάβει δύναμη 200 αστυνομικών, εκτός από τη διμοιρία που σταθμεύει μόνιμα στον περίβολο της Σχολής Αξιωματικών της Αστυνομίας.
Όλα αυτά χωρίς χειροπιαστό αποτέλεσμα καθώς όπως προκύπτει από τα στοιχεία του Συνήγορου του Πολίτη μόνο ο ένας στους 30 κρατουμένους επαναπατρίζεται, ενώ τα 2/3 των κρατουμένων έχουν ζητήσει πολιτικό άσυλο…
Ιδού οι Εκθέσεις Αυτοψίας του Συνήγορου του Πολίτη για να αποκτήσετε ιδία αντίληψη…
Σημειώστε και τη διάγνωση κάποιων σοβαρών αθενειών και θα έχετε μπροστά σας όλα τα κομμάτια του παζλ της Αμυγδαλέζας... 

Ανώφελο το Κέντρο Κράτησης στην Αμυγδαλέζα, αλλά η Αστυνομία θα αυξήσει τον αριθμό των κρατουμένων









Να αυξήσει τον αριθμό των κρατουμένων αλλοδαπών στην Αμυγδαλέζα, στις 2χιλ άτομα, μέχρι το τέλος του 2013, σκοπεύει η Αστυνομία. Αποδεικνύοντας ότι τα περί μείωσης του αριθμού τους, λόγω επαναπατρισμού, ήταν αστειότητες, η Αστυνομία αύξησε, σταδιακά, τον αριθμό των κρατουμένων, από 200 τον Απρίλιο του 2012, σε 1620, στο τέλος του 2012, όπως προκύπτει από επίσημο έγγραφό της προς το Συνήγορο του Πολίτη.

Ο τελευταίος, από την αυτοψία που πραγματοποίησε στα Κέντρα Κράτησης διαπιστώνει ότι οι χώροι είναι ακατάλληλοι και οι συνθήκες κράτησης θυμίζουν ιδιότυπες φυλακές, λόγω του μεγάλου αριθμού των κρατουμένων.
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι ο Συνήγορος του Πολίτη διαπιστώνει ότι η κράτηση δεν έχει την παραμικρή χρησιμότητα, καθώς, ενώ ο σκοπός των Κέντρων Κράτησης είναι να επαναπροωθήσουν τους αλλοδαπούς στις χώρες καταγωγής τους, τελικά, μόνο ο ένας στους τριάντα κρατουμένους επιστρέφει στη χώρα του. Αποδίδει, επίσης, τον μικρό αριθμό απελάσεων στην απροθυμία των χωρών από τους οποίους κατάγονται οι αλλοδαποί να τους ταυτοποιήσουν και να τους χορηγήσουν τα αναγκαία ταξιδιωτικά έγγραφα. 
Πρόβλημα, τέλος, διαπιστώνει ο Συνήγορος του Πολίτη στη διαδικασία χορήγησης πολιτικού ασύλου, που θα μπορούσε να αποσυμφορήσει τα Κέντρα Κράτησης και να νομιμοποιήσει μεγάλο αριθμό αλλοδαπών που προέρχονται από εμπόλεμες χώρες και δικαιούνται πολιτικού ασύλου.
Από τα παραπάνω, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Χώρα πληρώνουν, σε καιρό κρίσης, μεγάλα ποσά για τη λειτουργία των Κέντρων Κράτησης και η περιοχή των Αχαρνών υποβαθμίζεται, χωρίς το παραμικρό όφελος, που θα ήταν η αισθητή μείωση του αριθμού των παράνομων μεταναστών. 

Τα παιδία παίζει, με το Δήμο Αχαρνών…

To δημοσίευμα του ΒΗΜΑΤΟΣ, που ο Μιχάλης Βρεττός, περήφανος,
 διαδίδει στο διαδίκτυο..
.
Το πρόβλημα είναι ότι το παιδί δεν ξέρει τι του γίνεται. Ο λόγος για το Μιχάλη Βρεττό, που έχει πάρει σβάρνα τα κανάλια και τις εφημερίδες εκθέτοντας το Δήμο και τον εαυτό του. «Το βασικό πρόβλημα με την Αμυγδαλέζα είναι οι συνθήκες κράτησης, δηλαδή ότι δεν λειτουργεί ως Κέντρο Φιλοξενίας», είπε, μεταξύ άλλων, στο ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. 
Αυτό φυσικά, δεν είναι ψέμα. Όμως ο Μιχάλης Βρεττός δεν είναι εκπρόσωπος του Συνήγορου του Πολίτη, ή της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες. Είναι Αντιδήμαρχος του Δήμου Αχαρνών. Και για τον Αντιδήμαρχο Αχαρνών το βασικό είναι ότι μια ακόμα οχλούσα χρήση, δηλαδή ένα κολαστήριο ψυχών προστέθηκε στις δεκάδες χρήσεις, με τις οποίες, χρόνια τώρα, τον φιλοδωρεί η Πολιτεία και μάλιστα χωρίς το παραμικρό ανταποδοτικό όφελος. 
Αυτό όφειλε να πει ο Μιχάλης Βρεττός. Αλλά για να πετύχει τη δημοσίευση της πολυπόθητης φωτογραφίας είπε αυτά που ήθελε η εφημερίδα. Ή της έδωσε το δικαίωμα να επιλέξει, από τις δηλώσεις που έκανε…
Τα παιδία παίζει, λέει το αρχαίο γνωμικό. Αλλά το παιγνίδι είναι πολλές φορές, επικίνδυνο. Και στην προκειμένη περίπτωση το παιγνίδι του Μιχάλη Βρεττού με τα MEDIA αποδείχθηκε επιζήμιο για το Δήμο Αχαρνών. 
Κι ας καμαρώνει το παιδί… 

Το καζίνο έχει τη δική του ιστορία…

Η είδηση ότι η εταιρία που διαχειρίζεται το Καζίνο Πάρνηθας ζήτησε από την Υπουργό Τουρισμού, Όλγα Κεφαλογιάννη, τη μετεγκατάστασή του, εκτός από τις οικονομικές επιπτώσεις, ξύπνησε μνήμες στους κατοίκους της περιοχής, αφού το Ξενοδοχείο, το Καζίνο και το Τελεφερίκ αποτελούν κομμάτι της ιστορίας του τόπου.
Το Μον Παρνές αποτέλεσε τυπικό δείγμα μοντέρνας Ελληνικής Αρχιτεκτονικής κι απέκτησε φανατικούς φίλους, αλλά και πολέμιους. Στις φωτό δύο εξωτερικές απόψεις του κτιριακού συγκροτήματος, η κεντρική είσοδος και το Υδραίικο σαλόνι
Η έμπνευση της δημιουργίας του Mont Parnes, που στα γαλλικά σημαίνει Βουνό Πάρνηθα, αποδίδεται στον Κωνσταντίνο Καραμανλή τον πρεσβύτερο. Την πενταετία 1956-1960 οι κυβερνήσεις Καραμανλή εκπόνησαν ένα πλάνο για την ανάπτυξη των τουριστικών υποδομών της χώρας και το Μον Παρνές θα λειτουργούσε ως ατμομηχανή της ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας. Για την επιλογή της τοποθεσίας του νέου ξενοδοχείου κρίθηκε ότι η γειτνίασή του με την πρωτεύουσα θα εξασφάλιζε πελατεία τέτοια, που θα μπορούσε να το καταστήσει πυρήνα ενός ευρύτερου κέντρου ορεινών δραστηριοτήτων στο βουνό της Αττικής. 
Το νέο ξενοδοχείο θα καταλάμβανε επιφάνεια οκτώ στρεμμάτων στη θέση Μαυροβούνι της Πάρνηθας και σε υψόμετρο 1.078 μέτρων. Περιβαλλόταν από δάσος 850 στρεμμάτων και προβλεπόταν εκτός της ξενοδοχειακής μονάδας η κατασκευή μπανγκαλόους, εστιατορίων, ενός μικρού θεάτρου και αθλητικών εγκαταστάσεων. Είχε εκτιμηθεί ότι σε πλήρη ανάπτυξη, το Μον Παρνές θα φιλοξενούσε 3.000 άτομα το καλοκαίρι και 1.500 το χειμώνα. Μια εκτίμηση που διαψεύστηκε πανηγυρικά. 
Η ανάθεση της μελέτης της κυρίως ξενοδοχειακής μονάδας ανατέθηκε στον διακεκριμένο Έλληνα αρχιτέκτονα Παύλο Μυλωνά (1915-2005) την άνοιξη του 1958 και στα τέλη του 1959 είχε αρχίσει ήδη να προβάλλει ο όγκος της οικοδομής. Το έργο από την πρώτη στιγμή απέκτησε ένθερμους υποστηρικτές και φανατικούς πολέμιους. Οι μεν το χαρακτήριζαν «μεγαλειώδες» («ίσως η υπερμοντέρνα εξωτερική όψις του, το κάνει να μοιάζει με αεριωθούμενο έτοιμο για απογείωση» έγραψε ένας δημοσιογράφος), οι δε «έκτρωμα». 
Το θέμα απέκτησε και ιδεολογική διάσταση, με την Αριστερά να κάνει λόγο «για παράδεισο των καρχαριών του πλούτου» και «παλάτι, που το 'χτισε ο Καραμανλής με το αίμα του λαού». Έντονες ήταν οι αντιδράσεις λόγω της επιλογής του χώρου (εθνικός δρυμός) όσο και για το κόστος αφού στοίχισε 100 εκατομμύρια δραχμές στο Ελληνικό Δημόσιο από τα 25 εκατομμύρια δραχμές του προϋπολογισμού, σε μια περίοδο πολύ δύσκολη για το λαό. 
Την κορδέλα των εγκαινίων έκοψε στις 17 Ιουνίου 1961, ο τότε Υπουργός και μετέπειτα Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τσάτσος, παρουσία του Πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος διακρίνεται να συνομιλεί με την εκδότρια της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, Ελένη Βλάχου.
Την ευλογία του είχε δώσει ο Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος Ιάκωβος
Τα εγκαίνια έγιναν στις 17 Ιουνίου 1961 με ιδιαίτερη λαμπρότητα και χλιδή. Ήταν το κοσμικό γεγονός της χρονιάς και ο αριθμός των προσκεκλημένων ξεπέρασαν τους 700. Μεταξύ αυτών, ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Υπουργός Προεδρίας Κωνσταντίνος Τσάτσος, που έκοψε την κορδέλα των εγκαινίων, ο αρχηγός της ελάσσονος αντιπολίτευσης Σοφοκλής Βενιζέλος, οι ακαδημαϊκοί Ηλίας Βενέζης, Σπύρος Μελάς και Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος και πολλοί ξένοι επίσημοι.
Ιδιαίτερη λάμψη με την παρουσία τους έδωσαν οι διεθνούς φήμης ηθοποιοί Κουρτ Γιούργκενς, Αμεντέο Νατσάρι και Μισελίν Πρελ, ενώ το παρών έδωσαν δημοσιογράφοι από τα μεγαλύτερα έντυπα του κόσμου. Τους προσκεκλημένους διασκέδασε μέχρι πρωίας ο γαλλοαιγύπτιος τραγουδιστής Μπομπ Αζάμ, τον οποίο συνόδευε η ορχήστρα του συνθέτη Γεράσιμου Λαβράνου. Ο πολύς κόσμος το γνώρισε μέσα από τις ασπρόμαυρες ταινίες «Ο εμίρης και ο κακομοίρης» (1964) και «Υιέ μου… υιέ μου» (1965).
Τη σφραγίδα τους στους τοίχους του Μον Παρνές άφησαν σπουδαίοι ζωγράφοι, όπως οι Μόραλης, Τσαρούχης, Τάσσος, Κατράκη, Βασιλείου κά
Τα δύσκολα για το ξενοδοχείο ξεκίνησαν από την επόμενη μέρα. Το Μον Παρνές δεν κέρδισε την εκτίμηση και την προτίμηση των πλούσιων πελατών στους οποίους κυρίως απευθύνονταν και γρήγορα έγινε βαρίδι για τον ΕΟΤ. Το 1963 το ξενοδοχείο έφθασε να έχει λιγότερους πελάτες από ότι προσωπικό. Έτσι, διακόπηκε η χειμερινή του λειτουργία από τη σεζόν 1963-1964 και άνοιγε μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες ως τόπος φυγής και απομόνωσης ζευγαριών της τότε νεόπλουτης αθηναϊκής κοινωνίας. Στα μέσα του 1965 εγκαταλείπεται από την ανάδοχο εταιρεία ξένων συμφερόντων που είχε την εκμετάλλευση του και στη συνέχεια το 1966 και από τον Ε.Ο.Τ.
ΕΠΑΝΩ ΑΡΙΣΤΕΡΑ  ο επιχειρηματίας Φρίξος Δημητρίου που διαχειρίστηκε το Καζίνο στη δεύτερη φάση της ιστορίας του και ΕΠΑΝΩ ΔΕΞΙΑ, ο διεθνούς φήμης ηθοποιός Ομάρ Σαρίφ ήταν ένας από τους VIP επισκέπτες του Καζίνο (Μάρτιος 1973). Εν τω μεταξύ από το 1972 είχε αρχίσει να λειτουργεί το τελεφερίκ
Με την άνοδο της χούντας το 1967 σημειώθηκαν ραγδαίες αλλαγές στη λειτουργία του. Ο γενικός γραμματέας Τουρισμού Κωνσταντίνος Μπαλόπουλος ζήτησε από το Απόστολο Δοξιάδη του ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρετανία» να αναλάβει τη διαχείριση και του Μον Παρνές. Ο επιχειρηματίας διηύθυνε το ξενοδοχείο για μια θερινή περίοδο, χωρίς όμως να σημειωθεί καμιά αξιοσημείωτη αλλαγή και τότε δρομολογήθηκε η απόφαση για τη μετατροπή του σε Καζίνο. Μέχρι τότε, καζίνα στην Ελλάδα υπήρχαν μόνο σε περιοχές με μεγάλη προσέλευση τουριστών, όπως η Κέρκυρα και η Ρόδος, και λειτουργούσαν έχοντας ως πελάτες κυρίως τουρίστες, ενώ το καζίνο της Πάρνηθας θα απευθυνόταν αποκλειστικά στην αθηναϊκή κοινωνία, αποσκοπώντας να δημιουργήσει μια ντόπια πελατεία. 
Το 1969 το συγκρότημα του Μον Παρνές παραχωρήθηκε στον κύπριο επιχειρηματία Φρίξο Δημητρίου, ο οποίος εκείνη την περίοδο διαπραγματευόταν με τον Αριστοτέλη Ωνάση για την αγορά του μεριδίου του στο Καζίνο του Μόντε Κάρλο και με τον Σάχη της Περσίας για τη δημιουργία Καζίνο στην Κασπία. Ο Δημητρίου παρέλαβε ένα σχεδόν εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο. Προχώρησε σε εκτεταμένες ανακατασκευές και επεμβάσεις, αλλοιώνοντας το αρχικό σχέδιο του Μυλωνά, που αποτελούσε χαρακτηριστικό δείγμα του ελληνικού μοντερνισμού. 
Η λειτουργία του καζίνο ξεκίνησε στις 5 Φεβρουαρίου του 1971 και στα εγκαίνιά του 500 αυτοκίνητα ανέβηκαν στον δρόμο της Πάρνηθας, μεταφέροντας πάνω από 2.000 Αθηναίους. Για τους τζογαδόρους της πρωτεύουσας η φράση «πάμε στο βουνό» απέκτησε νέο νόημα και σήμαινε «Πάμε στο Καζίνο». Για να εισέλθει κάποιος στον «ναό του τζόγου» χρειαζόταν η επίδειξη της φορολογικής του δήλωσης, ενώ η είσοδος ήταν απαγορευμένη για τους δημοσίους υπαλλήλους. Το 1972 η πρόσβαση στο Καζίνο έγινε ακόμη ευκολότερη με την κατασκευή και λειτουργία του τελεφερίκ, ενώ το 1974 το Μον Παρνές έπαψε να παρέχει ξενοδοχειακές υπηρεσίες και επικεντρώθηκε μόνο στη λειτουργία του καζίνο.
Το 1984 ο Φρίξος Δημητρίου κηρύχθηκε έκπτωτος και το Καζίνο πέρασε στον ΕΟΤ. Νέα εγκαίνια παρουσία του Υπουργού Τουρισμού, Νίκου Σκουλά, στις 3 Μαΐου 1984
Με τον άνεμο της «Αλλαγής» να φυσά στην Ελλάδα, το Μον Παρνές πέρασε και πάλι στη διαχείριση του ΕΟΤ το 1984, καθώς ο όμιλος Δημητρίου κηρύχθηκε έκπτωτος. Δέκα χρόνια αργότερα, με κυβέρνηση πάλι του Ανδρέα Παπανδρέου ξεκινά η αντίστροφη μέτρηση για την ιδιωτικοποίησή του με το νόμο 2206/94. Το 1995 το κέντρο βάρους του τζόγου μετακινήθηκε από το βουνό στην παραλία, με την ίδρυση Καζίνο στο Λουτράκι και το Μον Παρνές έχασε την αίγλη του. 
Από το 2003 το Καζίνο της Πάρνηθας περιήλθε στην αμερικανική Hyatt Regency, ενώ μεγάλο μέρος του κτιριακού συγκροτήματος κηρύχθηκε διατηρητέο μνημείο. Το Σεπτέμβρη του 1999 ο σεισμός προκάλεσε την κατάρρευση του νυχτερινού κέντρου διασκέδασης, την αχρήστευση της ανατολικής πτέρυγας και σημαντικές βλάβες στις υπόλοιπες πτέρυγες. Μετά την κατεδάφιση τμημάτων και επισκευές επαναλειτούργησε μετά από 2 μήνες περίπου. 
Προκειμένου να αναβαθμιστεί, να ανακατασκευαστεί το συγκρότημα ψηφίστηκε ο νόμος 3139 που ιδιωτικοποιούσε την κερδοφόρα αυτή επιχείρηση, αφήνοντας όμως πολλά παράθυρα για να μην γίνει μέχρι σήμερα τίποτε ουσιαστικό στο κτίριο. 
Οι παρεμβάσεις προσθήκες και επεκτάσεις που έγιναν εσωτερικά δεν θυμίζουν σε τίποτε το «νεότερο μνημείο» αφού όλοι οι χώροι, Εστιατόριο, Καφετερία, Υδραίικο, Σαλόνια κ.λ.π, θυσιάστηκαν στο βωμό της αύξησης των τυχερών παιγνίων και άλλοι εγκαταλείφθηκαν. 
Το 2010 το Υπουργείο Πολιτισμού ανέτρεψε την απόφαση αυτή και αποφάσισε την κατεδάφιση του ξενοδοχείου, για να κτιστεί ένα νέο στη θέση του.
Από την τελευταία φάση της λειτουργίας του Καζίνο, κατά την οποία ανακαινίστηκαν οι χώροι των παιγνιδιών και το τελεφερίκ και δημιουργήθηκε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και σύγχρονος χώρος στάθμευσης στους πρόποδες της Πάρνηθας

Οικονομική καταστροφή για το Μενίδι η απομάκρυνση του Καζίνου

Η Λεωφόρος Πάρνηθος έχει ήδη ερημώσει κι αν φύγει το Καζίνο τα πράγματα θα γίνουν ακόμα χειρότερα
Το φόβο ότι η τυχόν απομάκρυνση του Καζίνου θα αποτελέσει τη χαριστική βολή για τις επιχειρήσεις εστίασης και ψυχαγωγίας που έχουν αναπτυχθεί στη Λεωφόρο Πάρνηθος εκφράζουν οι επαγγελματίες. Ο κίνδυνος είναι κάτι παραπάνω από βάσιμος, καθώς λόγω της οικονομικής κρίσης η «βαριά βιομηχανία» της ψυχαγωγίας, έχει ήδη πληγεί, καθώς σε πλήρη λειτουργία βρίσκονται μόνο οι μισές από τις επιχειρήσεις. Μαζί με τους επαγγελματίες, που αντιμετωπίζουν το φάσμα της οικονομικής καταστροφής, κινδυνεύει και ένας αριθμός θέσεων εργασίας, αρκετές από τις οποίες δεν είναι πλήρους απασχόλησης, αλλά στηρίζουν το εισόδημα κάποιων κατοίκων της περιοχής. 
Πολύ μεγάλο πλήγμα θα αποτελέσει η ενδεχόμενη απομάκρυνση του Καζίνου και για τους εργαζομένους σε αυτό, πολλοί από τους οποίους είναι κάτοικοι ή δημότες Αχαρνών. Αρκετοί μάλιστα από αυτούς θα αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο να χάσουν τη δουλειά τους, όπως προκύπτει, εμμέσως πλην σαφώς, από το έγγραφο του Καζίνου που θέτει στην Υπουργό Τουρισμού Όλγα Κεφαλογιάννη το θέμα απομάκρυνσής του από την Πάρνηθα. 
Τεράστια οικονομική ζημιά θα υποστεί και ο Δήμος Αχαρνών, ο οποίος στηρίζει ένα σημαντικό μέρος των εσόδων του στο θεσμοθετημένο φόρο παρεπιδημούντων που καταβάλει το καζίνο. Βέβαια από το 2008, που η οικονομική ύφεση έχει πλήξει δραματικά τον κλάδο των καζίνο, μειώθηκαν και τα έσοδα του Δήμου. Το 2008 ο κύκλος εργασιών του Καζίνου Πάρνηθας ανήλθε σε 193 εκατ. ευρώ ενώ το 2012 σε 99 εκατ. ευρώ. Για φέτος η πρόβλεψη είναι ότι θα διαμορφωθεί σε 93 εκατ. ευρώ παρουσιάζοντας πτώση κατά περίπου 53% σε σχέση με το 2008. Παρά ταύτα στο φετινό προϋπολογισμό του Δήμου Αχαρνών προβλέπονται έσοδα από το τέλος παρεπιδημούντων ύψους 2,3 εκατ. ευρώ, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου θα προκύψει από το Καζίνο. Σημαντικό ποσόν από τέλη και προσαυξήσεις παρελθόντων ετών διεκδικεί και δικαστικά ο Δήμος και μάλιστα από την θητεία του Σπύρου Στριφτού, επί της οποίας θεσμοθετήθηκαν τα έσοδα από το Καζίνο.
Πάντως, μέχρι στιγμής, ο Δήμος Αχαρνών δεν έχει πάρει, επισήμως, θέση επί του θέματος, χωρίς να γνωρίζει κανείς, αν η σιωπή του οφείλεται στην καλοκαιρινή ραστώνη ή σε λόγους τακτικής. Το πιθανότερο είναι ότι έχει ρίξει όλο του το βάρος στις «Νύχτες Πολιτισμού», που οργανώνει από τις 26 Αυγούστου. Και ότι για τα άλλα θέματα «Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά»…
Ιδού, για του λόγου το αληθές και η σχετική εγγραφή στο σκέλος των εσόδων του προϋπολογισμού του Δήμου:

Συνελήφθη 56χρονος για τη φωτιά στο Κατσιμίδι

Συνελήφθη το πρωί του Σαββάτου, 17 Αυγούστου και οδηγήθηκε στον Εισαγγελέα, 56χρονος που θεωρείται υπεύθυνος για την πυρκαγιά, η οποία ξέσπασε, το απόγευμα της Παρασκεής, 16 Αυγούστου, στο Κατσιμίδι της Πάρνηθας. Η πυρκαγιά ξεκίνησε από την παλιά αμερικανική βάση και τέθηκε γρήγορα υπό έλεγχο, χάρη στις συντονισμένες ενέργειες των εναέριων και επίγειων δυνάμεων πυρόσβεσης





Φεύγει το καζίνο από την Πάρνηθα;

Αίτημα για μετακίνηση του καζίνο Πάρνηθας, υπέβαλε, σύμφωνα με δημοσίευμα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, στην Υπουργό Όλγα Κεφαλογιάννη η ιδιοκτήτρια εταιρία Athens Resort Casino. Το δημοσίευμα ΚΛΙΚ ΕΔΩ έχει ως εξής:

Από τα ορεινά στα πεδινά το καζίνο Πάρνηθας. Λόγους βιωσιμότητας επικαλείται η ιδιοκτήτρια εταιρεία Athens Resort Casino.
Του Στάθη Κουσουνή 

Γραπτό αίτημα για τη μετεγκατάσταση του καζίνο της Πάρνηθας σε θέση εκτός των ορίων του Δήμου Αθηναίων -που υφίστατο ως πρόβλεψη σε Νόμο του 1994 και καταργήθηκε το 2003- δέχθηκε η υπουργός Τουρισμού Ολγα Κεφαλογιάννη από την ιδιοκτήτρια εταιρεία της επιχείρησης σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ».
Στο σκεπτικό του αιτήματος αναφέρονται πέντε λόγοι για να γίνει δεκτή η μεταφορά του καζίνο και επισημαίνεται ότι η παραμονή του στη Πάρνηθα δεν εξυπηρετεί καμία ανάγκη αλλά αντιθέτως επιφέρει ζημία στο ελληνικό Δημόσιο, οδηγεί την επιχείρηση σε μαρασμό, σε απώλεια εκατοντάδων θέσεων απασχόλησης και σε επιβάρυνση του φυσικού περιβάλλοντος.
Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι στο αίτημα σημειώνεται πως η χωροθέτηση του καζίνο στην Πάρνηθα -το οποίο λειτουργεί από το 1971- έγινε κάτω από το καθεστώς μιας αυστηρά ελεγχόμενης λειτουργίας καζίνο η οποία είχε ως κύριο στόχο την προσέλκυση εισερχόμενου τουρισμού και λειτουργούσε αποτρεπτικά στην πρόσβαση σε Ελληνες πολίτες πλην αυτών οι οποίοι διέθεταν υψηλά εισοδήματα. Από το 1994 όμως ήρθησαν οι περιορισμοί που απαγόρευαν ή απέτρεπαν την πρόσβαση των Ελλήνων στα καζίνο. Παράλληλα, υπογραμμίζεται ότι ο αριθμός των ξένων που επισκέπτονται το καζίνο είναι πρακτικά ανύπαρκτος οι δε ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις έκλεισαν προ πολλών ετών. Επιπλέον, τονίζεται ότι από το 2008 η οικονομική ύφεση έχει πλήξει δραματικά τον κλάδο των καζίνο. Το 2008 ο κύκλος εργασιών τη εταιρείας ανήλθε σε 193 εκατ. ευρώ ενώ το 2012 σε 99 εκατ. ευρώ. Για φέτος η πρόβλεψη είναι ότι θα διαμορφωθεί σε 93 εκατ. ευρώ παρουσιάζοντας πτώση κατά περίπου 53% σε σχέση με το 2008.
Κατά την εταιρεία η δημιουργία νέων σύγχρονων εγκαταστάσεων σε νέα θέση που θα συμφωνηθεί με το ελληνικό Δημόσιο θα συμβάλλει στην επισκεψιμότητα και επομένως στην αύξηση του κύκλου εργασιών αλλά και στην υπεραξία του 49% του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας που ανήκει στο Δημόσιο και προτίθεται να αξιοποιήσει το ΤΑΙΠΕΔ. Επιπροσθέτως, στο αίτημα προβλέπεται ότι η εισαγωγή στην αγορά 35.000 νέων ηλεκτρονικών παιχνιδιών από τον ΟΠΑΠ θα επιφέρει ένα τεράστιο πλήγμα για τα καζίνο.
Επίσης, σημειώνεται ότι η συνέχιση της λειτουργίας του καζίνο στην Πάρνηθα δημιουργεί σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις στον ορεινό όγκο και στον Εθνικό Δρυμό. Στο πλαίσιο αυτό προτείνεται, εφόσον εγκριθεί το αίτημα μετεγκατάστασης της επιχείρησης, το σύνολο των εγκαταστάσεων στην Πάρνηθα και του πρώην ξενοδοχείου Ξενία να παραχωρηθεί στον Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας ή σε οποιονδήποτε άλλο κρατικό φορέα για την αξιοποίηση τους ή μετασκευή τους σε χώρο πληροφόρησης, περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και έρευνας.
Το σχετικό αίτημα πέραν της υπουργού Τουρισμού κοινοποιείται στη Διεύθυνση Εποπτείας Καζίνο και στην Επιτροπή Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων. Η εταιρεία Athens Resort Casino A.E. κατέχει το 51% των μετοχών της Ελληνικό Καζίνο Πάρνηθας Α.Ε. και το ελληνικό Δημόσιο μέσω της Εταιρείας Ακινήτων του Δημοσίου είναι κάτοχος του 49%. Η εταιρεία υπογραμμίζει ότι απασχολεί σήμερα 1.050 εργαζομένους. Από το 2003 έως σήμερα, υποστηρίζει, ότι έχει πραγματοποιήσει επενδύσεις 140 εκατ. ευρώ και ότι από τις 15 Μαΐου 2003 τα εισπραχθέντα έσοδα του ελληνικού Δημοσίου από τη λειτουργία του καζίνο ανέρχονται σε περίπου 1 δισ. ευρώ ή δε ΕΤΑΔ έχει εισπράξει μερίσματα ύψους 90 εκατ. ευρώ. Να σημειωθεί ότι επί πολλά χρόνια αναπτύσσονταν σενάρια και φημολογίες περί καθόδου του καζίνο από το βουνό στην πρωτεύουσα οι οποίες όπως αποδείχθηκε δεν είχαν βάση. Η παραπάνω αναφορά είναι η πρώτη πραγματική εξέλιξη προς αυτή την κατεύθυνση.

Λαμπρή γιορτή για την Παναγιά στις Αχαρνές



Με τη λιτάνευση της Ιερής Εικόνας, που πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τετάρτης, 14 Αυγούστου κορυφώθηκαν οι εορταστικές εκδηλώσεις για την πανήγυρη του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Αχαρνών. Στον Μεγάλο Πανηγυρικό Εσπερινό που προηγήθηκε, χωροστάτησε ο Μητροπολίτης Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως Αθηναγόρας. Από πλευράς της Δημοτικής Αρχής παρευρέθηκαν ο Δήμαρχος Σωτήρης Ντούρος, ο Αντιδήμαρχος Μιχάλης Βρεττός και ο Δημοτικός Σύμβουλος Γιάννης Κατσανδρής.

Μιχάλης Βρεττός: Ένα τηλεοπτικό αστέρι γεννιέται…

ΑΡΙΣΤΕΡΑ, Ο Μιχάλης Βρεττός στο πλατώ του CONTRA και ΔΕΞΙΑ στο ZOUGLA.GR
Η ανάδειξη του Αντιδήμαρχου Μιχάλη Βρεττού, σε τηλεοπτικό αστέρα ήταν μια από τις παράπλευρες συνέπειες της εξέγερσης των κρατουμένων στη Αμυγδαλέζα. Ο φέρελπις νέος πήρε, στην κυριολεξία σβάρνα τα κανάλια, εκθέτοντας το δράμα του Δήμου Αχαρνών, που ως ανυποψίαστη κορασίδα «βιάστηκε», κατ’ εξακολούθησιν, από την Πολιτεία. Την ίδια στιγμή τα πρόσωπα του στενού του περιβάλλοντος προανήγγειλαν τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις, προτρέποντας φίλους και γνωστούς να τον απολαύσουν στα τηλεοπτικά πλατώ. 
Μπορεί ο Μιχάλης Βρεττός να μην μπόρεσε, ως Αντιδήμαρχος, να κάνει πράγματα. Αλλά, έστω  στο τέλος της θητείας του, έδειξε ότι μπορεί να κάνει τηλεοπτική καριέρα. 
Για να μην πάει χαμένο το έμφυτο χιούμορ που διαθέτει το παιδί…

Είναι αργά για δάκρυα Μιχάλη Βρεττέ…

MΙΧΑΛΗΣ ΒΡΕΤΤΟΣ
Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστος ο τρόπος με τον οποίο διαστρεβλώνει την πραγματικότητα η σημερινή Διοίκηση του Δήμου Αχαρνών. Με πόση επιτηδειότητα κάνει το άσπρο-μαύρο κι εν συνεχεία το διασπείρει στο face book, με σκοπό να παραπλανήσει την κοινή γνώμη…
Αυτό ακριβώς συνέβη και με την εξέγερση των κρατουμένων στο Κέντρο Κράτησης της Αμυγδαλέζας. Η Δημοτική Αρχή, που πριν από δεκαπέντε μήνες είχε χαρακτηρίσει ακραίους τους ανθρώπους οι οποίοι συνέχιζαν τις κινητοποιήσεις για την αποτροπή της εγκατάστασης του Κέντρου Κράτησης, «κρύφτηκε» πίσω από έναν, εκ προοιμίου ανώφελο, δικαστικό αγώνα κι έκτοτε ούτε φωνή ούτε ακρόαση…
Με περισσό όμως θράσος, όταν το θέμα ήρθε στην επικαιρότητα, όχι μόνο δεν θεώρησε αναγκαίο να κάνει την αυτοκριτική της, αλλά άρχισε, ανερυθρίαστα, να θεωρητικολογεί, μιλώντας για «πάγιες» θέσεις και για ανθρώπινα δικαιώματα…
«Πως περίμενε κανείς να αντιδράσουν αυτοί οι άνθρωποι, όταν οι συνθήκες στις οποίες ζουν είναι απαράδεκτες. Απορώ πως το Γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα έπειτα από τις επισκέψεις του στα κελιά της Αμυγδαλέζας έδινε την έγκρισή του για εγκατάσταση των λαθρομεταναστών, στη Σχολή Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας. Ας αναλάβουν επιτέλους την ευθύνη τους τα αρμόδια Υπουργεία κι ας δρομολογήσουν την απομάκρυνσή τους από την πόλη μας. Υπάρχει έστω και ένας που να πιστεύει ότι μπορεί να υπάρξει τέτοια χρήση εντός κατοικημένης περιοχής;» έγραψε στο facebook ο Αντιδήμαρχος Μιχάλης Βρεττός ΚΛΙΚ ΕΔΩ, που, τον Αύγουστο, βρήκε την ευκαιρία να δημαρχεύσει, εκμεταλλευόμενος τις διακοπές του Δημάρχου…
Και διέρρηξε τα ιμάτιά του, όταν κάποια φίλη του επεσήμανε τις ευθύνες του Δήμου, ρίχνοντας το φταίξιμο «ψηλά» και μάλιστα δε δίστασε να κατηγορήσει τους δημότες, για έλλειψη …συμπαράστασης: 
«Είναι δυνατόν να ρίχνεις τις ευθύνες στο Δήμο; Το πρόβλημα έχει δημιουργηθεί από "ψηλά". Προσπαθήσαμε τότε με όλες μας τις δυνάμεις να το αποτρέψουμε. Το ξεχνάς; Επίσης να μην λησμονούμε ότι ο Δήμος, δεν είναι ένα ξεχωριστό κομμάτι της κοινωνίας. Άρα έχει ανάγκη τη συμπαράσταση των δημοτών, που δυστυχώς εκείνες τις μέρες απουσίαζε. Επαναλαμβάνω όμως, γιατί εμείς δεν έχουνε τίποτα να χωρίσουμε, πως το πρόβλημα έχει δημιουργηθεί από "ψηλά"», έγραψε, πάλι, ο Αντιδήμαρχος...
Και συνεχίζει να θεωρητικολογεί, παρουσιάζοντας τις θέσεις της Δημοτικής Αρχής στο θέμα του Κέντρου Κράτησης:
«Επιμένουμε στη στάση που είχαμε από την πρώτη στιγμή- Κανένα στρατόπεδο κράτησης λαθρομεταναστών στο δήμο μας.. Απαράδεκτο οι φυλακές μέσα στη Σχολή Αξιωματικών της ελληνικής Αστυνομίας».
Λες και το ερώτημα είναι αν συμφωνεί ο Δήμος Αχαρνών με τη δημιουργία του Στρατοπέδου κι όχι τι μέτρα έπρεπε να λάβει για να αναγκάσει την Πολιτεία να πάρει πίσω την απόφασή της…
Πέρσι, που το θέμα έκαιγε, καθώς πλησίαζαν οι κρίσιμες εκλογές του Μάη. 
Γιατί τώρα είναι πολύ αργά για δάκρυα, Μιχάλη…

Βραδυβλεγής βόμβα το Κέντρο Κράτησης της Αμυγδαλέζας

ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΕΟΝΤΑΚΙΑΝΑΚΟΣ
TOY ΙΩΑΝΝΗ ΛΕΟΝΤΑΚΙΑΝΑΚΟΥ

            Κανείς, εκτιμώ, δεν επιθυμεί να είναι μάντης δυσάρεστων καταστάσεων. Όμως, δυστυχώς, η πραγματοποίηση γεγονότων, που είχα προβλέψει, επιβεβαιώνεται.
            Όταν ο κος Χρυσοχοΐδης ανακοίνωσε την ίδρυση του πρώτου κέντρου «προσωρινής κλειστής φιλοξενίας» στην Αμυγδαλέζα, ήμουν από τους πρώτους, που έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου. Τόσο με την παρέμβασή μου στην συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Αχαρνών, όσο και με άρθρα μου στις τοπικές εφημερίδες είχα τονίσει ότι η απόφαση για τη δημιουργία τέτοιου κέντρου εντός του αστικού κορμού της πόλης των Αχαρνών είναι μια βραδυφλεγής βόμβα στα θεμέλια του δήμου μας.
            Και πως να μην είναι;
            - Όταν για τελείως επικοινωνιακής φύσεως μικροπολιτική ανακοινώθηκε η δημιουργία του κέντρου εντός του στρατοπέδου στην Αμυγδαλέζα, όπου βρίσκονται οι εγκαταστάσεις των σχολών και κάποιες βοηθητικές υπηρεσίες της ελληνικής αστυνομίας. Δηλαδή, σε περίπτωση εξέγερσης να υπάρχει ένας ικανός αριθμός πιθανών ομήρων, και να υπάρχουν όπλα και πυρομαχικά τα οποία θα μπορούσαν να πέσουν στα χέρια των εξεγερμένων.
            - Όταν για τη στέγαση των «φιλοξενουμένων» χρησιμοποιήθηκαν κοντέινερ (απόθεμα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες) και με χρηματοδότηση για τη λοιπή υποδομή και τη λειτουργία του κέντρου από τους «κουτόφραγκους». Με αρχή 150 μετανάστες και στόχο τους 800 αλλά με τις «ευχές» του σημερινού υπουργού δημόσιας τάξης κ. Δένδια να έχουν φτάσει τους 1650 και να ελπίζουν να στεγάσουν πολύ περισσότερους. Δηλαδή, ένα κολαστήριο ψυχών με θερμοκρασίες εντός κοντέινερ που πιθανότατα ξεπερνούν και τους 50ο Κ. το καλοκαίρι, με πολλούς από τους κρατουμένους να είναι φορείς μολυσματικών ασθενειών, που με αγώνες ο δυτικός κόσμος είχε κατορθώσει να δαμάσει, με κουλτούρα κοινωνίας τους στην οποία η ανθρώπινη ζωή (άνδρες) αξίζει λιγότερο και από την κατσίκα στην αυλή τους (για τις γυναίκες δε ακόμη λιγότερο), και τους οποίους τους φέρνουμε στα όριά τους, ώστε να υπάρχει ο κίνδυνος μιας ανεξέλεγκτης έκρηξης βίας.
            - Όταν οι εγκαταστάσεις αυτές βρίσκονται εντός του αστικού κορμού των Αχαρνών με γειτονιές κυρίως της εργατικής και μικροαστικής τάξης στις τρεις πλευρές του στρατοπέδου (ανατολικά, δυτικά και νότια), όπου σε πολλά σπίτια οι γονείς λείπουν στις εργασίες τους και ηλικιωμένοι παππούδες προσέχουν τα ανήλικα εγγόνια. Δηλαδή, απροστάτευτοι πολίτες στο έλεος κάποιων πιθανών δραπετών από το κέντρο.
            - Όταν οι εγκαταστάσεις αυτές βόρεια συνορεύουν με το υπόλοιπο κτήμα της Αμυγδαλέζας και μέσω αυτού με το βουνό της Πάρνηθας. Δηλαδή τον μοναδικό δρυμό της Αττικής να αποτελεί  ένα καταφύγιο, αλλά και πιθανό θύμα μιας τυχαίας ή και εσκεμμένης πυρκαϊας για κάθε δραπέτη του κέντρου.
            «ΠΡΟΣΟΧΗ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΧΩΡΟΥ ΦΥΛΑΞΗΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΤΗΝ ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΒΡΑΔΥΦΛΕΓΗΣ ΒΟΜΒΑ ΣΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΧΑΡΝΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ. Ο ΔΗΜΟΣ ΜΑΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΧΩΡΟΣ ΔΙΑΡΡΗΞΗΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΙΣΤΟΥ ΜΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΚΡΗΞΗ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΩΝ ΣΥΝΕΠΕΙΩΝ.» Με τα λόγια αυτά είχα τερματίσει την πρώτη ανοιχτή επιστολή μου για το θέμα. Μια κραυγή αγωνίας, αλλά και προειδοποίηση.
            Το βράδυ του Σαββάτου, 10 Αυγούστου, σημειώθηκαν οι πρώτες εκρήξεις: εξέγερση των κρατουμένων, φωτιές, καταστροφές, τραυματισμοί αστυνομικών, αποδράσεις μεταναστών. Ευτυχώς, έλειπαν και οι μαθητές των σχολών, λόγω καλοκαιρινών αδειών. Τι θα γίνει όμως σε μια μελλοντική εξέγερση, πιο καλά σχεδιασμένη, οργανωμένη και εκτελεσμένη, μαθημένη από τα θετικά αλλά και λάθη της πρώτης. Θα θρηνήσουμε θύματα;  Θα κάψουν το δάσος και τη πόλη;
            Η Πολιτεία πρέπει να ξανασκεφτεί και να ανασχεδιάσει τους χώρους εγκατάστασης, αλλά και τη λειτουργία των κέντρων «προσωρινής κλειστής φιλοξενίας» λαθρομεταναστών. Υπάρχουν πολλοί ικανοί και άξιοι εμπειρογνώμονες, που μπορούν να προσφέρουν τις γνώσεις και την εμπειρία τους πάνω σε αυτό το θέμα. Επιπρόσθετα, οι δημοτικοί άρχοντες με ομοψυχία να ενσκύψουν στο πρόβλημα και να θέσουν τον κάθε υπεύθυνο (υπουργούς, αρχηγό της αστυνομίας, διοικητή στρατοπέδου Αμυγδαλέζας, κλπ) απέναντι στις ευθύνες του για οποιαδήποτε επίπτωση τόσο στην υγεία, στην ζωή, αλλά και στην περιουσία των κατοίκων της πόλης μας.

Ο Ιωάννης Λεοντακιανάκος είναι Υποναύαρχος (ε.α) του Πολεμικού Ναυτικού και κάτοικος Αχαρνών 

Τουρίστ Μενιδιάτ…

Ασιάτες "τουρίστες" περιμένουν να ανοίξει η Πύλη της Αμυγδαλέζας, για το κυριακάτικο επισκεπτήριο κρατουμένων...
Την Κυριακή, 16 Ιουνίου 2013, ο ΜΕΝΙΔΙΑΤΗΣ διαπίστωσε, ανεβαίνοντας τη Λεωφόρο Θρακομακεδόνων ότι, επιτέλους, οι τουρίστες ανακάλυψαν το Μενίδι. Ότι το περίφημο «τουρίστ Μενιδιάτ» έγινε πραγματικότητα, υπό την έννοια «τουρισμός στο Μενίδι».
Μια ομάδα μελαψών «τουριστών» που ανηφόριζε, με τα πόδια, από το φανάρι της Καραμανλή, σταμάτησε μπροστά στην Πύλη των εγκαταστάσεων της Ελληνικής Αστυνομίας. Πάνω από είκοσι άνθρωποι περίμεναν υπομονετικά, μέχρι να τους επιτραπεί η είσοδος. Ήταν συγγενείς «φιλοξενουμένων» στο Κέντρο Κράτησης της Αμυγδαλέζας…
Περίπου ένα μήνα πριν και συγκεκριμένα στις 18 Μαΐου, εκπρόσωποι κομμάτων και ανθρωπιστικών οργανώσεων κατήγγειλαν ως παράνομο το στρατόπεδο και στιγμάτιζαν τις συνθήκες κράτησης. Ο μόνος που έλαμψε δια της απουσίας του ήταν ο Δήμος Αχαρνών ΚΛΙΚ ΕΔΩ.
Ήταν εκείνος που ακριβώς ένα χρόνο πριν κατέθετε τα όπλα και συμβιβαζόταν με τη σκληρή πραγματικότητα των τετελεσμένων γεγονότων  ΚΛΙΚ ΕΔΩ, αποβλέποντας, ενδεχομένως και στα αντισταθμιστικά οφέλη που υποσχόταν, αφειδώς, λόγω της προεκλογικής περιόδου, ο Υπουργός «Προστασίας του Πολίτη» Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.  Και χρύσωσε το χάπι στους δημότες υποσχόμενος ότι θα ανατρέψει τα τετελεσμένα με δικαστικό αγώνα, τον οποίο ανέλαβε ο τότε σύμβουλος του Δημάρχου Σωτήρη Ντούρου και δικηγόρος Τάσος Οικονομόπουλος. Δεκαπέντε μήνες αργότερα δεν έχουμε μάθε τίποτα για την εξέλιξη αυτού του δικαστικού αγώνα και ακόμα μια οχλούσα υπερτοπική χρήση προστέθηκε σε αυτές που χρόνια τώρα υπομένουν, χωρίς το παραμικρό όφελος, οι Αχαρνές.
Όμως την ώρα που οι «τουρίστες» από την Ασία ανηφορίζουν για το κυριακάτικο επισκεπτήριο του Κέντρου Κράτησης, οι συνήθεις ρομαντικοί, που επιμένουν να οραματίζονται μια άλλη πόλη, ανελάμβαναν μια ακόμα πρωτοβουλία για να την κάνουν ευρύτερα γνωστή για τον πολιτισμό της κι όχι ως πίσω αυλή της Αττικής.
Η Ιστορική και Λαογραφική Εταιρία Αχαρνών (ΙΛΕΑ) αξιοποίησε τις επαφές της με το Σύλλογο Ελλήνων Ξεναγών και ξενάγησε στο Λαογραφικό Μουσείο Αχαρνών οργανωμένα γκρουπ εκδρομέων που επισκέφθηκαν, μέσω τουριστικών γραφείων, την ευρύτερη περιοχή.
Σκοπός της κίνησης αυτής ήταν η ανάδειξη του Πολιτιστικού πλούτου της περιοχής και η δημιουργία τουριστικής κίνησης, στις Αχαρνές και στην Πάρνηθα. Είναι, ίσως, η μοναδική ελπίδα για τη σωτηρία του Κέντρου ψυχαγωγίας στην Πάρνηθα, που από τότε που άρχισε η κρίση φυτοζωεί. Αλλά που να βρει κανείς άκρη όταν ο Δήμος γκρεμίζει με την ανικανότητά του, αυτά που με μόχθο χτίζουν οι πολιτιστικοί φορείς και οι πολίτες των Αχαρνών… 
Ο Γιώργος Φυτάς ξεναγεί τους εκδρομείς στο Λαογραφικό Μουσείο Αχαρνών
Δείτε το βίντεο της ξενάγησης των τουριστών, στο Λαογραφικό Μουσείο από τον Πρόεδρο της Λαογραφικής (ΙΛΕΑ), Γιώργο Φυτά:

Φτηνός αντιπερισπασμός Ντούρου για την Αμυγδαλέζα...

ΣΩΤΗΡΗΣ ΝΤΟΥΡΟΣ
Δεν ξέρουμε αν όντως έγιναν οι δηλώσεις του Δημάρχου Σωτήρη Ντούρου στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ, την Κυριακή, 11 Αυγούστου, όπως τις αλιεύσαμε από το διαδίκτυο ΚΛΙΚ ΕΔΩ. Αν όντως έγιναν, απλά αποτελούν έναν από τους συνηθισμένους αντιπερισπασμούς του Δημάρχου για να μετατοπίσει το θέμα της κουβέντας. 
Γιατί για κάθε κάτοικο του Δήμου Αχαρνών το βασικό ερώτημα είναι τι έκανε και τι κάνει ο Δήμαρχος για να απομακρύνει το στρατόπεδο της ντροπής. Όλα τα άλλα είναι άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε. Πρόκειται για μια τεχνική που πολύ καλά έμαθε ο Ντούρος στην ΚΥΠ, όπου υπηρέτησε πολλά χρόνια, πριν έρθει ως εθνοσωτήρας τεχνοκράτης Δήμαρχος στις Αχαρνές. 
Ιδού οι φερόμενες δηλώσεις του Δημάρχου στο Ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ, που, αν όντως έγιναν, καλό θα ήταν να τις συνόδευε με συγκεκριμένες καταγγελίες, για το ΠΟΙΟΙ και ΜΕ ΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΠΛΟΥΤΙΖΟΥΝ. Γιατί μας περνάει για κορόιδα. Και δεν έχει άδικο, από τη στιγμή που το αποδείξαμε, ψηφίζοντάς τον για Δήμαρχο…

O Δήμαρχος Μενιδίου προ μισής ώρας στο ραδιόφωνο του SKAI:
"H Aμυγδαλέζα και τα Κέντρα Κράτησης Μεταναστών είναι μια τεράστια μπίζνα με απευθείας αναθέσεις σε συγκεκριμένους ημέτερους προμηθευτές... Έχουν βρει μια μηχανή και ρημάζουν τα κονδύλια της Ε.Ε.... Ποιοι μετανάστες και ποια ασφάλεια πολιτών; Για 1600 κρατούμενους στην Αμυγδαλέζα η Ε.Ε. πληρώνει κάθε μέρα 120.000 ευρώ!!! 
Αν τα λεφτά, που έρχονται απ΄έξω, πήγαιναν στη διαβίωση των κρατουμένων μεταναστών, έπρεπε μέχρι και πισίνες να έχουν.... Αυτοί ζουν στα κοντέινερ, που έχουν μέσα 45 βαθμούς... εδώ βρήκαμε μια πατέντα πάλι, για να "χτίσουμε" τις βίλες "μας"..."

Μήπως, επίσης,  πρέπει να  καλέσει το Δήμαρχο ο Εισαγγελέας για να συγκεκριμενοποιήσει τις πολύ σοβαρές καταγγελίες που έκανε; Αν βέβαια τις έκανε...

Το κακόγουστο θέατρο του Ντούρου, για την Αμυγδαλέζα

Με τις "ηρωικές" τηλεοπτικές δηλώσεις στη συγκέντρωση της 29ης Απριλίου 2012,
 ο Σωτήρης Ντούρος έδωσε, οριστικά και αμετάκλητα,
τέλος στις κινητοποιήσεις, μεταφέροντας τον αγώνα στα δικαστήρια,
από τα οποία, ενάμιση χρόνο μετά, δεν έχουμε νέα... 
Στις αρχές Μαΐου 2012, ελάχιστες μέρες πριν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου, ο Δήμαρχος Αχαρνών έδινε τέλος στην οπερέτα του αγώνα κατά της εγκατάστασης Κέντρου Κράτησης στην Αμυγδαλέζα, με μια πύρινη ανακοίνωση κατά του Υπουργού Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Χαρακτήρισε, προς δημιουργίαν εντυπώσεων, τον Υπουργό «κύριο δεν πρόλαβα να διαβάσω (το μνημόνιο)» και για να χρυσώσει το χάπι στους δημότες των Αχαρνών που αντιδρούσαν στη δημιουργία του Κέντρου Κράτησης κήρυξε ανένδοτο νομικό αγώνα, για να ανατρέψει, δικαστικά, την απόφαση του Υπουργού ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Λίγες μέρες πριν είχε προκαλέσει γέλια μέχρι δακρύων, ένα «ηρωϊκό» εξώδικο προς την Ελληνική Αστυνομία, με την οποία ο Δήμος Αχαρνών την καλούσε και μάλιστα εντός πέντε ημερών να του γνωρίσει εγγράφως αν, αναγνωρίζοντας τα δικαιώματα του Δήμου Αχαρνών στο κτήμα της Αμυγδαλέζας , θα σταματούσε τις εργασίες δημιουργίας Κέντρου Κράτησης, διαφορετικά ο Δήμος «δεν θα δίσταζε νε προβεί στην αποβολή της Σχολής Αξιωματικών από το εν λόγω κτήμα» ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Ένα μήνα μετά και συγκεκριμένα, την Παρασκευή, 15 Ιουνίου, δύο μέρες πριν από τις εκλογές, ο Σωτήρης Ντούρος ασπάστηκε τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελο Βενιζέλο που ήταν ο ομιλητής της κεντρικής προεκλογικής συγκέντρωσης του ΠΑΣΟΚ, η οποία, για πρώτη φορά στα πολιτικά χρονικά, πραγματοποιήθηκε στο Μενίδι ΚΛΙΚ ΕΔΩ...
Δεκατέσσερις μήνες μετά κι ενώ ο Δήμος δεν έχει δώσει την παραμικρή πληροφορία για την εξέλιξη του «τιτάνιου» δικαστικού αγώνα που, υποτίθεται, ότι διεξάγει, οι μετανάστες πραγματοποίησαν εξέγερση στην Αμυγδαλέζα και η περιοχή αστυνομοκρατείται, καθώς οι αστυνομικές δυνάμεις έκαναν εφόδους σε μαγαζιά και δημόσιους χώρους, αναζητώντας πιθανούς δραπέτες. 
Α ναι. Ο κύριος «δε διάβασα το μνημόνιο» είναι σήμερα και πάλι Υπουργός. Χάρη στη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων παρακαλώ…
Κι ο Σωτήρης Ντούρος ούτε φωνή, ούτε ακρόαση…

Είχαν προβλέψει, από το Μάη, την εξέγερση της Αμυγαλέζας

Εκπρόσωποι κομμάτων και ανθρωπιστικών οργανώσεων είχαν διαμαρτυρηθεί,
στις 18 Μαΐου 2013, για την ύπαρξη του Κέντρου
και τις συνθήκες κράτησης των μεταναστών στην Αμυγδαλέζα
«Αυτό το όνειδος πρέπει να τελειώσει», είχαν τονίσει, κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης που πραγματοποιήθηκε στο Κέντρο Κράτησης Αμυγδαλέζας εκπρόσωποι κομμάτων και ανθρωπιστικών οργανώσεων, στις 18 Μαΐου 2013. Η Επιτροπή που επισκέφθηκε το χώρο κράτησης επεσήμανε ότι η κράτηση των μεταναστών είναι παράνομη, καθώς αρκετοί από αυτούς προέρχονται από εμπόλεμες χώρες και δικαιούνται πολιτικού ασύλου και κατήγγειλε ότι οι συνθήκες κράτησης είναι απαράδεκτες, τόσο στον τομέα της υγιεινής όσο και της σίτισης. Πρόσθεσαν ακόμα ότι πολλές από τις οικογένειες των κρατουμένων δεν έχουν πληροφορίες για την τύχη τους κι ότι αποκλειστικός λόγος της ύπαρξης των Κέντρων Κράτησης είναι να στείλουν μηνύματα βαρβαρότητας στις χώρες προέλευσης. 
Δείτε στιγμιότυπα από τη συγκέντρωση της 18ης Μαΐου 2013 και απόσπασμα από τις δηλώσεις της Επιτροπής που επισκέφθηκε το Κέντρο Κράτησης. 

Εξέγερση μεταναστών στην Αμυγδαλέζα.

Επισκεπτήριο σε κρατούμενους της Αμυγδαλέζας, από συμπατριώτες τους,
στις 16 Ιουνίου 2013
Εξέγερση σημειώθηκε το βράδυ του Σαββάτου, 10 Αυγούστου, στο Κέντρο κράτησης μεταναστών Αμυγδαλέζας. Οι κρατούμενοι πυρπόλησαν στρώματα κι επιτέθηκαν εναντίον των αστυνομικών με πέτρες και διάφορα μικροαντικείμενα, τραυματίζοντας, σύμφωνα με πληροφορίες, περίπου δέκα από αυτούς. Την εξέγερση κατέστειλαν δυνάμεις των ΜΑΤ, χρησιμοποιώντας χειροβομβίδες κρότου λάμψης. Αιτίες της εξέγερσης η ανακοίνωση παράτασης της κράτησης των μεταναστών κατά έξι μήνες και η διακοπή ηλεκτροδότησης των κλιματιστικών στα κοντέινερ που κρατούνται.