Τα θρανία έχουν ψυχή. Έχουν ψυχή, γιατί εκεί ξεσπούσαμε τη βαρεμάρα μας όταν το μάθημα ήταν ανιαρό. Έχουν ψυχή, γιατί εκεί γράφαμε τα σκονάκια μας. Γιατί πάνω σε αυτά ζωγραφίζαμε και βγάζαμε συναισθήματα. Γιατί εκεί εμπιστευόμασταν τους παιδικούς μας έρωτες, γράφοντας τ’ αρχικά μας και στη συνέχεια το θρυλικό “love for ever!” … Κι αυτή η ιστορία συνεχίζεται… Κι όσο πιο παλιά είναι τα θρανία, τόσο πιο μεγάλη ψυχή έχουν… Ας είναι καλά η Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Αχαρνών που φύλαξε τα παλιά θρανία του 1ου Δημοτικού Σχολείου Αχαρνών με όλη της την ψυχή…
Εύη Τριανταφύλλου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου